Τους τελευταίους μήνες είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω ολόκληρη την οικογένεια gadgets του Amazon. Δεν είναι πολλά, τρία είναι. Να τι κατάλαβα απ’ το καθένα.
Kindle Fire
Έγινε πολύς ντόρος λίγους μήνες πριν, όταν η Amazon ανακοίνωσε ότι βγάζει τη δικιά της ιντερνεταμπλέτα, κυρίως για δύο λόγους: Επειδή πρόκειται για το μεγαλύτερο online κατάστημα στη Γης, και επειδή αυτό το μηχανάκι κοστίζει 200 δολάρια, δηλαδή είναι μια από τις πιο φτηνές ταμπλέτες της αγοράς. Έπεσε στα χέρια μου και τη δοκίμασα για λίγο, κι έχω να πω τα εξής:
Πρόκειται για ωραίο μηχανάκι με βολικό, μικρό σχήμα, μια μαλακή λαστιχένια πλάτη ευχάριστη στο χέρι και μια οθόνη 7 ιντσών που είναι λαμπερή και ευκρινής αλλά όχι πάρα πολύ καλή στην απόκριση. Το Fire δεν είναι σαν το iPad – είναι πολύ μικρότερο και πολύ πιο φορητό, αρκετά πιο ελαφρύ, αλλά και με κάποιους σημαντικούς περιορισμούς. Ο πιο σημαντικός και εξωφρενικός είναι πως, αν και τρέχει μια παραλλαγή του Android, δεν δίνει πρόσβαση στο Android Market αλλά στο αντίστοιχο παράλληλο σύμπαν του Amazon, όπου δεν είναι όλες οι εφαρμογές διαθέσιμες. Βεβαίως, χακεριές υπάρχουν, και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μπορείς να φορτώσεις ό,τι θέλεις εκεί μέσα. Αυτό μάλιστα είναι επιβεβλημένο να το κάνεις εδώ στην Ελλάδα, όπου το Amazon Market δε λειτουργεί και η χρήση του Fire είναι εξ’ ορισμού κουτσουρεμένη (ούτε πρόσβαση στο Prime έχουμε, ούτε Netfix, άστα να πάνε). Τέλος πάντων, αφού κάνεις ό,τι είναι να κάνεις, κι αφού εγκαταστήσεις ό,τι είναι να εγκαταστήσεις, μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη συσκευή για να κάνεις τα βασικά πράγματα που κάνει κάποιος με μια ιντερνεταμπλέτα: Να χαζέψεις στο Ίντερνετ, να χαζέψεις στο Twitter, να διαβάσεις βιβλία στο Kindle και να παίζεις Angry Birds.
Το Fire δεν είναι τόσο γρήγορο ή ιλουστρασιόν όσο ένα iPad, βεβαίως, το σκρολάρισμα ενίοτε κολλάει λιγουλάκι, η οθόνη δεν ανταποκρίνεται ακαριαία στα δαχτυλάκια, είναι όλα αυτά πράγματα που κάνουν την εμπειρία της χρήσης ανεπαίσθητα χειρότερη, αλλά έχουν σημασία. Ωστόσο, το iPad ξεκινάει από τα 509 ευρώ (429 για το iPad 2), ενώ το Fire κάνει 199 δολάρια – περίπου 160 ευρώ δηλαδή. Αν θες μια πολύ φτηνή ταμπλετίτσα και έχεις όρεξη να την αναμοχλεύσεις λίγο (και είσαι επιφυλακτικός απέναντι σε διάφορες Android ταμπλέτες των 200 ευρώ που κυκλοφορούν) μπορείς να τη ζητήσεις από κάποιο φίλο μετανάστη που θα ‘ρθει το καλοκαίρι για διακοπές στην πατρίδα. Εγώ, ωστόσο, θα σου πρότεινα περισσότερο να του ζητήσεις το εξής:
Kindle
Το σκέτο. Το απλό. Το Amazon Kindle είναι το πιο πετυχημένο eBook reader στον κόσμο.
Και είναι ένα από τα καλύτερα gadgets που είχα ποτέ.
Το Kindle είναι μια μικρή, λεπτή και ελαφριά πλάκα από γκρίζο πλαστικό που στην μπροστινή της πλευρά έχει μια γκρίζα οθόνη διαγωνίου 6 ιντσών. Χωράει εύκολα σε τσέπη παλτού, και πιθανότατα και στην εσωτερική τσέπη των περισσότερων μπουφάν. Η γκρίζα οθόνη δεν είναι σαν τις οθόνες που έχεις συνηθίσει. Δεν φωτίζεται και καταναλώνει ενέργει μόνο όταν αυτά που δείχνει αλλάζουν. Αυτά που δείχνει είναι μαύρα γράμματα ή σχήματα και είναι κάπως περίεργα, έχουν μια φύση υλική. Δεν είναι σαν τα γράμματα σε μια LCD φωτεινή οθόνη, είναι αλλιώς. Κάθε φορά που αλλάζεις σελίδα, στιγμιαία αναβοσβήνουν, σαν κάποιος λιθοξόος να τα γράφει ακαριαία, ειδικά για σένα. Το φαινόμενο συνηθίζεται.
Γύρω από την οθόνη το Kindle έχει διάφορα κουμπιά. Στα πλάγια υπάρχουν τα κουμπιά για να αλλάζεις σελίδα (και για δεξιόχειρες και για αριστερόχειρες) και από κάτω υπάρχουν κουμπιά για την πλοήγηση στο υποτυπώδες “λειτουργικό” σύστημα του reader, το οποίο περιλαμβάνει έναν file manager, διάφορα μενού για να ρυθμίζεις την ανάγνωση όπως θες, ακόμα και έναν υποτυπώδη browser.
Δεν θα πω ούτε κουβέντα για τις υποτιθέμενες “δυνατότητες” του Kindle (άκου browser) καθώς είναι υποτυπώδεις και ανούσιες και θα μπορούσαν κάλλιστα να μην υπάρχουν καθόλου. Γιατί το Kindle είναι φτιαγμένο για ένα πράγμα και για ένα πράγμα μόνο:
Για διάβασμα.
Η πανσπερμία των gadgets κάθε είδους και σχήματος σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο δημιουργεί ενίοτε την ψευδαίσθηση ότι ο κόσμος είναι γεμάτος τεχνολογικά θαύματα, το καθένα πιο ξεχωριστό απ’ το άλλο. Στην πραγματικότητα όμως είναι ελάχιστα τα gadgets τα οποία εκτελούν την αποστολή για την οποία είναι φτιαγμένα αψεγάδιαστα.
Το Kindle δεν είναι ένα πολύ όμορφο αντικείμενο, αλλά είναι φτιαγμένο για να κάνει τη δουλειά του άψογα, και την κάνει. Συγχρονίζεται μέσω WiFi με τη βιβλιοθήκη σου (βιβλία αγορασμένα από το Amazon -ή πειρατικά αρχεία .mobi, αν είσαι τέτοιος τύπος) και σου δείχνει τα βιβλία σου γρήγορα και απλά, χωρίς σούξου μούξου και φιοριτούρες. Το πιάνεις στα χέρια σου και απλά διαβάζεις. Όποτε θες μπορείς να κρατάς σημειώσεις ή να ψάχνεις ορισμούς λέξεων που δεν καταλαβαίνεις στο λεξικό (διαδικασίες που γίνονται πιο εύκολα στο Kindle Fire ή στο iPad), αλλά κυρίως μπορείς να διαβάσεις. Αυτό είναι. Ένα μηχάνημα για διάβασμα.
Και μπορείς να διαβάσεις και σε εξωτερικούς χώρους. Και στον ήλιο, γιατί η οθόνη του δεν φωτίζεται. Και κρατώντας το με το ένα χέρι, για ώρες. Και μπορείς να το μεταφέρεις οπουδήποτε αδιαφορώντας για το βάρος. Και χωράει μέσα εκατοντάδες βιβλία. Και πρέπει να το φορτίζεις το πολύ δυο φορές το μήνα. Αν είσαι γερός αναγνώστης.
Σύμφωνοι, δεν μπορείς να το διαβάσεις στο σκοτάδι, και το κλάσμα του δευτερολέπτου που χρειάζονται οι σελίδες για να αλλάξουν μπορεί κάποιον να τον ενοχλήσει, αλλά κατά τα άλλα αυτό το πραγματάκι είναι ένα αντικείμενο φτιαγμένο για να κάνει μια δουλειά, και την κάνει σχεδόν άψογα.
Και αυτό που το παίρνει και το απογειώνει στο πάνθεον των καλύτερων gadgets όλων των εποχών (λέω εγώ) είναι το ότι κοστίζει 79 δολάρια. Εμείς που δεν είμαστε Αμερικάνοι το πληρώνουμε λίγο πιο ακριβά, 109 χωρίς έξοδα αποστολής αλλά ακόμα κι έτσι η τιμή του είναι καταπληκτική γι’ αυτό που είναι, αν είσαι αναγνώστης, τουλάχιστον, και σε ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα.
Πάρα πολύς κόσμος μου λέει ότι δεν είναι πεπεισμένος για το ότι τα eBooks μπορούν να αντικαταστήσουν τα βιβλία, και εγώ, ένας λάτρης του χαρτιού, συμφωνώ εν μέρει. Τα χάρτινα βιβλία δεν θα πάψουν να υπάρχουν στο εγγύς μέλλον, κυρίως επειδή ως τεχνολογικά αντικείμενα έχουν κάποια αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα (για παράδειγμα τη δυνατότητα να πας στη σελίδα που θες πολύ γρήγορα, να φυλλομετρήσεις και να περιηγηθείς ασύμμετρα στο βιβλίο). Αλλά ταυτόχρονα βγάζω το Kindle από την τσέπη και τους το δείχνω.
Κοιτάξτε τί κάνει, τους λέω. Κοιτάξτε πόσο ξεκούραστα διαβάζεις. Πόσο ελαφρύ είναι στο χέρι (κι έχει μέσα όλα τα βιβλία που θέλω να διαβάσω, όλα). Κι εμένα μου αρέσουν τα χάρτινα βιβλία, να τα κοιτάζω στη βιβλιοθήκη μου και να τα καμαρώνω. Αλλά μέχρι τώρα σε τούτη τη χρονιά, φέτος, 2012, έχω διαβάσει δεκαπέντε βιβλία, μετρημένα.
Μόνο τρία από αυτά τα διάβασα στο χαρτί.
Kindle Touch
Το πρώτο πράγμα που κάνουν όσοι πιάνουν στα χέρια τους το Kindle είναι το εξής:
Πιάνουν την οθόνη.
Πλέον ο κόσμος είναι τόσο εκπαιδευμένος στις οθόνες αφής που εικάζουν ότι κάθε οθόνη που δεν είναι μορφής γνώριμης (τηλεόραση, οθόνη υπολογιστή), αγγίζεται, θωπεύεται. Το κατάλαβε αυτό η Amazon οπότε είπε να βγάλει άλλο ένα Kindle, το οποίο να ακουμπιέται. Το Kindle Touch είναι λίγο πιο ακριβό από το σκέτο Kindle και ταυτόχρονα είναι λίγο πιο μεγάλο, λίγο πιο στρουμπουλό και λίγο πιο βαρύ. Δεν έχει κουμπιά (εκτός από ένα) και η οθόνη του είναι λίγο πιο βουλιαγμένη μέσα στο κέλυφός του σε σχέση με το μικρότερο και φτηνότερο αδερφάκι του.
Και ακουμπιέται.
Αντί να πατάς κουμπιά, εδώ πατάς στο δεξί ή το αριστερό μέρος της οθόνης, και η σελίδα αλλάζει. Δεν είναι ακριβώς touchscreen με multitouch και κόλπα εφετζίδικα, αλλά τη δουλειά του την κάνει.
Κατά τα άλλα το μηχάνημα είναι ίδιο με το σκέτο Kindle. Έχοντας δοκιμάσει και τα δύο, βρήκα το σκέτο Kindle πιο ευχάριστο στο χέρι και τη λειτουργικότητα της touch screen όχι αρκετά σπουδαία για να δικαιολογήσει τη διαφορά στο κόστος ή στο μέγεθος, που πάντως είναι μικρή. Γι’ αυτό, αν ψήνεσαι για Kindle προτείνω το σκέτο, το φτηνό. Αρκεί να μη σε πειράζει που ο κόσμος θα σου πατάει με τα δάχτυλα την οθόνη, και θα απογοητεύεται.
[nggallery id=4]
Διάβασε ακόμα:
Το review του iPad 3
Γιατί δε χρησιμοποιώ πια το iPad