Αυτά τα φατσάκια, ζωγραφισμένα σε καρτολίνες μεγέθους 18 επί 24 με χρώματα που περισσεύουν απ’ τους άλλους πίνακες, τους αφηρημένους, έχουν αναπάντεχο σουξέ. Μοιάζουν να τα ‘χει ζωγραφίσει παιδάκι έξι χρονών (συμπτωματικά, η πνευματική μου ηλικία), αλλά για κάποιο λόγο αρέσουν πολύ, τι να πω, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Τέλος πάντων έχω φτιάξει πια 17 τη στιγμή που σου γράφω, και πλέον έχω εξοικειωθεί λίγο με τη φόρμα και δοκιμάζω διάφορα κόλπα, όπως να χρησιμοποιώ ειδικό μαρκαδόρο για τα περιγράμματα (ήταν πολύ δύσκολο με πινέλο και ακρυλική μπογιά), καθώς και να φτιάχνω και φατσάκια-καρικατούρες υπάρχουσων μορφών, όπως του Γκάντι ή της “Κραυγής” του Munch. Νάτα:
Το καλύτερο είναι ότι με τα φατσάκια έχω βρει ένα πολύ εύκολο και βολικό δώρο. Έχω ήδη χαρίσει τα περισσότερα από τα παραπάνω.