Οι 100 ταράτσες, ένα φωτογραφικό project που συγκέντρωσε 100 φωτογραφίες της Ακρόπολης από 100 διαφορετικές ταράτσες της Αθήνας, ολοκληρώθηκαν. Από τα τέλη του 2013 μέχρι τις αρχές του Απρίλη επισκέφτηκα 100 διαφορετικά κτίρια της πόλης και τράβηξα φωτογραφίες του μνημείου που δεσπόζει στο κέντρο της, αλλά και διάφορα άλλα πράγματα. Ήταν μια διαδικασία ενδιαφέρουσα, ενίοτε και περιπετειώδης, αλλά από την αρχή ως το τέλος απολαυστική. Εδώ θα συγκεντρώσουμε όλα τα πράγματα που είδα και έμαθα στις ταράτσες με λόγια, λινξ και εικόνες.
Περισσότερες πληροφορίες για το project (γιατί το έκανα; γιατί το έκανα έτσι;) μπορείτε να βρείτε στο εισαγωγικό κείμενο που είχα γράψει, σε εκείνο το update στα μισά, σε δημοσιεύματα (στη Lifo, το TheTOC) και στο Storify όπου μαζεύονται όλα αυτά μαζί. Τα είπα συνοπτικά και στην εκπομπή της ΝΕΡΙΤ “Επι-μένουμε Ελλάδα”:
Σ’ αυτόν εδώ το χάρτη μπορείτε να δείτε πού βρίσκεται κάθε μία από τις ταράτσες που επισκέφτηκα:
Σε 44 από αυτές με κάλεσαν μόνοι τους ιδιοκτήτες, ενοικιαστές ή υπάλληλοι, οι οποίοι είδαν το project στο ίντερνετ ή διάβασαν κάπου γι’ αυτό και μου έστειλαν email ή μηνύματα στα social media. Τους ευχαριστώ όλους, ήταν ευγενέστατοι και θαυμάσιοι. Μπορείς να δεις μερικούς από αυτούς εδώ.
Σε 39 από αυτές χρειάστηκε να χτυπήσω κουδούνια, να ψάξω διαχειριστές, να πάρω τηλέφωνα. Αυτές τις βρήκα μόνος μου και ζήτησα από κάποιον πρόσβαση και την άδεια για να φωτογραφίσω.
Στις υπόλοιπες 17, ε, χμ, δεν ζήτησα.
19 από τις ταράτσες βρίσκονταν σε ξενοδοχεία.
37 βρίσκονταν σε σπίτια (πολυκατοικίες κυρίως).
32 ήταν κτίρια γραφείων.
11 βρίσκονταν σε μπαρ, εστιατόρια και μουσεία.
1 ήταν σε σχολείο.
Οι φορές που σκαρφάλωσα σε σκάλες που οδηγούσαν σε πιο ψηλά σημεία της ίδιας της ταράτσας ήταν οκτώ.
Οι φορές που τρόμαξα ανθρώπους που πάσχουν από υψοφοβία ήταν τρεις.
Ταράτσες από τις οποίες έχουν αυτοκτονήσει άνθρωποι (από όσο ξέρω) ήταν δύο.
Τις 99 φωτογραφίες τις τράβηξα ο ίδιος. Μία την τράβηξε ένα sidekick, που πέτυχε πολύ καλύτερο κάδρο.
Οι δέκα δημοφιλέστερες φωτογραφίες στο Instagram μία μέρα μετά τη λήξη του project ήταν αυτές. (Ναι, η τελευταία κατέληξε σ’ αυτή τη θέση μέσα σε λίγες ώρες).
Όλες τις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε εκεί:
Στο 100taratses.com
Στο Instagram
Στο Flickr
Στο Pinterest
Στο Facebook
Ή με τη μορφή βίντεο:
Οι φωτογραφίες από τις “100 ταράτσες” δεν είχαν πάνω τους κανένα φίλτρο του Instagram, και είχαν μόνο σχετικά μικρές παρεμβάσεις με τα σχετικά apps των κινητών τηλεφώνων. Για παιχνίδι, πείραξα μερικές από τις φωτογραφίες λίγο περισσότερο.
Τους μήνες που πέρασα στις 100 ταράτσες όμως δεν τράβηξα μόνο αυτές τις φωτογραφίες. Τράβηξα κι άλλες. Εκτός από τα κινητά, φωτογράφησα την Ακρόπολη και με μία παλιά ψηφιακή SLR με φακό που μου επέτρεπε να έρθω λίγο πιο κοντά, να φτιάξω κάδρα αλλιώτικα. Αυτές τις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε συγκεντρωμένες εδώ.
Το σύνολο των φωτογραφιών, τραβηγμένες από πάρα πολλές γωνίες γύρω από το μνημείο, έφτιαξαν μια σχεδόν πλήρη περιστροφή γύρω από την Ακρόπολη, την οποία κατέγραψα στο εξής βίντεο:
Και από όλες αυτές τις ταράτσες βεβαίως έστρεψα το φακό και προς την άλλη φωτογράφησα και την υπόλοιπη θέα, μια πολύπλοκη και ενδιαφέρουσα καταγραφή του δάσους από τσιμέντο, μπουγάδες και κεραίες που είναι η κορυφογραμμή της Αθήνας. Αυτές τις φωτογραφίες, μαζί με μια σύντομη ανάλυση/παραλήρημα, μπορείτε να τις δείτε εδώ.
Επιπλέον, έβγαλα διάφορα συμπεράσματα για την πόλη, τους ανθρώπους και τον κόσμο. Μπορείτε να διαβάσετε ένα στην Καθημερινή.
Στο τέλος, χαρίσαμε τέσσερα από τα smartphones που χρησιμοποίησα στις ταράτσες σε τέσσερις τυχερούς που έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό #acropoliselfie. Δεκάδες φωτογενείς συμμετείχαν, ανεβάζοντας ωραίες εικόνες.
[field id=”8″]
Τέλος, το Σάββατο, 12 Απριλίου, ανέβηκα βόλτα στην ίδια την Ακρόπολη. Κι από εκεί τράβηξα φωτογραφίες και το ίδιο το μνημείο (είχα χρόνια να το επισκεφτώ), και τις ταράτσες. Ανάποδα δηλαδή. Αυτές τις φωτογραφίες μπορείτε να τις δείτε εδώ.
