Τα πράγματα έχουν πάνω-κάτω, κάπως απλοποιημένα, αλλά περίπου, ως εξής:
Η Γαλλία βάζει φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων 33,3%.
H Ιρλανδία βάζει φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων 12,5%.
Η Ιρλανδία, όμως, αγαπάει την Apple, που έχει χιλιάδες υπαλλήλους στη χώρα, και θέλει να την καλοπιάσει, να τη δελεάσει να μείνει, να προσλάβει κι άλλους. Οπότε της κάνει έκπτωση. Το 2014 η Apple πληρώνει φόρο 0,005% στην Ιρλανδία.
Τώρα, δώστε προσοχή. Έρχεται το ζουμί:
Η Apple Γαλλίας δεν κατασκευάζει iPhones, τα εισάγει. Συγκεκριμένα, αγοράζει το iPhone από την Apple Ιρλανδίας σε τιμή πολύ κοντινή με την τιμή λιανικής. Ας πούμε 695 ευρώ το ένα. Το πουλάει στους Γάλλους καταναλωτές στην τιμή λιανικής, ας πούμε 700 ευρώ το ένα. Έτσι, η Apple Γαλλίας εμφανίζει ελάχιστο κέρδος. Για το οποίο πληρώνει φόρο 33,3%.
Όλες οι αντιπροσωπείες της Apple στις χώρες της Ευρώπης αγοράζουν iPhones από την Apple Ιρλανδίας σε πολύ υψηλές τιμές. Όλες εμφανίζουν πολύ μικρά κέρδη. Και πληρώνουν μικρά ποσά σε φόρους.
Όλα τα κέρδη (ως και 40% ανά iPhone), μετατοπίζονται, έτσι, στην Apple Ιρλανδίας. Η οποία, εντελώς νόμιμα σύμφωνα με την Ιρλανδική νομοθεσία, εκμεταλλευόμενη τη φοροαπαλλαγή, πληρώνει φόρο 0,005% επί των κερδών το 2014.
Γι’ αυτό έριξε το πρόστιμο η Κομισιόν. Επειδή δεν μπορεί μια από τις χώρες της Ε.Ε. να λειτουργεί ως φορολογικός παράδεισος, εις βάρος των άλλων. Κι είναι ενδιαφέρον το ότι η Ε.Ε. προσπαθεί να καταπολεμήσει αυτή την πρακτική των πολυεθνικών (είναι πολύ συνηθισμένη) χρησιμοποιώντας την αφορμή του ανταγωνισμού. Δεν ξέρω αν θα πιάσει, αλλά από την άλλη δεν υπάρχουν και προφανείς εναλλακτικές.
Παρεμπιπτόντως, η Apple δεν χρησιμοποίησε αυτό το κόλπο μόνο για τις πωλήσεις της στην Ευρώπη. Τα 2/3 των παγκόσμιων κερδών της διοχετεύονταν στην Ιρλανδία με αυτό τον τρόπο. Επιπλέον αξιοσημείωτο: Η Κομισιόν διατάσσει την Apple να αποδώσει φόρο 13 δισ. στην Ιρλανδία. Δηλαδή τους φόρους που δεν εισέπρατταν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τη δραστηριότητα των κατά τόπους παραρτημάτων, τους οποίους ως τώρα τους τσέπωνε η Apple, η Ε.Ε. διατάσσει να τους εισπράξει η Ιρλανδία. Επειδή δεν υπάρχει άλλος δικαιότερος τρόπος.
Αν σας μπερδεύει η όλη ιστορία, καταλήξτε κι εσείς στο τόσο εύκολο και σύνηθες “Η Ε.Ε. είναι κακιά και πάει και μπλέκεται στα εσωτερικά κυρίαρχων κρατών” όπως ο Τιμ Κουκ, και συνεχίστε το απόγευμά σας, ανέμελοι.
