Μου πήρε λίγο χρόνο να το πάρω χαμπάρι, αλλά αξίζει τον κόπο να το αναφέρω, μιας και δεν άκουσα να γίνεται ιδιαίτερος ντόρος όταν δημοσιεύτηκε. Αυτό εδώ είναι ένα άρθρο του Αλέξη Παπαχελά από την Καθημερινή της 24ης Φεβρουαρίου, στο οποίο πολύ απλά και ξεκάθαρα εξηγεί ακριβώς πώς λειτουργεί η διαπλοκή στο χώρο του Τύπου. Ένα απόσπασμα:
Τι είναι τα ΚΕΕΕ; Κέντρα Εξυπηρέτησης Εκδοτών – Επιχειρηματιών. Οι υπηρεσίες που παρέχουν καλύπτουν μια μεγάλη γκάμα. Αν μια εφημερίδα δεν πληρώνει τον ΟΤΕ, για παράδειγμα, το αρμόδιο ΚΕΕΕ θα τηλεφωνήσει στον πρόεδρο της εταιρείας και θα τον «παρακαλέσει» να κάνει τα στραβά μάτια «γιατί τώρα δεν είναι ανάγκη να τσακωθούμε και με αυτόν, βρε παιδί μου…». Αν κάποιος «εκδότης» δεν πληρώνει τη δόση του δανείου του, άλλο αρμόδιο ΚΕΕΕ τηλεφωνεί σε τράπεζα και εκλιπαρεί για λίγο τράτο. Και βεβαίως όταν τα πράγματα …χοντραίνουν κάποιο ΚΕΕΕ κρούει αμέσως τον κώδωνα του κινδύνου, υπενθυμίζοντας πως «δεν είναι ανάγκη να ανοίξουμε και άλλα μέτωπα».
Είναι ένα θαυμάσιο άρθρο, αξίζει να το διαβάσεις ολόκληρο.