Αυτός δεν είναι σωστός τίτλος. Αλλά δε μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο, δεδομένων των συνθηκών. Κοιτάξτε:
Μερικά πολύ ενδιαφέροντα και περίεργα πράγματα συνέβησαν τις προηγούμενες ημέρες, όχι πολύ αναπάντεχα δεδομένης της γενικότερης κατάστασης, αλλά μαζεμένα, και ως εκ τούτου ίσως κάπως ενδεικτικά για το πού πάει το πράγμα. Δεν είχα πάρα πολλά πράγματα να πω στην αρχή, μα στη συνέχεια άρχισαν να συσσωρεύονται, κι αυτό μου δημιούργησε την εντύπωση ότι κάτι κλιμακώνεται, κάτι ξεφεύγει, χωρίς να ξέρω τι σημαίνει αυτό το “κάτι”, τι πράγμα είναι, καν.
Τις προάλλες δημοσιογράφος δημοσίευσε στο περιοδικό που εκδίδει τα ονόματα μιας λίστας Ελλήνων καταθετών στην Ελβετική τράπεζα HSBC. Η δημοσίευση των ονομάτων μπορεί να είναι παράνομη -αυτό είναι ένα θέμα προς συζήτηση- αλλά σχεδόν σίγουρα δεν είναι αρκετά παράνομη για να δικαιολογεί ένα ολονύκτιο Σαββατιάτικο ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη του δημοσιογράφου. Ο Κώστας Βαξεβάνης παραδόθηκε (δηλαδή βγήκε από το σπίτι ενός φίλου του), καθώς δεν είναι και έμπειρος εγκληματίας ή χρυσαυγίτης, και θα δικαστεί την Πέμπτη (!). Η θεατρικότητα της σύλληψής του, η όλη κραυγαλέα ενορχήστρωση, η αντίδραση η ενστικτώδης και ακαριαία της συνήθως αρτηριοσκληρωτικής και ελαμωρετώρα κρατικής μηχανής (για να δικαστεί πάντως τελικά πέντε μέρες αργότερα, σιγά το κατεπείγον) με έβαλε σε σκέψεις σκοτεινές. Όταν τις σκέφτομαι αυτές τα φρύδια σμίγουν, και παίρνω ύφος Μόλντερ.
Εχτές μια πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ αναφέρθηκε στο θέμα των βασανιστηρίων κρατούμενων από αστυνομικούς στη ΓΑΔΑ. Ξέχασα να σας πω ότι ιατροδικαστές απεφάνθησαν πως οι συλληφθέντες στα επεισόδια μιας αντιφασιστικής μοτοπορείας είχαν πράγματι βασανιστεί. Τέλος πάντων, μια προφανώς ακραία και επαναστατική φυλλάδα, ο Guardian, είχε θίξει το θέμα και ο Έλλην Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη είχε δηλώσει την πρόθεσή του να τη μηνύσει. Τη φυλλάδα. Τον Guardian. Παραδόξως δεν έστειλε αστυνομικούς έξω απ’ τα σπίτια φίλων του Guardian, και τα ελληνικά media πέρασαν το θέμα λίγο στο ντούκου. Μέχρι που οι παρουσιαστές της πρωινής εκπομπής της ΝΕΤ, που είναι κρατικό κανάλι, αναφέρθηκαν στο θέμα φευγαλέα, αναφέροντας μέσα και το όνομα του κυρίου Δένδια, τον οποίο οι ιατροδικαστές έβγαλαν λίγο-πολύ ψεύτη. Οι παρουσιαστές τον αποκάλεσαν “κοντοχωριανό” και “σοβαρό άνθρωπο”.
Αμέσως μετά, οι παρουσιαστές της εκπομπής, που λέγονται Κώστας Αρβανίτης και Μαριλένα Κατσίμη, απολύθηκαν από την εκπομπή τους. Ο διευθυντής ειδήσεων της ΕΡΤ, που λέγεται Αιμίλιος Λιάτσος, ναι, αυτός, ο παλιός παρουσιαστής των ειδήσεων του STAR, ναι, του STAR, και εκδότης εφημερίδας με αρκετές κρατικές διαφημίσεις, εξέδωσε μια ανακοίνωση που εξηγούσε το σκεπτικό πίσω από την απομάκρυνση των δύο παρουσιαστών, ομολογώντας ευθαρσώς ότι απολύονται επειδή αναφέρθηκαν στον Υπουργό με τρόπο που ο ιδιος θεωρεί αντιδεοντολογικό. Ο Αιμίλιος Λιάτσος στην ανακοίνωσή του χρησιμοποίησε άτεχνη newspeak.
Παράλληλα διαβάζω ότι στη Θεσσαλονίκη ρεπόρτερ απομακρύνθηκε από την κάλυψη την εορταστικών εκδηλώσεων της 28ης Οκτωβρίου, επειδή στο ρεπορτάζ του δήλωσε πως βλέπει “ισχυρή αστυνομική δύναμη” έξω από το ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ποιος ξέρει, ίσως είναι ένας τρόπος κι αυτός να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μιας μορφής αξιολόγηση.
Μα οι ειδήσεις που μου έκαναν εντύπωση δεν περιορίζονται σε δημοσιογράφους. Στην Κέρκυρα συνελήφθη 35χρονος επειδή βιντεοσκοπούσε τα επεισόδια που έγιναν εκεί κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την 28η Οκτωβρίου, και μετά ανέβασε βίντεο και φωτογραφίες στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
Πάμε άλλη μία:
Συνελήφθη Έλληνας πολίτης επειδή τραβούσε βιντεάκι σε δημόσιο χώρο και το ανέβασε στο Ίντερνετ.
Όλα αυτά συνέβησαν τις αμέσως προηγούμενες ημέρες, και κάτι σημαίνουν. Κάτι δείχνουν. Δεν ξέρω αν υποδηλώνουν μιαν επίθεση του ελληνικού κράτους (αν υπάρχει κάτι που μπορεί να αποκαλέσει κανείς “κράτος”, και όχι μόνο ετερόκλητα μορφώματα μικρο-εξουσίας, αυτοκέφαλα κι αυτάρκη) στην ελευθερία της έκφρασης, ή αν απλά εντάσσονται στη γενικότερη αποκόλληση της ελληνικής πραγματικότητας από οτιδήποτε έχει να κάνει με τη λογική και τη νηφαλιότητα. Τις ίδιες μέρες που έγιναν τα παραπάνω, άλλωστε, χρυσαυγίτες έκαναν περιφορά χριστιανικής εικόνας, αστυνομικοί ξυλοκόπησαν ένα Νοτιοκορεάτη τουρίστα και ο πρωθυπουργός της χώρας δήλωσε ότι μίλησε με το Θεό.
Η καθημερινότητα στη χώρα μας πια διαδραματίζεται στη ζώνη του γκροτέσκου, τα πάντα είναι δυνατά εδώ. Γιατί όχι και μια γενικευμένη επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης. Δε χρειάζεται να είναι καν ενορχηστρωμένη. Από μια χώρα που βράζει σε ένα μείγμα οργής και άγνοιας, η επίθεση προκύπτει φυσιολογικά, οργανικά, σα μούτζα ξεβολεμένου προς την κατεύθυνση της Βουλής. Φυσικά ένας Αιμίλιος Λιάτσος μπορεί να κάνει το λογοκριτή, ασφαλώς και μπορεί εξαπολυθεί ανθρωποκυνηγητό για να συλληφθεί επ’ αυτοφώρω ένας εκδότης, βεβαίως και θα συλλαμβάνεται κόσμος για νόμιμα βιντεάκια στο Facebook.
Δε χρειάζεται οργανωμένο σχέδιο του “κράτους”. Αρκεί η ολοκληρωτική και συνεχιζόμενη ηθική και αξιακή πτώχευση του πληθυσμού, η οποία υπήρχε πάντα, βεβαίως, από τότε που τη θυμάμαι αυτή τη χώρα, αλλά τώρα ήρθε και η άλλη πτώχευση, η οικονομική, και τη θρέφει, την υπογραμμίζει.
Και δεν έχουμε πιάσει ακόμα πάτο.
