Σκέψου το εξής: Κάποτε υπήρχαν γιγάντιες πλειοψηφίες ανθρώπων που μετά το σχολείο δεν έγραφαν ποτέ. Δεν χρησιμοποιούσαν το γραπτό λόγο για κανένα λόγο. Μερικοί έγραφαν σπάνια (λίστες για ψώνια, σημειώσεις για τη δουλειά τους, κάρτες με ευχές), κάποιοι δεν έγραφαν καθόλου. Μόνο με την επανάσταση του Ίντερνετ και της κινητής τηλεφωνίας μπήκε η ανθρωπότητα στη διαδικασία της συγγραφής, και έτσι σήμερα γράφουν όλοι. Και καθώς γράφουν όλοι, όλο και περισσότεροι μπαίνουν στη διαδικασία να ψάξουν το θέμα της γραφής λιγάκι παραπάνω. Οπότε πάρε δύο λινξ:
-> 25 Συμβουλές από συγγραφείς
Kurt Vonnegut: On finding a subject…
Find a subject you care about and which you in your heart feel others should care about. It is this genuine caring, and not your games with language, which will be the most compelling and seductive element in your style. I am not urging you to write a novel, by the way — although I would not be sorry if you wrote one, provided you genuinely cared about something. A petition to the mayor about a pothole in front of your house or a love letter to the girl next door will do.
-> Γιατί γράφουμε (συγγραφείς εξηγούν)
It’s a small step to go from reading to writing. I remember being very young – maybe five or six – and being given a new notebook for school. Instead of taking it to school like I was supposed to, I filled those pages with painstakingly etched words with my pencil. They weren’t so much stories back then; more like me stretching my writers wings. I tested sentences out, and before long I realized I could string together those sentences into one cohesive paragraph.