Όλα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2009. Περπατούσα προς μια δουλειά που πια δεν υπάρχει, όταν ξαφνικά είδα το φρικτό θέαμα:
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για φόνο. Ένα φόνο που δεν εξιχνιάστηκε ποτές. Εχτές τη θυμήθηκα αυτή την υπόθεση, που με σιγοτρώει σα σαράκι τις παγωμένες νύχτες ενός χειμώνα χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης, κι ανέβασα μια φωτογραφία στο Instagram και τα υπόλοιπα σόσιαλ μύδια. Και κάτι το αναπάντεχο συνέβη: Μαρτυρίες για άλλους παρόμοιους φόνους εμφανίστηκαν σχεδόν ακαριαία.
Κάποιος θυμήθηκε ότι παλαιότερα είχε ανεβάσει στο Facebook το εξής διπλό φονικό:
Κάποιος άλλος από το Twitter μου υπέδειξε αυτή τη φωτογραφία ενός θύματος στο Tumblr:
Και κάποιος τρίτος, στα σχόλια εκείνου του post, μου υπέδειξε αυτή τη σοκαριστική εικόνα από το flickr:
Τι συμβαίνει; Ποιος δολοφονεί αθώα λούτρινα αρκουδάκια και αφήνει τα κουφάρια τους σε πεζοδρόμια, δέντρα και γέφυρες της Αθήνας; Πού είναι το κράτος; Πού είναι η αστυνομία;
Και καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά, κάποιος μου θύμησε κι ένα άλλο πρόσφατο ντοκουμέντο, που αποδεικνύει ότι η συνομωσία μπορεί να πηγαίνει πολύ βαθύτερα απ’ ό,τι φανταζόμουν:
[field id=”1″]
UPDATE 2: Ακόμα περισσότερες μαρτυρίες καταφτάνουν.
