Τις προάλλες σου έγραψα για ένα άρθρο του απεσταλμένου του Προέδρου Τρούμαν στην Ελλάδα που περιέγραφε μια χώρα που μοιάζει πάρα πολύ με την πτωχευμένη Ελλάδα του σήμερα. Να άλλο ένα σχετικό απόσπασμα από άρθρο του φιλέλληνα Αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, αυτού, ναι, που δολοφονήθηκε το 1948 στη Θεσσαλονίκη. Έγραφε ο Πολκ στο Βήμα το Δεκέμβριο του ’47:
«Λόγω της περιοριστικής κυβερνητικής επιτηρήσεως το οικονομικό σύστημα ευνοεί κυρίως μερικά άτομα. Ενας άνθρωπος δεν δύναται να κτίση εργοστάσιον ή να δημιουργήση εμπορικήν επιχείρησιν χωρίς κυβερνητικήν άδειαν. Και υπάρχει τρόπος η άδεια αυτή να δίδεται μόνο εις “κατάλληλα πρόσωπα”, τα οποία συνδέονται με την κυβέρνησιν. Το σύστημα οδήγησεν εις αφαντάστους καταχρήσεις και παραλόγους εμπορικάς επιχειρήσεις, όπως πείθει ένας περίπατος διά μέσου των Αθηνών.
»Καίτοι η Ελλάς είναι πτωχοτάτη, τα καταστήματα των Αθηνών πλημμυρίζουν από είδη πολυτελείας. Αι τιμαί είναι εκ των υψηλοτέρων του κόσμου… Ηρώτησα έναν κοσμηματοπώλην των Αθηνών που μου εζήτησε 200 δολλάρια δι’ ένα ωρολόγιον το οποίον εις την Ελβετίαν πωλείται μόνο 25 διατί ζητεί τόσον υψηλάς τιμάς. Μου εξήγησεν ότι ουδείς εν Ελλάδι πιστεύει εις το μέλλον. Ολοι θέλουν να κάμουν μικράς τοποθετήσεις και μεγάλα κέρδη και είναι φανερόν ότι όλοι οι έχοντες χρήματα θέλουν να φύγουν».
Τίποτα δεν αλλάζει. Όλα ίδια, επαναλαμβάνονται.
(το απόσπασμα από άρθρο του Γιώργου Ρωμαίου στο Βήμα)