Ποιος ζει έτσι;
Ποιος συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο; Αυτό σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατό, είπα. Δε μπορεί ένας άνθρωπος να είναι τόσο εγγενώς, αυθεντικά διεφθαρμένος στον πυρήνα του είναι του, στην καθημερινή ανθρώπινη λειτουργία του, ή τόσο κουτός. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Ο Μιχάλης ο Λιάπης, εννέα φορές εκλεγμένος βουλευτής, πρώην υπουργός μεταφορών, συνελήφθη επειδή παραβίασε ένα STOP, οδηγώντας ένα πολυτελές SUV, ανασφάλιστο, με πλαστές πινακίδες, και χωρίς να έχει μαζί του το δίπλωμα.
[field id=”1″]
Και (το κερασάκι στην τούρτα, το pièce de résistance) τι έκανε μετά όλη αυτή την ιστορία, τη σύλληψη και τη διαπόμπευση, την ώρα που θα έπρεπε να εμφανιστεί στο Β’ Αυτόφωρο Μονομελές Πρωτοδικείο; Τι λες να έκανε; Ξέρεις; Καθόταν στην θεσούλα του στην πτήση της Qatar Airways με προορισμό τη Ντόχα του Κατάρ, όπου θα έπαιρνε άλλη πτήση με τελικό προορισμό τη Μαλαισία.
Πήγε διακοπές σε τροπικό προορισμό, αυτό έκανε.
Πώς; Πως είναι δυνατό; Το σκεφτόμουν, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης όπου το γίγνεσθαι έχει αποκολληθεί από την πραγματικότητα, μου φαινόταν αδιανόητο ο Μιχάλης Λιάπης να είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Και μετά, ξαφνικά, την ώρα που χάζευα στο ίντερνετ, κατάλαβα. Ξάφνου όλα γίναν προφανή. Φυσικά. Υπάρχει εξήγηση. Μόνο ένα πράγμα θα μπορούσε να εξηγήσει αυτό που συμβαίνει. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Το σύμπαν καταρρέει.
Διάβασα λοιπόν ότι Δανοί επιστήμονες τα έβαλαν κάτω και τα υπολόγισαν και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ πιθανό τελικά το σύμπαν να καταρρεύσει αν η ύλη εκπέσει σε μια αλλιώτικη κατάσταση και κάθε σωματίδιο αποκτήσει εκατομμύρια φορές μεγαλύτερο βάρος. Τα πάντα τότε θα συνθλιβούν λόγω της γιγάντιας βαρυτικής έλξης, αστέρια θα αυτοσυνθλίβονται έλκοντας πλανήτες κι άλλα αστέρια, ολόκληροι γαλαξίες θα συρρικώνονται σε καυτές βαριές μπαλίτσες. Κι αυτό μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε, λένε οι Δανοί. Μπορεί να συμβαίνει ήδη.
Αυτό διάβασα, και η αλήθεια ήταν πια προφανής. Ένα κι ένα κάνουν δύο. Συμβαίνει ήδη. Κι ο Μιχάλης Λιάπης το ξέρει.
Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.
Ζούμε τις ζωές μας ήσυχοι, γνωρίζοντας ότι το σύμπαν θα συνεχίσει να διαστέλλεται για πάνω-κάτω 22 δισεκατομμύρια χρόνια ακόμα. Καμία βιασύνη, σκεφτόμαστε. Κάτσε να περάσουν άλλα δεκαπέντε δισεκατομμύρια χρόνια, και θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τι θα κάνουμε για το θέμα. Κάθομαι εδώ πέρα και τρώω γαριδάκια, νωχελικά, χαζεύοντας καθώς το σποτιφάι παίζει, oblivious. Νομίζω ότι έχω χρόνο.
Αν όμως ετούτη τη στιγμή που μιλάμε γαλαξίες καταρρέουν και συμπυκνώνονται σε υπερβαρυτικές καυτές μπαλίτσες ρουφώντας όλη την ύλη που υπάρχει οπουδήποτε; Θα καθόμουν να τρώω γαριδάκια και να ακούω σποτιφάι αν ήξερα ότι από στιγμή σε στιγμή το ηλιακό μας σύστημα κι ο γαλαξίας ολόκληρος θα ρουφηχτεί σε μια υπεργιγάντια μαύρη τρύπα που σχηματίζεται εκεί που βρισκόταν ο γαλαξίας της Ανδρομέδας;
Είναι λοιπόν προφάνες. Συμβαίνει, και ο Λιάπης, ποιος ξέρει από που, το ξέρει. Κάπου το έμαθε, κάποιος του το σφύριξε, και τι να κάνει ο άνθρωπος, FUCK EVERYTHING φώναξε, κι άρχισε να ζει σα να μην υπάρχει αύριο, σε μιαν αχλύ reckless abandon, ζώντας κάθε του στιγμή όπως γουστάρει, αποκολλημένος από τις ηθικές αξίες μιας ανθρωπότητας που δεν γνωρίζει το imminent τέλος της, αχαλίνωτος, ελεύθερος, ρουφώντας τη ζωή όπως σε λίγο θα μας ρουφήξει όλους η Ανδρομέδα.
Σκέψου το.
Δεν είναι προφανές;
Είναι η μόνη εξήγηση.
Χμ.
*πετάει τα γαριδάκια στο πάτωμα, φεύγει*