Προσπαθώντας να ανακτήσει τα σκήπτρα της βλακείας που δικαιωματικά της ανήκει, η Ιταλική κυβέρνηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι προσπαθεί να περάσει ένα νόμο κατά των υποκλοπών ο οποίος περιέχει μια παράγραφο εκτρωματική. Αυτή προβλέπει το εξής: Όποιος ανεβάζει περιεχόμενο στο Ίντερνετ, είναι υποχρεωμένος να το αλλάξει/διορθώσει μέσα σε 48 ώρες από τη στιγμή που κάποιος άλλος διαμαρτυρηθεί και απαιτήσει αλλαγές. Οποιεσδήποτε αλλαγές.
Σκέψου το αυτό λίγο.
Γράφω εγώ, ας πούμε, ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος δολοφόνησε το Στιβ Τζομπς καθ’ υπόδειξη του Μπιλ Γκέιτς με αντάλλαγμα την αγορά του χρέους της Ελλάδας, κι έρχεται ο Βενιζέλος και μου στέλνει ένα email στο οποίο γράφει ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα, στην πραγματικότητα το φόνο τον έκανε ένας μονόχειρας. Εγώ, σύμφωνα με τον Ιταλικό νόμο, είμαι υποχρεωμένος να αλλάξω αυτό που έγραψα σύμφωνα με όσα μου είπε ο Βενιζέλος, χωρίς να εμπλακεί καμία δικαιοσύνη και χωρίς να περάσει το θέμα από καμία διαιτησία, για να αποφασίσει κάποιος ποιος έχει το δίκιο, αν υπάρχει συκοφαντία, και ποιος δικαιούται να γράψει τί. Αν δεν το κάνω μέσα σε 48 ώρες, πληρώνω ένα πρόστιμο ύψους 12 χιλιάδων ευρώ.
Πέρα από τις συνήθεις αντιδράσεις ανθρώπων που έχουν εγκέφαλο, υπήρξε και μία ακόμα παρενέργεια από το νόμο: Η Ιταλική Wikipedia κατέβασε ρολά. Όπως καταλαβαίνεις, με 800.000 άρθρα, αν περάσει ο νόμος αυτή η μοναδική δεξαμενή πληροφορίας θα γίνει ευάλωτη στις καταγγελίες κάθε τρελού.
Αυτά συμβαίνουν όταν άνθρωποι που δεν ξέρουν από πού ανοίγει το κομπιούτερ “γράφουν νόμους” για το Ίντερνετ.