Η Ελληνική Αστυνομία έχει μια σελίδα στο ίντερνετ μέσα από την οποία διαθέτει στο κοινό στατιστικά στοιχεία. Διάφορα στατιστικά στοιχεία. Μεταξύ άλλων, έχει και αναλυτικούς πίνακες για τα εγκλήματα που γίνονται στη χώρα, όπως τα καταγράφουν οι αρμόδιες υπηρεσίες της. Έχει επίσης και εκθέσεις της Eurostat. Γενικά, πολύ υλικό. Αν έχετε απορίες για την εγκληματικότητα στην Ελλάδα, μπορείτε να ανατρέξετε σε αυτά τα στοιχεία. Αν, ας πούμε, θέλετε να δείτε πόσες ληστείες γίνονταν στην Αττική τα τελευταία χρόνια, μπορείτε να αναζητήσετε τα συγκεκριμένα στοιχεία στους αντίστοιχους πίνακες. Υπάρχουν. Η αξιοπιστία αυτών των αριθμών δεν μου είναι γνωστή, αλλά αυτά είναι τα μόνα επίσημα νούμερα που είναι διαθέσιμα. Υποθέτω ότι αν δεν σας αρέσουν, μπορείτε να την αμφισβητήσετε. Ό,τι θέλετε μπορείτε να κάνετε. Επίσης, αν βαριέστε να κατεβάζετε τα μεμονωμένα εξελόφυλλα, μπορείτε να κατεβάσετε αυτό εδώ, όπου έχω συγκεντρώσει πολύ βιαστικά τα στοιχεία για την Αττική. Ελπίζω να μην έχει γίνει λάθος στο copy/paste. Αν έχει γίνει, είναι εύκολο να το βρει κανείς -έτσι είναι όταν υπάρχουν διαθέσιμα ανοιχτά δεδομένα.
Κοιτάζοντας τα στοιχεία μπορεί να βρει κανείς εκπληκτικά πράγματα. Ή μάλλον, λάθος λέξη χρησιμοποίησα. Όχι εκπληκτικά. Εντελώς αναμενόμενα.
Κάποια είδη εγκλημάτων παρουσιάζουν αύξηση. Κάποια άλλα, μείωση. Άλλα μένουν σταθερά.
Ο αρμόδιος αναπληρωτής Υπουργός τις προάλλες απομόνωσε κάποια που τον συμφέρουν και τα τουίταρε. Θα μπορούσε, ας πούμε, αντί γι’ αυτά να αναφέρει τις ληστείες κινητών τηλεφώνων και μικροποσών, τις ληστείες οδηγών ταξί ή τις πάσης φύσεως απάτες, εγκλήματα που στην εποχή της θητείας του βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων οκτώ χρόνων. Αλλά δεν το έκανε.
Αυτά τα δεδομένα έχουν πάντα ενδιαφέρον για ανθρώπους όπως εγώ, που τους αρέσουν τα στοιχεία ακόμα κι όταν δεν εργαλειοποιούνται, μόνο και μόνο έτσι, για τη σκέτη γνώση. Αλλά κατά τα άλλα μάλλον δεν προσφέρονται για ουσιαστική “πολιτική” χρήση. Όπως και τα περισσότερα πράγματα, η εγκληματικότητα επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, και το ποιος είναι υπουργός ή ποιος κυβερνάει είναι μόνο ένας από αυτούς, και σε πολλές περιπτώσεις όχι ο πιο σημαντικός.
Το γιατί πρακτικά δεν γίνονται πια ληστείες σε τράπεζες, ας πούμε, δεν έχει καθόλου να κάνει με το ποιος είναι ο υπουργός, αλλά με την τεχνολογική αναβάθμιση των προδιαγραφών ασφαλείας στα υποκαταστήματα. Πρόκειται, δε, για παγκόσμιο φαινόμενο. Διεθνείς παράγοντες επίσης έχουν παίξει ρόλο για τη ραγδαία μείωση των κρουσμάτων πλαστογραφίας και εγκλημάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Σε άλλα θέματα τα στοιχεία λένε άλλες ιστορίες, ανάλογα πώς τα διαβάζει κανείς. Οι ληστείες στα σπίτια είναι όντως λιγότερες από ό,τι ήταν το 2012 -αλλά ακόμα πολύ περισσότερες από ό,τι ήταν το 2010, ας πούμε. Οι κλοπές και οι διαρρήξεις είναι λιγότερες από ότι το 2010 ή το 2011, αλλά αυξάνονται σταθερά από το 2014 και μετά. Το ίδιο και οι κλοπές τροχοφόρων. Από την άλλη, οι ανθρωποκτονίες μειώνονταν σταθερά και θεαματικά από το 2011 μέχρι το 2015, οπότε και σταθεροποιήθηκαν λίγο πολύ.
Το θέμα της ασφάλειας των πολιτών φυσικά είναι πολύ σημαντικό, και δεν συνίσταται μόνο στην πραγματική ασφάλεια, όπως απεικονίζεται από τα νούμερα, αλλά και στο αίσθημα της ασφάλειας, το οποίο επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες. Μπορεί μια ραγδαία μείωση των (ούτως ή άλλως πολύ λίγων) ανθρωποκτονιών στην κοινωνία μας να μην έχει καμία επίπτωση στο αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, αν συνοδεύεται από έστω μικρή αύξηση των μικροκλοπών, τις οποίες περισσότεροι πολίτες παίρνουν χαμπάρι στην καθημερινότητά τους.
Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που χωράει πολλή συζήτηση. Εγώ σας αφήνω εδώ τα νούμερα, για την περίπτωση που θέλετε κάτι να χαζεύετε, καθώς μασουλάτε το κοκορέτσι.
