Γενικά όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί και όλα τα μέρη έχουν τις χάρες τους αλλά εδώ θα σου πω το εξής: Ο Έβρος είναι ένα απαίσιο μέρος. Είναι το μέρος που το χειμώνα παγώνεις και το καλοκαίρι σε τρώνε τα κουνούπια και η υγρασία. Είναι ένα ατέλειωτο τίποτα, μια αλληλουχία από χωράφια, άσχημα χωριά, ασχημότερες πόλεις, περισσότερα χωράφια και τσουρούτικα δάση. Εκεί είδα χιόνι να μαζεύεται σε θίνες, σαν άμμος, επειδή είχε -17 βαθμούς και ήταν παγωμένο το έδαφος. Εκεί γνώρισα και μερικούς από τους χειρότερους ανθρώπους που έχω συναντήσει ποτέ. Όλα τα μέρη έχουν τις χάρες τους, και ο Έβρος σίγουρα θα έχει κάποιες, αλλά εγώ δεν τις είδα — και δε φταίει μόνο που τον γνώρισα ως φαντάρος. Οπότε καταλαβαίνεις ότι αν κάποιοι άνθρωποι διακινδυνεύουν τις ζωές τους για να μπουν σ’ εκείνο το σημείο της Ελλάδας, πρέπει να είναι πολύ απελπισμένοι.
Όλα αυτά τα γράφω με αφορμή τη σχεδιαζόμενη κατασκευή ενός φράχτη (τον οποίο κάποιος κάπου προφανώς αποκάλεσε «τείχος») κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία για να εμποδιστεί η αθρόα είσοδος λαθρομεταναστών, μέτρο που μόλις ανακοινώθηκε συνάντησε μαζική αντίδραση στο Ίντερνετ. Φυσιολογική αντίδραση, καθώς, αφενός, η λέξη «τείχος» είναι φορτωμένη με αρνητικούς συνειρμούς (θυμίζει Κύπρο, Βερολίνο, Δυτική Όχθη), και, αφετέρου, οι επαναστάτες Έλληνες του Ίντερνετ έχουνε αντανακλαστικά τσιτάχ. Αλλά όπως και τα περισσότερα πράγματα σ’ αυτή τη ζωή, το θέμα δεν είναι αυστηρά άσπρο/μαύρο.
Η λαθρομετανάστευση, βλέπεις, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, και όχι για τους λόγους που υπογραμμίζουν ακροδεξιοί. Δεν ήταν πάντα πρόβλημα, βέβαια. Η Ελλάδα του 2011 από λαθρομετανάστες έχει χτιστεί. Αλλά οι χώρες έχουν πεπερασμένο μέγεθος, και ο αριθμός των καινούριων ανθρώπων που μπορούν να υποδεχτούν έχει όριο. Η λαθρομετανάστευση είναι πρόβλημα γιατί οι μετανάστες είναι άνθρωποι, είναι πολλοί άνθρωποι, και όταν έρχονται στη χώρα κάτι πρέπει να φάνε, και κάπου πρέπει να μείνουν. Η Ελλάδα έχει την (και γεωγραφική) ατυχία να αποτελεί το σημείο εισόδου του 90% των λαθρομεταναστών(αλλού αναφέρεται πως το νούμερο είναι 75%) που μπαίνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και πολύ απλά δεν έχει την υποδομή να τους υποδεχτεί και να τους διαχειριστεί όπως πρέπει. Το κράτος που τους υποδέχεται οφείλει να τους παρέχει τροφή και στέγαση, είτε άμεσα (αυτούς που συλλαμβάνει) είτε έμμεσα (αυτούς που περνάνε μέσα και εντάσσονται στην οικονομία). Εμείς πλέον, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν μπορούμε. Και εδώ που τα λέμε δεν είναι δίκαιο να φορτωνόμαστε αυτή την υποχρέωση για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρώπης, μόνο και μόνο επειδή έχουμε σύνορα με τη μπάτε-σκύλοι-αλέστε Τουρκία. Γιατί, φυσικά, οι λαθρομετανάστες δεν έρχονται για να εγκατασταθούν στη Γη της Επαγγελίας που λέγεται Έβρος. Στις πλούσιες χώρες της Δύσης θέλουν να πάνε.
Αυτές οι πλούσιες χώρες με τα χίλια παρακάλια δέχτηκαν να βοηθήσουν την κατάσταση στη θάλασσα, κι έτσι η FRONTEX δυσκολεύει λίγο την μπίζνα των Τούρκων δουλεμπόρων στο Αιγαίο. Αλλά αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τετραπλάσιοι μετανάστες να προσπαθούν να περάσουν από την ξηρά φέτος σε σχέση με πέρσι. Κι εκεί τι κάνεις;
Άμα είσαι αν-όλα-τα-παιδιά-της-γης-‘πιαναν-γερά-τα-χέρια αριστερός, υποστηρίζεις ανοιχτά σύνορα, να μπουν όλοι, και να πάρουν και άσυλο. Που είναι και το καλύτερο για όλους, αλλά που σε τούτο το σύμπαν δυστυχώς είναι ουτοπικό και ανέφικτο (γιατί τι θα τρώνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πού θα μένουν;).
Αν είσαι ακροδεξιός από αυτούς τους πολύ Έλληνες, προτείνεις να βάλουν και κανόνια στο τείχος. Και περισσότερες νάρκες.
Αν είσαι ψύχραιμος, όμως, και τα βάλεις κάτω, μπορείς να δεις το θέμα όπως περίπου είναι:
Πρώτον, το τείχος είναι παραδοχή της αποτυχίας ετούτου του κράτους να υποδεχτεί αυτούς τους ανθρώπους όπως πρέπει, να προσφέρει αξιοπρεπείς συνθήκες και ταχείς διαδικασίες παροχής ασύλου σ’ αυτούς που το έχουν ανάγκη. Και μπορεί να μη φταίει εξολοκλήρου, γιατί είναι πάρα πολλοί, αλλά σε ένα βαθμό φταίει, και τέλος πάντων δεν έχει διεκδικήσει την όποια βοήθεια αξίζει από την Ευρώπη με την επιτακτικότητα που πρέπει.
Δεύτερον, ετούτο το τείχος δεν έχει καμία σχέση με τα τείχη σε Κύπρους, Ισραήλ και Γερμανίες, γιατί δεν χωρίζει μια χώρα, χωρίζει δύο που ήταν ήδη χωρισμένες. Σύνορα είναι.
Τρίτον, και σημαντικότερον: Δεν είναι τείχος. Είναι φράχτης.