Η Ντίνα Βαγενά είχε στην Ελευθεροτυπία σήμερα ένα άρθρο-καταπέλτη για το ιστορικό της μεταφοράς του αδικοχαμένου ρεπόρτερ από το σημείο του ατυχήματός του στο Αφγανιστάν σε νοσοκομείο. Αν και δεν επιρρίπτει ευθύνες ευθέως σε κανένα, παραθέτει τα γεγονότα στεγνά και το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα: Ο άνθρωπος θα μπορούσε να έχει σωθεί.
Θα ζούσε άραγε σήμερα ο Γιώργος Κοίλιαρης εάν ήταν Αμερικανός, Βρετανός, Γερμανός, Καναδός ή Γάλλος δημοσιογράφος; Θα ζούσε εάν έσπευδε στρατιωτικό ελικόπτερο της ISAF, της πολυεθνικής ΝΑΤΟϊκής δύναμης που είναι κράτος εν κράτει στο Αφγανιστάν, για να τον μεταφέρει ταχύτατα σε ασφαλή νοσοκομειακή στρατιωτική εγκατάσταση, αν όχι από τον τόπο του δυστυχήματος, από το πρώτο ντόπιο επαρχιακό νοσοκομείο με τα ανεπαρκέστατα μέσα, όπου είχαν φροντίσει να τον μεταφέρουν οι Αφγανοί συνοδοί του;