Στο site ετούτο το πιο δημοφιλές review ενός γκάτζετ, αυτό που έχουνε διαβάσει περισσότεροι, δηλαδή, είναι εκείνο του iPhone 5. Δεύτερο δημοφιλέστερο είναι εκείνο του iPhone 5S. Και τρίτο;
Τρίτο είναι εκείνο του LG G2.
Αυτό το βρίσκω ενδιαφέρον. Πέρυσι για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια κυκλοφόρησε ένα smartphone που:
1) Ήταν πάρα πολύ καλό
2) Ενδιέφερε πάρα πολύ κόσμο και τα πήγε αρκετά καλά εμπορικά
3) Δεν το είχε φτιάξει η Samsung ή η Apple.
Αυτό που πάλευε να πετύχει τόσο καιρό η HTC το πέτυχε η LG φτιάχνοντας ένα αξιοπρεπέστατο και καλοφτιαγμένο αντικείμενο με μεγάλη μπαταρία, φανταστική οθόνη και, εδώ και αρκετό καιρό, και καλή τιμή. Ε. Σήμερα ήρθε η ώρα να δούμε το διάδοχο, τον οποίο μου έστειλε να δοκιμάσω η Cosmote. Το περυσινό LG G2 μου άρεσε πάρα πάρα πολύ -το φετινό LG G3 τι λέει; Το αγαπώ εξίσου; Θα το αγαπήσετε κι εσείς; Τα πράγματα είναι αρκετά περίπλοκα.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
1. Το Μέγεθος
Κυρίες και κύριοι κι αγαπητά μου παιδιά, αποχαιρετήστε τη λέξη “phablet”. Ήταν κακόηχη κι αδέξια και δε θα λείψει σε κανέναν. Τη θυμάστε; Τη χρησιμοποιούσατε; Χρησίμευε για να περιγράφει τα smartphones σαν το Samsung Galaxy Note, αυτά τα πολύ μεγάλα, που έμοιαζαν περισσότερο με μικρές ταμπλέτες παρά με κινητά. Ε, στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν από την εμφάνιση του πρώτου Galaxy Note τα κανονικά smartphones σιγά σιγά μεγάλωναν. Οι οθόνες τους πέρασαν από τις 4,3 ίντσες στις 4,7 ίντσες κι από εκεί γύρω στις 5 ίντσες και τώρα, να. Το LG G3. Το LG G3 δεν είναι phablet, ως κανονικό smartphone λανσάρεται, κι έχει μια οθόνη 5,5 ιντσών, μόλις 0,2 ίντσες μικρότερη από την οθόνη του Note III. Οπότε πάει, οι διαχωριστικές γραμμές τελείωσαν. Δεν υπάρχουν phablets. Όλα κινητά είναι, smartphones σκέτα, απλά με τεράστιες οθόνες.
Και πολύ πολύ πολύ μεγάλο μέγεθος.
Το LG G3 είναι ένα μεγάλο αντικείμενο, και ως τέτοιο μοιάζει αρκετά διαφορετικό από το LG G2, που ήταν πολύ πιο μαζεμένο, παρ’ όλο που κι εκείνο είχε μεγάλη οθόνη για την κατηγορία του (5,2 ιντσών). Δεν είναι πάρα πολύ βαρύ (150 γραμμάρια), βεβαίως, και άνθρωποι με πάρα πολύ μεγάλα χέρια μπορεί να μην έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα. Οι υπόλοιποι, ωστόσο, πρέπει οπωσδήποτε να παίξουν μαζί του σε κάποιο κατάστημα πριν το αγοράσουν.
2. Το Απ’ Έξω
Κατά τα άλλα, το G3 είναι ένα smartphone όχι δυσάρεστο στην αφή, ίσα ίσα. Λίγο στρουμπουλό αλλά καμπυλωτό, με μια σκληρή πλαστική πλάτη βαμμένη σα χτενισμένο αλουμίνιο, με τα κουμπάκια στην πλάτη (πράγμα πιο βολικό τώρα με το γιγάντιο μέγεθος) και με την πολύ μεγάλη οθόνη σε ελάχιστα μεγαλύτερη τζαμένια πρόσοψη.
Ωστόσο, εμένα το LG G2 μου άρεσε περισσότερο. Ξέρετε γιατί; Για τα περιθώρια. Στο G2 τα περιθώρια δεξιά κι αριστερά της οθόνης ήταν απειροελάχιστα, μια λεπτότατη γραμμή, κι αυτό έδινε στο κινητό μια πάρα πολύ ωραία όψη, πολύ ομορφότερη από τα αντίστοιχα Samsung και τα HTC, κατά τη δικιά μου γνώμη τουλάχιστο. Στο G3 τα περιθώρια είναι μεν μικρά, αλλά όχι απειροελάχιστα. Αυτό εμένα δε μου άρεσε. Βεβαίως, διαβάζοντας τα αλλοδαπά reviews, δεν έχω δει κανέναν άλλο να το αναφέρει αυτό. Οπότε μπορείτε να το καταχωρήσετε ως δικιά μου παραξενιά.
Αξίζει τέλος να αναφέρουμε ότι το G3, αντίθετα με το G2, έχει αποσπώμενο πίσω μέρος (μια γιγάντια, λεπτή φλοίδα πλαστικού αποκολλάται επικίνδυνα) και έτσι μπορείτε να του βάλετε καρτούλα και να αλλάζετε τη μπαταρία, εφόσον είστε τέτοιος τύπος.
3. Η Οθόνη
Κάνω ειδική κατηγορία για την οθόνη επειδή η οθόνη του LG G3 είναι ειδικής κατηγορίας: Είναι η πρώτη οθόνη mainstream κινητού που έχει την αδιανόητη ανάλυση 2560×1440. Για να καταλάβετε, οι -ελάχιστες- οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών που έχουν τέτοια ανάλυση είναι συνήθως 28-30 ιντσών και κοστίζουν κατά κανόνα περί τα χίλια ευρώ.
Βεβαίως, με γυμνό μάτι δεν καταλαβαίνω καμία διαφορά.
Δίπλα δίπλα σε κινητά με οθόνες 1080p δεν φαίνεται τίποτα διαφορετικό. Πεντακάθαρες όλες, πίξελ δε βλέπεις πουθενά, όλα παίζουν καθαρά και όμορφα. Η οθόνη του G3 είναι λαμπερή και το μέγεθός της την κάνει και πολύ βολική στο διάβασμα, αλλά δεν είναι τόσο φωτεινή όσο του Note III, ενώ έχει κι ένα άλλο πρόβλημα, που ούτε αυτό το έχω διαβάσει αλλού και γι’ αυτό μπορεί να είναι δικιά μου παραξενιά ή πρόβλημα του συγκεκριμένου κινητού που έχω για δοκιμή. Το πρόβλημα είναι ότι σε ανοιχτόχρωμες οθόνες με μαύρα γράμματα εμφανίζεται ένα ανεπαίσθητο ghosting, σαν ο χώρος ακριβώς δίπλα στο γράμμα να είναι λίγο πιο φωτεινός από το φόντο. Σαν κάποιος να έχει ανεβάσει το contrast της οθόνης στο τέρμα, χωρίς να χρειάζεται.
Αλλά ακόμα κι αν είναι ιδέα μου, αυτή είναι λεπτομέρεια. Η οθόνη μια χαρά είναι, όχι το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί ποτέ στην όραση, αλλά θαυμάσια. Παρ’ όλα αυτά εμένα μ’ έκανε εχθρό της για ένα σημαντικό λόγο που τον βάζω ευθύς αμέσως στο #4, πριν καν μπούμε στα του software:
4. Η Μπαταρία
Ο κυριότερος λόγος που το LG G2 έγινε πολύ αγαπητό στις τσέπες και τις καρδιές πολλών γκατζετάκηδων ήταν η μπαταρία του. Ήταν μια μπαταρία να, με το συμπάθειο, 3000mAh, που κράταγε το κινητό ζωντανό πολύ μετά από όταν τα ανταγωνιστικά αντίστοιχα τα κακάρωναν. Ήταν το καλύτερο χαρακτηριστικό του, κατά τη δικιά μου γνώμη, κι ο λόγος που το αγάπησα παραπάνω από τα υπόλοιπα εκείνης της γενιάς (πλην, υποθέτω, του Nexus 5). Ε. To LG G3 έχει την ίδια μπαταρία.
Παρ’ όλο που είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος.
Παρ’ όλο που έχει οθόνη με διαγώνιο 0,3 ίντσες μεγαλύτερη, που χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να φωτοβολήσει, που έχει και 77% περισσότερα πίξελ να φωτίσει, διατηρεί την ίδια μπαταρία, με αποτέλεσμα να έρχεται πια στα ίδια κυβικά με τα Samsung Galaxy S5 κα τα iPhone 5S. Πάει το συγκριτικό πλεονέκτημα. Μια μέρα, σκάρτη. Το Galaxy Note III, ελάχιστα μεγαλύτερο, κρατάει πολύ παραπάνω.
Έξαλλος είμαι.
5. Το Από Μέσα
Το χειρότερο πράγμα στο LG G2, και να με συγχωράτε που όλα τα συγκρίνω με το LG G2, αλλά τι να κάνω, έτσι συγκριτικά τα προσέγγισα, έτσι τα γράφω, ήταν το software. Το λειτουργικό του κινητού -ένα Android skin- ήταν τόσο κακοσχεδιασμένο που με πονάγαν τα μάτια μου. Βεβαίως, φορώντας του το skin του Nexus 5 όλα γίνονταν πιο όμορφα, αλλά τέλος πάντων αυτή ήταν η γκρίνια που είχα. Στο G3 έχω να σας πω ότι αυτό το πράγμα έχει βελτιωθεί θεαματικά. Είναι σαν ένα στέλεχος της LG να είχε δώσει το UI design του G2 να το κάνει το παιδάκι του (που είχε αχρωματοψία -και πάρκινσονς) ενώ για το G3 προσέλαβαν ενήλικους επαγγελματίες. Βεβαίως, το καθαρό Android εξακολουθεί να είναι πιο όμορφο, αλλά τώρα τουλάχιστον το εγγενές UI δεν είναι κακάσχημο και έκτρωμα και πληγή για την αισθητική και τα μάτια, και έτσι μπορεί να μη χρειαστεί να κάνετε καν τον κόπο.
Η μεγάλη οθόνη βοηθάει πάρα πολύ στο διάβασμα, βεβαίως, όλα φαίνονται μεγάλα και ωραία, τα applications είναι υπέρλαμπρα και άνετα, κι η συσκευή κερδίζει εύκολα το τεστ του κομοδίνου. Κάθε πρωί το G3 έπιανα για να δω τα emails και τα tweets του πρωινού, όχι το μικροσκοπικό iPhone 5S, τη μισοριξιά, ή κάνα άλλο Android.
Κανονικά εδώ θα έπρεπε να σας βγάλω και μια 6η κατηγορία για το θέμα της κάμερας, αλλά δεν έχω πάρα πολλά να σας πω γι’ αυτή. Είναι μια καλή κάμερα. Κάτι λέει έχει το κινητό, ένα σύστημα λέιζερ στόχευσης, εστίασης, δεν το διάβασα πολύ καλά, αλλά στο δια ταύτα να σας πω την αλήθεια οι φωτογραφίες που βγάζει με καλό φως είναι ωραιότατες, εφάμιλλες του Galaxy S5, και αυτές που βγάζει σε λίγο φως είναι από μέτριες έως κακά χάλια, εφάμιλλες του Galaxy S5. Γενικά δεν κερδίζει την κάμερα του iPhone 5S, αλλά είναι μια χαρά για τις βασικές ανάγκες μιας κάμερας πανάκριβου κινητού.
Είπα “πανάκριβο”.
Ας πάμε να συζητήσουμε για την τιμή.
6. Η Τιμή και το Συμπέρασμα
Το συμπέρασμα που βγαίνει τα τελευταία δύο χρόνια εξακολουθεί να ισχύει: Τα πράγματα στα smartphones αλλάζουνε. Τα κορυφαία έχουν πια όλα καταπληκτικό hardware και ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Τα δε “φτηνά” και τα “πολύ φτηνά” έχουν βελτιωθεί τόσο θεαματικά το τελευταίο διάστημα που έχει αρχίσει να τίθεται σοβαρά το ερώτημα αν αξίζει να δώσει κανείς πολλές εκατοντάδες ευρώ για να αγοράσει smartphone τη σήμερον ημέρα, ειδικά τώρα που η κρίση έχει περιορίσει τις επιδοτήσεις και οι ευκαιρίες σπανίζουν.
Από τότε που βγήκε το Nexus 5 η δικιά μου η απάντηση στο ερώτημα είναι “όχι”. Δεν αξίζει. Βεβαίως, τα έχουμε πει, αυτές είναι υποκειμενικές γνώμες, κι όπως είδαμε είμαι άνθρωπος με παραξενιές που ίσως και να χρίζει ιατρικής παρακολούθησης. Μου είναι πάντως πολύ δύσκολο να προτείνω σε οποιονδήποτε να δώσει εφτακόσια ευρώ για να αγοράσει κινητό πια.
Το LG G3 επισήμως κοστίζει 600 ευρώ χωρίς σύνδεση, πράγμα που σημαίνει ότι είναι 100 ευρώ φτηνότερο από το Samsung Galaxy S5 και το Note III (που σε λίγο καιρό θα αντικατασταθεί από το νέο Note IV). Για να μη μιλήσουμε για το iPhone 5S, δεν έχει νόημα καν. Ωστόσο, ο λόγος που δεν το προτείνω δεν είναι μόνο ότι είναι ένα ακριβό αντικείμενο σε μια εποχή στενότητας. Είναι και το ότι πιστεύω στ’ αληθινά ότι το περυσινό LG G2 είναι καλύτερο smartphone. Έχει καλύτερη μπαταρία, καλύτερο μέγεθος, εφάμιλλη στα δικά μου τα μάτια οθόνη, παρόμοια κάμερα και μπορείτε να το βρείτε πολύ πολύ πιο φτηνό. Το είδα τις προάλλες σε επίσημο κατάστημα, καινούριο, με 450 ευρώ.
Ναι, είναι περυσινό.
Αλλά αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στα δύο, θα έπαιρνα εκείνο χωρίς δισταγμό.
Ξέρετε κανένα καλό γιατρό;
Βαθμολογία: 6.7*
Περισσότερες δοκιμές κινητών:
HTC One (M8)
Samsung Galaxy S5
Google Nexus 5
LG G2
Samsung Galaxy Note 3
iPhone 5S
iPhone 5C
*η βαθμολογία του LG G3 βγήκε με το νέο πινακάκι, στο οποίο έχω αλλάξει τη βαρύτητα της βαθμολογίας κάθε επιμέρους κατηγορίας ώστε να ταιριάζει περισσότερο με τα σημερινά μου γούστα και την εύθραυστη ιδιοσυγκρασία μου. Λογικά όλα θα παίρνουν μικρότερους βαθμούς, πια. Αν έχετε απορίες ρωτήστε.