obama

Ο Αληθινός Μπαράκ Ομπάμα

obama

Στο τελευταίο τεύχος του Vanity Fair, ενός Αμερικάνικου περιοδικού για κουτσομπολιό, διάσημους και γαλαζοαίματους που, ενίοτε, για ξεκάρφωμα, εκδίδει και κορυφαίας ποιότητας δημοσιογραφία, υπάρχει ένα γιγάντιο άρθρο του διάσημου δημοσιογράφου Μάικλ Λιούις (που είχε έρθει και στη Μονή Βατοπεδίου) για τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Το ασυνήθιστο σ’ αυτό το άρθρο είναι πως γράφτηκε μετά από εξάμηνη έρευνα κατά την οποία ο Λιούις είχε πρόσβαση στον Πρόεδρο πρωτοφανή στην ιστορία των ΗΠΑ. Ήταν μαζί του στο γήπεδο του μπάσκετ, σε συναντήσεις, στο Air Force One, σε μέρη του Λευκού Οίκου που το κοινό δε βλέπει ποτέ. Υπάρχουν ιστορικοί και βιογράφοι που ακολουθούν τους Προέδρους για να γράψουν γι’ αυτούς (ή να τους βοηθήσουν να γράψουν μόνοι τους) μετά τη λήξη της θητείας τους, αλλά ποτέ ξανά δημοσιογράφος δεν είχε τέτοια πρόσβαση γράφοντας για εν ενεργεία Πρόεδρο.

Το άρθρο, λοιπόν, περιέχει πληροφορίες πολύ ενδιαφέρουσες. Έχει λίγο το χαρακτήρα της κλειδαρότρυπας, και η παράλληλη ιστορία του στρατιώτη που έπεσε στη Λιβύη καταλαμβάνει υπερβολικά πολύ χώρο μόνο και μόνο για να υπογραμμίσει ένα σκέλος της δουλειάς του Προέδρου, αλλά είναι πολύ καλογραμμένο και διαβάζεται νεράκι. Να μερικά αποσπάσματα, και πράγματα που έμαθα διαβάζοντας:

Read more

Μακρουλά Διαβάσματα: 4 Μεγάλα Κείμενα Που Αξίζουν, Κι Ένα Χάλια

Να πέντε άρθρα πολλών λέξεων που αξίζει να κάτσεις με μιαν οθόνη αγκαλιά (ή στο τραπέζι, ή στην παλάμη, όπως σε βολεύει) και να τα διαβάσεις. Εκτός από το τελευταίο. Το τελευταίο το βάζω για να γελάσουμε.

1. Το καλύτερο σχολείο του κόσμου (New York Review of Books)

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (σε δύο μέρη –το δεύτερο εδώ) για τα πράγματα που κάνουν τα Φινλανδικά σχολεία, που θεωρούνται τα καλύτερα στον κόσμο, να διαφέρουν από τα σχολεία σε εκπαιδευτικά συστήματα άλλων Δυτικών χωρών. Το κείμενο κάνει συγκρίσεις κυρίως με την Αμερικανική πραγματικότητα, αλλά δίνει παραδείγματα πολύ χρήσιμα και για τη δική μας, την τριτοκοσμική.

Finland’s highly developed teacher preparation program is the centerpiece of its school reform strategy. Only eight universities are permitted to prepare teachers, and admission to these elite teacher education programs is highly competitive: only one of every ten applicants is accepted. There are no alternative ways to earn a teaching license.

Για περισσότερο διάβασμα πάνω στο θέμα, δες κι αυτό το βιβλίο.

finnschool

Read more

5 Πράγματα Για Διάβασμα: Βιβλία, Εφημερίδες, Γραφίστες, Ποδόσφαιρο

Τώρα τελεταία, λόγω “Φεβρουαρίου“, δεν προλαβαίνω να διαβάζω όσο πριν. Ωστόσο μερικά διαμαντάκια τα παίρνω χαμπάρι και τα απολαμβάνω και να πέντε από δαύτα:

1) Το τελικό, απόλυτο κείμενο που παύει κάθε συζήτηση περί e-books. Διάβασέ το. Τώρα θα ξέρεις τι να λες στους φετιχιστές του χαρτιού:  Τα e-books δεν καίγονται.

What are the core characteristics of literature as a medium and an art form? Unlike painting there is no physical image to contemplate, nothing that impresses itself on the eye in the same way, given equal eyesight. Unlike sculpture, there is no artifact you can walk around and touch. You don’t have to travel to look at literature. You don’t have to line up or stand in the crowd, or worry about getting a good seat. Unlike music you don’t have to respect its timing, accepting an experience of a fixed duration. You can’t dance to it or sing along or take a photo or make a video with your phone.

Literature is made up of words. They can be spoken or written. If spoken, volume and speed and accent can vary. If written, the words can appear in this or that type-face on any material, with any impagination. Joyce is as much Joyce in Baskerville as in Times New Roman. And we can read these words at any speed, interrupt our reading as frequently as we choose. Somebody who reads Ulysses in two weeks hasn’t read it any more or less than someone who reads it in three months, or three years.

Only the sequence of the words must remain inviolate. We can change everything about a text but the words themselves and the order they appear in.

Αριστούργημα.

Read more

Ακόμα Περισσότερο Διάβασμα: Μνημόνιο, Δραχμή, Γκουαντάναμο, YouTube Και Ίντερνετς

Να πέντε κείμενα από τα παγκόσμια Ίντερνετς τα οποία μπορείς να διαβάσεις σήμερα το βράδυ, κουλουριασμένος δίπλα στη φωτιά, το καλοριφέρ ή τον φλεγόμενο κάδο με τα σκουπίδια.

1. Μια καταπληκτική, πλήρης και ψύχραιμη ανάλυση για το Μνημόνιο του 2010 από το Athens Review of Books. Ο συγγραφέας αναλύει τις αδυναμίες του σχεδίου και, κυρίως, την παταγώδη αποτυχία της Ελληνικής κυβέρνησης να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που προέβλεπε. Είναι μεγάλο αλλά είναι εξαιρετικά γραμμένο και είναι απαραίτητο να το διαβάσεις, είναι χρέος σου ως πολίτης, πώς το λένε.

Βλέποντας το αρχικό Μνημόνιο από τη δική μας σκοπιά μπορούμε να πούμε ότι οι σχεδιαστές του μας ζήτησαν να δαγκώσουμε μεγαλύτερο κομμάτι από αυτό που μπορούσαμε να καταπιούμε. Αγνόησαν το ποιοι ήταν εκείνοι που καλούνταν να εφαρμόσουν όσα ζητούσαν.[21] Το σύνολο του ελληνικού αδιεξόδου αποκαλύφθηκε με το Μνημόνιο. Οι αδυναμίες του πολιτικού συστήματος είναι γνωστές. Η αντίδραση των ομάδων συμφερόντων που θίγονται ήταν προβλέψιμη, αλλά η αδιάλλακτη άρνησή τους να δεχθούν παραχωρήσεις εξακολουθεί να εντυπωσιάζει. Για μια ακόμη φορά φάνηκε ότι (με λίγες εξαιρέσεις) τα τηλεοπτικά μας μέσα ρέπουν προς τη δημαγωγία και τον πανικό. Η αποκάλυψη των τελευταίων δυο ετών όμως είναι η έκταση της παράλυσης της δημόσιας διοίκησης. Η διοίκηση που έχουμε δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κρίσεις. Δεν έχει την πειθαρχία, την αίσθηση της αποστολής, τα κίνητρα ή την expertise που χρειάζονται.

Read more

Τρεις Ωραίες Ιστορίες Για Διάβασμα

Ετούτες τις δύσκολες στιγμές, είναι ωραίο να χαζεύεις από τα ζόρια διαβάζοντας ωραία και καλογραμμένα πράγματα από τα παγκόσμια ίντερνετς. Να τρία:

1. Η Ιστορία Του Groupon (από το Business Insider)

Η εταιρία που γέννησε ένα σωρό κλώνους (μπόλικες ντουζίνες και στη χώρα μας) είναι μια πολύ αλλόκοτη εταιρία, που δε μοιάζει με κανένα άλλο startup παρόμοιου μεγέθους. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν είναι καν κερδοφόρα.

Groupon actually lost $413 million in 2010.

Diving into the S-1, it turned out that Groupon only considered itself profitable because it used a peculiar accounting metric of its own creation — adjusted consolidated segment operating income, or ACSOI. Basically, Groupon was taking the money it was spending on advertising to acquire new subscribers to its email and not counting that money as a quarterly, recurring expense — but as a one-time, capital expense, the way Google might account for the cost of building a new server farm. Groupon was saying that ACSOI helped it figure out the ratio between the amount of money it needed to spend on marketing to acquire a subscriber and how much that subscriber would be worth to the company over the long haul. But marketing expenses are not typically accounted for this way, and people looked at Groupon as though it were trying to pull a fast one.

Read more