Πρώτον, τα νέα: Η AOL πριν από λίγες ώρες ανακοίνωσε ότι αγοράζει το Huffington Post με 315 εκ. δολάρια. Η Αριάνα Χάφινγκτον γίνεται διευθύντρια όλων των sites του ομίλου, πράγμα που δεν ενθουσίασε τους πάντες. Αλλά εγώ άλλα ήθελα να σου γράψω: Την περασμένη Δευτέρα το Βusiness Insider διέρρευσε ένα Powerpoint με 58 slides που περιγράφει τον “AOL Way”, μια στρατηγική για τη βελτίωση των επιδόσεων των websites της AOL που βασίζονται στην παραγωγή περιεχομένου. Δεν ξέρω πόσα από αυτά που γράφει μέσα συμπεριλάμβαναν το HuffPost στη συλλογιστική και πόσο συνεισέφερε η (Ελληνίδα) Αριάνα στη σύνταξή του, αλλά μπορείς να το διαβάσεις ολόκληρο εδώ, είναι συναρπαστικό ανάγνωσμα για οποιονδήποτε ασχολείται επαγγελματικά με το Ίντερνετ, και χρήσιμο για πολλά συμπεράσματα. Να μερικά που έβγαλα εδώ:
1) Το να βγάζεις εξωφρενικά νούμερα-στόχους απ’ το κεφάλι σου δεν είναι Ελληνική πατέντα. Ο AOL Way προβλέπει την αύξηση των posts που περιέχουν βίντεο από 4% που είναι σήμερα σε 70% μέχρι το Μάρτιο. Επίσης στοχεύει στην αύξηση των μέσων pageviews ανά post από τα 1500 στα 7000 (μπλίκι μπλίκι: 466% πάνω). Πάλι μέχρι το Μάρτιο. Θα πρέπει να προσλάβουν πολλούς αποφοίτους απ’ το Χόγκγουαρτς για να τα καταφέρουν, νομίζω, εκτός αν εννοούν ότι οι αυξήσεις θα έρθουν από την αγορά του Huffington Post και μόνο.
2) Άνθρωποι που δεν έχουν γράψει περιεχόμενο, ακόμα κι αν δουλεύουν στο χώρο, δεν καταλαβαίνουν τη δουλειά “παραγωγή περιεχομένου”. Γι’ αυτό πολλοί σχολιαστές που διάβασαν το slideshow αποφάνθηκαν ότι με τη νέα στρατηγική η AOL γίνεται content farm, ξεζουμίζει δηλαδή τους συντάκτες για να γράφουν εξωφρενικούς αριθμούς posts, δηλαδή 5-10 posts ημερησίως οι μόνιμοι. Εν έτει 2011 5-10 posts ημερησίως είναι αστείος αριθμός για έναν ικανό και ταλαντούχο δημοσιογράφο, βέβαια. Διάβασε την άποψη ετούτου εδώ που κάπως έτσι ξεκίνησε. Από την άλλη, στην παρουσίαση είναι προφανής μια περιφρόνηση για την ίδια τη φύση του περιεχομένου. “Φτιάξτε περισσότερο”, είναι το μήνυμα, και οι κατευθύνσεις για την αύξηση των pageviews βασίζεται αποκλειστικά σε μεγέθη μετρήσιμα (παρακολούθηση trends, SEO), αγνοώντας κάτι αρκετά σημαντικό, το πιο σημαντικό απ’ όλα, βασικά: Την ποιότητα. Αυτή δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος, και δεν είναι και κατανοητή από τους μάνατζερ που συνέταξαν τον AOL Way, γιατί δεν είναι δημοσιογράφοι ή γραφιάδες οι άνθρωποι, μάνατζερ είναι. Κι αυτό μπορεί να είναι πρόβλημα. Αλλά μπορεί και όχι. Δεν είμαι αντικειμενικός σ’ αυτά τα θέματα.
3) Το πιο σημαντικό πράγμα σε μια εταιρία που φτιάχνει websites με content είναι το CMS. Ίσως πιο σημαντικό κι απ’ τους ανθρώπους. Στην AOL χρησιμοποιούν πλέον ευρύτατα το Blogsmith, που το είχαν φτιάξει οι Καλακάνηδες για τα Weblogs (Engadget κλπ), και με το νέο καθεστώς συντάκτες και αρχισυντάκτες θα εκπαιδευτούν σε διάφορα εργαλεία του που θα τους επιτρέπουν να επιλέγουν θέματα με κριτήρια όπως τα αναμενόμενα pageviews και τα προσδοκόμενα έσοδα. Δεν ξέρω γιατί οι συντάκτες και οι αρχισυντάκτες δεν ήξεραν μέχρι τώρα να χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία του CMS, ή με ποια κριτήρια επέλεγαν τα θέματά τους, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι οι δημοσιογράφοι σ’ όλο τον κόσμο είναι ίδιοι: Γκρινιάζουν τώρα για την επιπλέον εκπαίδευση.
4) Η AOL είναι μια εταιρία που εξακολουθεί να ζει από περίπου 4 εκατομμύρια συνδρομητές dial-up συνδέσεων Ίντερνετ (ναι, υπάρχουν ακόμα τέτοιοι). Μέχρι να πάψουν να υπάρχουν, η εταιρία έχει χρόνο να βρει τρόπο να βγάλει χρήματα από το content. Ο AOL Way είναι ένα συνοθύλευμα από υπερφίαλους στόχους, περιφρόνηση της μη-μετρήσιμης αξίας του καλού περιεχομένου και ρεαλιστικών διαπιστώσεων για το πώς πρέπει να δουλεύει μια εταιρία παραγωγής κειμένων και φωτογραφιών. Μη χάνεις άλλο χρόνο εδώ, πήγαινε να το διαβάσεις.