Σε πρόσφατο άρθρο των Financial Times τονίζεται πολύ ψύχραιμα, ξεκάθαρα και με απλά λόγια πως η Ελληνική οικονομία είναι για τα πανηγύρια και πως, μετά από μια περίοδο ανάπτυξης βασισμένης στα Κοινοτικά κονδύλια, αντιμετωπίζει την επερχόμενη κρίση με οικονομικά χαρακτηριστικά που προσομοιάζουν σε Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Έτσι θα υποφέρει πολύ περισσότερο από πιο ώριμες οικονομίες.
Οι δύο τελευταίες γραμμές του άρθρου ήταν οι εξής:
«Οι αναλυτές υποστηρίζουν πως μια έντονη ύφεση θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα μια ραγδαία έξοδο Ελλήνων εργαζομένων προς τη Δυτική Ευρώπη για πρώτη φορά από τη δεκαετία του ‘60».
Το Nitro έβγαλε απ’ το πατάρι τη χρονομηχανή και ταξίδεψε στο 2020, όταν καραβιές και αεροπλανιές μεταναστών απ’ την Ελλάδα έχουν πλημμυρίσει την Ευρώπη και την Αμερική. Επέστρεψε με ένα απόκομμα της εφημερίδας της ομογένειας «Νόστος».
12/06/20
Στις Τράπεζες του Βελγίου η επίσημη γλώσσα μπορεί να είναι τα αγγλικά, αλλά πιο πιθανό είναι να ακούσεις τους υπαλλήλους να μιλούν μεταξύ τους στα ελληνικά. Επτά από τους δώδεκα εργαζόμενους στο υποκατάστημα της UBS στη Χάγη είναι Έλληνες. «Οι ατέλειωτες ώρες στο γραφείο περνάνε πιο ευχάριστα με τους ήχους του Καζαντζίδη να βγαίνουν απ’ το iPod, και να θυμίζουν την πατρίδα», λέει ο Περικλής Τουμπελέκης, assistant to the regional manager στη UBS.
Είναι ένα φαινόμενο γενικευμένο σε ολόκληρη τη Ευρώπη.
«Δουλεύω μεροδούλι-μεροφάι στην Credit Suisse της Λοζάννης» λέει ο Χρήστος Κουτρούμπας, που άφησε μια διευθυντική θέση σε Ελληνική τράπεζα το 2014, όταν το μηνιαίο κόστος του νοικοκυριού ξεπέρασε το μηνιαίο του μισθό. «Όταν ο καφές ξεπέρασε τα έξι ευρώ κατάλαβα ότι δεν υπήρχε μέλλον. Ξόδευα μόνο στο σούπερ μάρκετ περισσότερα λεφτά από όσα έβγαζα στην τράπεζα. Είχαν δε αρχίσει να προσλαμβάνουν Ινδούς και Πακιστανούς μετανάστες σε διάφορες θέσεις στην τράπεζα με τα μισά λεφτά. Αποδείχτηκε ότι ήταν και καλύτεροι από τους Έλληνες στα μαθηματικά, οπότε ήταν θέμα χρόνου να φύγουμε όλοι».
Στην πιτσαρία Jimmy’s του Λονδίνου θα δεις πόστερ με εικόνες του Αιγαίου κολλημένες στον τοίχο. Ο ιδιοκτήτης μπορεί να είναι Πακιστανός, αλλά τρεις από τους τέσσερις υπαλλήλους (και έξι από τα δέκα delivery boys) είναι Έλληνες. Ο νόστος τους σφίγγει τα σωθικά, και δε μπορούν να περιμένουν ως την Παρασκευή που θα πάρουνε την πτήση της EasyJet με 19 λίρες για το weekend στην πατρίδα.
«Δουλεύουμε όλη την εβδομάδα σκληρά, για να μπορέσουμε να κατέβουμε το Σαββατοκύριακο στην Ελλάδα», λέει ο Ηλίας Τσουτσουρόζης, assistant dough specialist στην πιτσαρία. «Εκεί συνήθως ξοδεύουμε όλα τα λεφτά που βγάλαμε σε μια έξοδο για φαγητό σε ταβέρνα και μετά στα μπουζούκια».
Στην Ελλάδα πλέον μόνιμα ζουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και γέροι και συνταξιούχοι που αρνούνται να φύγουν σε φτηνότερες γειτονικές χώρες όπως η Βουλγαρία και η Αλβανία, και που συντηρούνται από τα λεφτά που τους στέλνουν οι μετανάστες απ’ το εξωτερικό. O Λαυρέντης Πετροβασίλης δουλεύει ως μπάρμαν στο Άμστερνταμ. Κάθε 15 μέρες στέλνει 500 ευρώ στη μάνα του πίσω στην Αθήνα, για να αγοράσει γάλα. «Από τότε που κατέρρευσε το Ασφαλιστικό σύστημα της Ελλάδος πολλοί Έλληνες έμειναν χωρίς κανένα στήριγμα», λέει. Με το ΑΕΠ να μένει σε απελπιστικά χαμηλά επίπεδα, αυτό οδήγησε στην επιτάχυνση του κύματος μετανάστευσης.
Ταυτόχρονα, η βιομηχανία των υπηρεσιών και ο τουρισμός στην Ελλάδα εξακολουθούν να ευημερούν, πάντως. Οικονομικοί μετανάστες από φτωχές χώρες όπως η Νιγηρία, η Λιβύη, το Πακιστάν και το Μπανγκλαντές εργάζονται σε θέσεις που μέχρι πριν από 20 χρόνια απασχολούσαν Έλληνες. Παράλληλα, οι τουριστικές επενδύσεις στα Ελληνικά παράλια έχουν δημιουργήσει κοινότητες ευκατάστατων συνταξιούχων από τη Βόρεια Ευρώπη, που εγκαθίστανται μόνιμα στις όμορφες περιοχές της Ελλάδας για να ζήσουν τα τελευταία τους χρόνια.
Την ίδια ώρα, στη Βόρεια Ευρώπη οι Έλληνες μαζεύονται στα δικά τους καφενεία, όπου ακούνε ελληνικό ραδιόφωνο και βλέπουν σε κασέτες «Απαράδεκτους» και «Τρεις Χάριτες»
Λένε ιστορίες για τα θρυλικά ατέλειωτα μποτιλιαρίσματα στην Κηφισίας.
Τα μπουζούκια της αφθονίας. Πόσα χρήματα κόστιζαν οι γαρδένιες.
Τα βρισίδια στα σταυροδρόμια.
Τα 45λεπτα ταξίδια αναζήτησης για πάρκινγκ.
Τα σκουπίδια.
Θυμούνται τις Porsche Cayenne που όργωναν τους δρόμους των Αθηνών.
Θυμούνται το γλυκό αγέρι των Κυκλάδων.
Το λευκό των σπιτιών της Μυκόνου να τους καίει τον αμφιβληστροειδή.
Και δακρύζουν.
