Οι New York Times έχουν ένα κείμενο που περιγράφει απλά και κατανοητά και με λεπτομέρειες ακριβώς τί θα γίνει αν όταν μας πετάξουν απ’ την ευρωζώνη και επιστρέψουμε στη δραχμούλα. Τα παρουσιάζει λίγο ρόδινα (για όλους τους άλλους) και αρκετά μαύρα (αν και με ελάχιστες σταλαγματιές ελπίδας) για εμάς.
Economically, the drachma’s value would fall sharply. The price of a Mercedes would jump in Athens, but those of haircuts and moussaka would not immediately rise. The equilibrium drachma rate would make Greek workers internationally competitive, producing a decline in living standards between the 18 percent needed to match Portugal’s and the 50 percent to reach Bulgarian levels.
Αμφιβάλλω πολύ για κάποια από τα συμπεράσματα του άρθρου, όπως για το ότι η Ελλάδα θα φτάσει πολύ γρήγορα σε πρωτογενές πλεόνασμα και ότι οι Πορτογαλίες και οι Ιταλίες θα τρομάξουν από εμάς και θα συμμορφωθούν τρομαγμένες σε μέτρα. Εξάλλου, αγνοεί εντελώς το γεγονός ότι χώρες που έχουν κάνει κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν, όπως η Αργεντινή, ακόμα και σήμερα δεν μπορούν να δανειστούν από τις αγορές και, δέκα χρόνια μετά, δεν έχουν επανέλθει στην πρότερη κατάστασή τους ούτε κατά διάνοια.
Το σίγουρο είναι ένα: Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, οι μέρες της αφθονίας μας είναι μετρημένες. Και σύντομα θα αποχαιρετήσουμε τον τρόπο ζωής στον οποίο είχαμε συνηθίσει για πολύ πολύ καιρό.