Το The Daily είναι η νέα εφημερίδα του παππούλη Ρούπερτ Μέρντοχ και, όπως προφανώς έχεις μάθει, κυκλοφορεί μόνο στο iPad. Κυκλοφόρησε χτες, την κατέβασα (από το αμερικάνικο App Store –στο Ελληνικό δεν υπάρχει), τη διάβασα, και έχω να πω τα εξής:
Αυτό το πράγμα δεν είναι εφημερίδα. Είναι ένα κανονικό περιοδικό, με πολλές φωτογραφίες, σχετικά μικρά κείμενα, multimedia υλικό και στήσιμο που θυμίζει αρκετά από τα περιοδικά που έχουν εμφανιστεί στο iPad (και είναι και ίσως και λίγο καλύτερο από κάποια). Το εντυπωσιακό πράγμα, κι αυτό που παρατηρείς πρώτο, είναι ότι μιλάμε για πολύ υλικό. Το The Daily είναι σε μέγεθος σχεδόν ολόιδιο με τα Esquire και τα Vanity Fair εκεί έξω. Κι εκείνα ανανεώνονται κάθε μήνα. Το The Daily θα ανανεώνεται κάθε μέρα. Βέβαια, αυτό δεν αλλάζει το ότι το μεγαλύτερο μέρος του υλικού θα ανανεώνεται μία φορά τη μέρα, έτσι μοιραία θα διαβάζεις τα κυρίως χτεσινά νέα, όπως γίνεται με τις εφημερίδες.
Το περιεχόμενο, βεβαίως, δεν είναι κάτι σπουδαίο. Είναι ελαφρύ, με θέματα που περιλαμβάνουν Αιγύπτους και χιόνια και άλλες σημαντικές ειδήσεις, αλλά έχουν και διάφορα άλλα ελαφρολαϊκά, όπως μια έρευνα που ανακάλυψε ποιο ζώδιο προκαλεί τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα (ο Παρθένος), μπόλικα νέα για σελέμπριτιζ, λίγη μόδα, πολλά αθλητικά, ακόμα και σταυρόλεξο και σουντόκου έχει. Οι εξυπνακίστικοι τίτλοι το κάνουν να μοιάζει λαϊκό, δε, όχι τελείως πατσαβούρι, αλλά όχι και πολύ σοβαρό. Το πιο συναρπαστικό πράγμα που έμαθα διαβάζοντάς το ήταν ότι το παιδάκι από το Modern Family, ο χαζούλης γιος του Φιλ, στην πραγματικότητα είναι μέλος της MENSA.
Δεν απευθύνεται στο κοινό των New York Times ή του New Yorker –ή σε εμένα-, αυτό είναι σίγουρο.
Όπως γίνεται συνήθως με τις λαϊκές εφημερίδες, το The Daily δεν είναι τόσο για διάβασμα, όσο για χάζεμα. Τα κείμενα, που είναι μικρά (δεν πρέπει να υπάρχει κανένα πάνω από χίλιες λέξεις) δεν έχουν κάθετο scroll, μόνο οριζόντιο, κι αυτό δεν είναι κακό, γιατί έτσι ο αναγνώστης δεν μπερδεύεται (ακόμα θυμάμαι τον εφιάλτη του Wired).
Φυσικά δεν μπορείς να κάνεις copy/paste ή άλλες ομορφιές με το κείμενο, αλλά το ενδιαφέρον είναι ότι μπορείς να μοιραστείς κάποιες από τις σελίδες (όχι όλες) στο Facebook και στο Twitter. Αυτές υπάρχουν με τη μορφή HTML σελίδας στο Ίντερνετ, κι οποιοσδήποτε έχει το link μπορεί να δει την συγκεκριμένη –απλά δεν υπάρχει ένα κεντρικό site όπου μπορείς να πας να τις δεις όλες. Αναρωτιέμαι σε πόσο χρόνο θα γράψει κάποιος ένα προγραμματάκι που θα συγκεντρώνει αυτά τα URLs σε μια λίστα και θα μπορείς να τα δεις δωρεάν (UPDATE: Ελάχιστες ώρες χρειάστηκαν –εδώ κι εδώ).
Εκτός από αυτά, σε κάθε άρθρο μπορείς να κάνεις και σχόλια. Ακόμα και ηχητικά σχόλια, πράγμα εφετζίδικο για περίπου τρία δευτερόλεπτα.
Το UI είναι σχετικά απλό, αλλά υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργικότητά του. Μπορείς να scrollareis από θέμα σε θέμα σε ένα κεντρικό carousel, το οποίο όμως είναι αργό και κολλάει υπερβολικά. Επίσης: Δεν είναι σπάνια και τα force close (έχω πάθει τρία στην πρώτη περασιά). Δεν θυμάται τα στοιχεία του log-in στο Twitter και πρέπει να τα περνάω κάθε φορά που ανοίγω την εφαρμογή εκ νέου. Κάποια στιγμή, εκεί που διάβαζα, με σταματάει και μου βγαίνουν τα γράμματα «A new issue is being delivered”, και μια ροδελίτσα που φόρτωνε. Δεν ξέρω τί κατέβασε, αλλά με πήγε πάλι από την αρχή του ίδιου «τεύχους», και άντε πάμε πάλι στο αργό carousel μέχρι να φτάσω στη σελίδα που ήμουν.
Πέρα από αυτά, όμως, το design είναι σχετικά απλό, τα multimedia λίγα αλλά σχετικά ενδιαφέροντα (τα βίντεο έχουν περιεχόμενο, δεν είναι έτσι για να γεμίζουν το χώρο), και η τυπογραφία αξιοπρεπής. Και είπαμε: Έχει πολύ πράμα μέσα, όχι Ελληνικού ενδιαφέροντος, αλλά πολύ.
Αλλά γενικά, όπως καταλαβαίνεις, δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε.
Το σημαντικότερο πρόβλημα με το The Daily είναι ότι ως προϊόν μοιάζει αλλόκοτο και ξένο ως προς το μέσο στο οποίο εμφανίζεται. Είναι η ίδια γκρίνια που έχω για τα περιοδικά στο iPad: Γιατί να αγοράσω μια συλλογή ετερόκλητων κειμένων, από τη στιγμή που ενδιαφέρομαι μόνο για κάποια από αυτά; Τί να το κάνω το σουντόκου στο The Daily; Αν με ενδιαφέρουν τα σουντόκου θα κατεβάσω ένα application γεμάτο με σουντόκου. Είναι η αντίληψη του «πακέτου» πληροφορίας που περιέχει λίγο απ’ όλα, μια αντίληψη που γεννήθηκε από το πεπερασμένο μέγεθος των περιοδικών και την ανάγκη τους να απευθύνονται σε όσο ευρύτερο κοινό γίνεται. Στο iPad, που χωράει απεριόριστη πληροφορία και κάθε niche έχει τη θέση της, μοιάζει ξένη. Ή μάλλον, για να είμαι σαφής, μοιάζει ξένη για έναν early adopter που έχει κατεβάσει 250 applications και ζει στο Ίντερνετ απ’ το 1996. Για πολλούς που πιάνουν το iPad και δεν ξέρουν τί να το κάνουν, το The Daily μπορεί να μοιάζει και οικείο. Και αυτό νομίζω ότι είναι το κοινό της συγκεκριμένης εφημερίδας: Άνθρωποι όχι τεχνολάγνοι, μεσαίας μόρφωσης και κάπως μεγάλης ηλικίας, που για κάποιο λόγο έχουν iPad.
Αλλά πόσοι να είναι άραγε αυτοί; Ας δούμε λίγο το επιχειρηματικό μοντέλο:
Το κόστος του προϊόντος, πάντως, είναι ομολογουμένως πολύ χαμηλό: 1 δολάριο την εβδομάδα ή $40 για ένα χρόνο. Οι πρώτες εβδομάδες, δε, είναι δωρεάν χάρη στη χορηγία της Verizon. Τα κόστη είναι επίσης γνωστά (περίπου $55 εκ. το χρόνο), και το ποσοστό που παίρνει η Apple το ίδιο (30%). Οπότε κάποιος μπορεί να βάλει κάτω τα νούμερα και να υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου 750.000 συνδρομητές για βγάλει τα λεφτά του (εξαρτάται κι από τα διαφημιστικά έσοδα, βέβαια, που δεν αναμένονται συγκλονιστικά). Σήμερα υπάρχουν περίπου 15 εκατομμύρια iPads εκεί έξω, και μέχρι το τέλος της χρονιάς πες να υπάρχουν σαράντα. Είναι ένα τέτοιο νούμερο εφικτό;
Τώρα που το είδα και το δοκίμασα το προϊόν, πιστεύω πως όχι.
Διάβασε περισσότερα σχόλια εδώ. Και δες πώς λειτουργεί: