iPad 2

Όπως και το προηγούμενο, το iPad 2 έχει μια οθόνη 9,7 ιντσών, ανάλυσης 1024×768. Δεν είναι και η καλύτερη ανάλυση του κόσμου, ομολογουμένως, κι αν κρατάς το ρημάδι πολύ κοντά στο μούτρο τα βλέπεις τα πίξελ, κι αυτό είναι ένα από τα δύο μεγαλύτερα προβλήματα που έχω με το iPad (το άλλο είναι το βάρος του). Παρ’ όλα αυτά είναι εξαιρετικά φωτεινή και ευχάριστη, μπορείς να παίζεις και να διαβάζεις άνετα για πολλές ώρες. Αυτό που διαπίστωσα από την πρώτη στιγμή ήταν ότι η οθόνη του 2 είναι πολύ πιο φωτεινή από του ένα, με πιο έντονο contrast και λίγο πιο «μπλε» απόχρωση. Δεν είχα διαβάσει σε ξένα reviews πολλά λόγια γι’ αυτή τη διαφορά, η οποία μου φάνηκε μεγάλη.Δες, σ’ αυτή τη φωτογραφία που τράβηξα με ένα iPhone 4 με τη φωτεινότητα και την δύο στο τέρμα, η διαφορά φαίνεται. Αριστερά το παλιό, δεξιά το καινούριο:Η καλύτερη οθόνη είναι ένα από τα τρία πράγματα που το iPad 2 κάνει καλύτερα από το παλιό iPad, και το δεύτερο σημαντικότερο. Με το που το πήρα, κι αφού το επανάφερα στις εργοστασιακές ρυθμίσεις, το κότσαρα στο PC, περίμενα δυόμιση ώρες να γεμίσει με τα applications και τα media μου από το τρισκάταρτο iTunes και είδα με τα μάτια μου, καθαρά και ξάστερα, το πρώτο:

Η Ταχύτητα

Έχω το iPad εδώ και κάμποσους μήνες πια, σχεδόν κοντεύει να χρονίσει, κι είναι επόμενο να έχει αρχίσει να ζορίζεται λιγουλάκι. Πάνω από διακόσα applications έχουν περάσει από πάνω του, περίπου εκατό κουβαλάει τώρα που μιλάμε, και συνήθως τρέχουνε πεντ-έξι σ’ αυτό το ψευτο-multitasking της Apple. Τραβάει λοιπόν κάτι λίγα ζόρια μερικές φορές, κολλάει λιγουλάκι το scroll, αργούν ένα δευτερόλεπτο παραπάνω να ανοίξουν τα applications. (Από τότε που ανακοινώθηκε το iPad 2, παρεμπιπτόντως, μου φάνηκε ότι αυξήθηκαν τα κολλήματα. Θα το θεωρούσα σύμπτωση, δε θα μου μπαίναν ψύλλοι στ’ αυτά αν η Apple δεν ήταν τόσο αυθεντικά evil)

Αν με τα θεματάκια του το iPad μου είναι πλέον μια αξιόπιστη και τίμια Mercedes E350, το iPad 2 είναι μια Bugatti Veyron. Πάει σφαίρα, σκρολάρει στις λίστες σα τον Ουσαΐν το Μπολτ, ανοίγει τα apps σα να αλλάζει κανάλια σε τηλεόραση από αυτές που αλλάζουν τα κανάλια ακαριαία. Η εμπειρία είναι τόσο διαφορετική που έπιασα τον εαυτό μου να πηδάει από application σε application πολύ πιο εύκολα και συχνά από ό,τι κάνω στο παλιό, όπου το σκέφτομαι λιγάκι.

[field name=”code”]

Βεβαίως, τα μικροθεματάκια και τα force close δε λείπουν, αλλά σε γενικές γραμμές το μηχάνημα κάνει αυτά που κάνει πολύ πολύ γρήγορα. Δεν ξέρω κατά πόσο φταίει ο διπλάσιος σε ταχύτητα επεξεργαστής Α5, και κατά πόσο το ότι έχω τιγκάρει το παλιό και του έχω τινάξει τα πρέκια, μάλλον και τα δύο, αλλά η εμπειρία μου με το 2 ήταν σημαντικά απολαυστικότερη από την (ήδη αρκετά απολαυστική) εμπειρία μου με το 1.

Οι κάμερες

Το τρίτο σημαντικό πράγμα που διαφοροποιεί το iPad 2 σε σχέση με το παλιό είναι οι κάμερες. Έχει δύο, μια μπροστινή και μια πισινή, και είναι και οι δύο μικροσκοπικές και διακριτικές, σχεδόν ξεχνάς ότι είναι εκεί. Επίσης είναι και οι δύο χάλια. Η πρώτη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή που δοκίμασα το 2000 έβγαζε καλύτερες φωτογραφίες από το iPad 2. Βεβαίως, το να θέλει να βγάζει κάποιος φωτογραφίες με το iPad είναι αστεία ιδέα, και έτσι η πίσω καμερούλα του μάλλον θα βρει άλλου τύπου χρήσεις στο μέλλον με augmented reality εφαρμογές και δενξερωγωτιάλλο, αλλά προς το παρόν, αν κρίνεις από την ποιότητα της εικόνας της, κι αν δεις και τί έχει κάνει η Apple με την φανταστική κάμερα του iPhone 4, σίγουρα θα αναρωτηθείς πώς ακριβώς το σκέφτηκαν. Οι φωτογραφίες των 0,7 megapixel της πίσω κάμερας δεν κάνουν ούτε για να φτιάξεις avatar στο Twitter, το βίντεο (720p, λέει, ο θεός να το κάνει) έχει περισσότερο θόρυβο κι από συναυλία των Manowar ενώ η μπροστινή δείχνει κάπως αξιοπρεπώς το μούτρο σου σ’ αυτόν που σε βλέπει στο Facetime, αλλά μην περιμένεις να καταλάβει και τη μάρκα του φον ντε τεν σου.

Κάτι σημαντικό για την κάμερα: θα διαπιστώσεις αμέσως πως για να βλέπεις τη μούρη σου ολόκληρη (και να σε βλέπουν και οι συνομιλητές σου) θα πρέπει να κρατάς το iPad πιο χαμηλά από ο,τι είναι το φυσιολογικό, ώστε να ευθυγραμμίζεται η κάμερα με το κέντρο του μούτρο σου, ή περίπου. Πράγμα όχι πολύ βολικό.

Το καλύτερο πράγμα που σχετίζεται με τις κάμερες του iPad 2 είναι το Photo Booth, το γνωστό application των Mac, που σου επιτρέπει να πειράξεις με διάφορα παραμορφωτικά φίλτρα τη φάτσα σου καθώς την κοιτάς στην οθόνη. Έχει πλάκα για περίπου δέκα λεπτά (και άλλα δέκα λεπτά κάθε φορά που δείχνεις το iPad 2 σε κάποιον άλλο).

Τα applications, τα συμπεράσματα και οι απαντήσεις

Το iPad 2 έρχεται με το iOS 4.3, το οποίο βεβαίως μπορεί να κατεβάσει δωρεάν και όποιος έχει το παλιό iPad. Όλα τα applications που υπάρχουν παίζουν και στα δύο, με την εξαίρεση του FaceTime (που δυστυχώς δεν πρόλαβα να δοκιμάσω) του Photobooth και, προφανώς, και όλων των μελλοντικών apps που θα χρησιμοποιούν τις κάμερες, αλλά και του iMovie, ενός προγράμματος μοντάζ βίντεο, που χρειάζεται τον Α5 για να τρέξει σωστά. Τα applications που υπάρχουν για το iPad είναι πλέον πάρα πολλά, δεκάδες χιλιάδες, αν και η ποικιλία αυτή είναι λίγο πλαστή –μόνο μερικές εκατοντάδες από όλα αυτά είναι πραγματικά αξιόλογα, μόνο μερικές δεκάδες μπορεί να προλάβει να δοκιμάσει ένας εργαζόμενος άνθρωπος, και από αυτά μόνο μια χούφτα θα καταλήξει να χρησιμοποιεί συχνά. Αυτά, βέβαια, είναι αρκετά για να αλλάξουν τη ζωή του, και γι’ αυτό το iPad είναι ήδη πολύ μπροστά από τις υπόλοιπες ταμπλέτες της αγοράς, και πιθανότατα και από αυτές που θα κυκλοφορήσουν σύντομα.

Κι αυτό με φέρνει στην απάντηση της πρώτης ερώτησης.

Αν δεν έχεις ιντερνεταμπλέτα στο σπίτι σου και στη ζωή σου, πιθανότατα πιστεύεις ότι δεν τη χρειάζεσαι. Επίτρεψέ μου να σου πω ότι έχεις δίκιο. Δεν τη χρειάζεσαι. Κανένας δεν χρειάζεται το iPad. Δεν είναι κάτι απαραίτητο. Μετά από ένα χρόνο εντατικής χρήσης έχω καταλάβει όμως ότι έχει βρει τη θέση του στη ζωή μου αντικαθιστώντας πράγματα που δεν φανταζόμουν. Πλέον δεν κοιτάζω εφημερίδες, περιοδικά ή βιβλία τις ώρες που παλιά κοίταζα εφημερίδες, περιοδικά ή βιβλία: Πλέον κοιτάζω το iPad. Μπορείς να διαβάσεις εδώ περισσότερες εξηγήσεις γι’ αυτό, αλλά θα το καταλάβεις πραγματικά μόνο αν το πάρεις στο σπίτι σου και ζήσεις μαζί του για λίγο καιρό.

Και, ασφαλώς αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουνε πολύ από αυτά τα ηλεκτρονικά, και δεν τα καταλαβαίνουν, και αυτοί πράγματι μπορεί να μην ερωτευτούν το iPad αν το αγοράσουν. Αλλά εσύ είσαι εδώ, σε ένα site του Ίντερνετ, και διαβάζεις αυτά που γράφω εγώ, ένας αρρωστημένος γκατζετάκιας, κι έχεις φτάσει και τόσο χαμηλά σ’ αυτό το άρθρο, οπότε πληροίς τις προϋποθέσεις, είσαι ο τύπος του ανθρώπου που το χρειάζεται το iPad, ακόμα κι αν δεν το ξέρει.

Το iPad 2 κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά από όλες τις μεγάλες αλυσίδες με τιμές που ξεκινούν από τα 509 ευρώ (για το Wi-Fi μοντέλο με τα 16GB –που είναι κι αυτό που δοκίμασα), ενώ όσο υπάρχει στοκ τα παλιά iPad θα πωλούνται σε χαμηλότερες τιμές, και υπάρχουν και αρκετές ευκαιρίες (αλλά όχι πολύ μεγάλες) στα μεταχειρισμένα. Η συμβουλή μου είναι: Πάρτο. Πάρε ένα. Όποιο να ‘ναι. Εγώ προτείνω το φτηνότερο iPad 2, αλλά εσύ πάρε όποιο καταλαβαίνεις. Θα το απολαύσεις και θα το ευχαριστηθείς περισσότερο από όσο φαντάζεσαι, κι αυτή η έκπληξη θα κάνει τον έρωτά σας ακόμα πιο δυνατό.

Όσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση, τώρα:

Σύμφωνα με την iSquare στην Ελλάδα αγοράστηκαν 8000 iPads από τον Ιανουάριο που κυκλοφόρησε επισήμως. Βάλε μέσα και περίπου 10.000 άλλους που, σαν εμένα, ψώνισαν από Αμερικές και άλλες μυστήριες πηγές, και μαζεύεται μια στρατιά από early adopters που γεμίζουν το κλειστό του ΟΑΚΑ. Τι γίνεται μ’ αυτούς; Τι κάνουν τώρα; ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΓΩ;

Το θέμα είναι λιγότερο περίπλοκο από ό,τι φαίνεται. Όπως έχω ξαναγράψει, θέλω πάντα τα καλύτερα gadgets γιατί τέτοιος άνθρωπος είμαι, από αυτά τα πράγματα αντλώ ευχαρίστηση. Αλλά το iPad 2 δεν είναι αρκετά καλύτερο από το iPad για να δικαιολογεί το επιπλέον κόστος. Νομίζω ότι πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στην Apple γι’ αυτό: Αναγνωρίζοντας τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στον πλανήτη και σε μένα, δεν έβγαλε ένα iPad με retina display και 400 γραμμάρια βάρος. Έτσι δεν μεαναγκάζει να το πάρω. Κι αν το καλοσκεφτείς, το ίδιο κάνει και με το iPhone: Οι αρκετά μεγάλες αλλαγές στα προϊόντα της έρχονται κάθε δύο χρόνια, όχι κάθε χρόνο, κι αυτός είναι ένας αρκετά καλός κύκλος ανανέωσης gadgets εν μέσω πτώχευσης.

Γι’ αυτό η συμβουλή μου προς τους κατόχους iPad είναι: Κάντε υπομονή για το 3. Το iPad σας μια χαρά θα σας βγάλει μέχρι τότε. Ζούμε δύσκολες εποχές, και πέρα από αυτό σίγουρα υπάρχουν (πάντα υπάρχουν) άλλες κατηγορίες gadgets που διεκδικούν τα χρήματά σας. Έχετε πάρει Kinect; Μήπως χρειάζεστε καινούρια οθόνη για το PC; Το Google Nexus S;

Όσο για τους υπόλοιπους: Σας βλέπω σαν αυτούς που δεν έχουν δει ακόμα Sopranos. Έχετε πολλή απόλαυση μπροστά σας.

Έκτακτη σημείωση 1: Κάτι που ξέχασα να γράψω παραπάνω, ένα πράγμα στο οποίο το iPad 2 υστερεί του παλιού: Ο ήχος που βγαίνει από το ηχειάκι του είναι σαφώς χειρότερος, πιο τρανζιστορέ.

Έκτακτη σημείωση 2: Αυτό το review μου βγήκε ακριβώς 1821 λέξεις. ΤΥΧΑΙΟ;

 

Διάβασε ό,τι έχω γράψει για το iPad ως τώρα:

Το iPad 2 με κάνει να κλαίω από μέσα μου
Γιατί τα περιοδικά στο iPad απέτυχαν
Το The Daily στο iPad
Το The Atavist, ένας τρόπος να διαβάζεις μεγάλα κείμενα στο iPad
Πώς χρησιμοποιώ σήμερα το iPad
Τα περιοδικά στο iPad δεν πουλάνε
Τρία κείμενα για το iPad που αξίζει να διαβάσεις
Οι πίνακες του Ντέιβιντ Χόκνεϊ στο iPad
Πόσα λεφτά βγάζει το Wired στο iPad
Review: Το «Project» του Ρίτσαρντ Μπράνσον
Είμαι άνεργος, έχω iPad
To Esquire στο iPad
Ο New Yorker στο iPad
Πώς χρησιμοποιεί ο κόσμος το iPad
Review: Το Monkey Island στο iPad
To Instapaper και ο καλύτερος τρόπος να διαβάζεις άρθρα περιοδικών
Τα 5 iPad apps που αξίζει να αγοράσεις
Αυτός ο τύπος επέστρεψε το iPad γιατί δεν τον άφηνε να βαριέται
Το review του iPad
Το review του Wired στο iPad
Μια γιαγιά 100 χρονών, ένα παιδάκι 2,5 χρονών και ο Λανγκ Λανγκ. Με το iPad
Πώς θα είναι τα περιοδικά στο iPad: 10 ιδέες
To Popular Science στο iPad
Ο Τζορτζ Λόης δε γουστάρει το iPad