karate

Η Χαμένη Τιμή Του Συμβιβασμού

Οι Έλληνες πολιτικοί, όπως και οι Έλληνες πολίτες, νομίζουν ότι στη δουλειά τους ή τη ζωή τους ο στόχος είναι να κάνουν αυτό που θέλουν. Αλλά αυτό δεν γίνεται. Δεν μπορεί να γίνει ποτέ. Δεν είναι έτσι η ζωή. Κανείς ποτέ δεν κάνει ό,τι θέλει.

Εμείς εδώ σ’ αυτή τη χώρα είμαστε λίγο παραπάνω ξεροκέφαλοι και ξερόλες, λιγότερο πειθήνιοι από τα κοτόπουλα τους ξένους που έτρωγαν βελανίδια, ε, και λίγο λιγότερο ρεαλιστές. Δεν συνεργαζόμαστε πάρα πολύ καλά σε ομάδες, νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και ότι ο κάθε ένας από εμάς είναι ο καλύτερος από όλους και ξέρει τι πρέπει να γίνει και πώς να το κάνουμε. Αυτή η μενταλιτέ δεν έχει μόνο κακά, αλλά έχει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα: Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε εύκολα την ιδέα του συμβιβασμού. Μας κάθεται βαριά.

Ο συμβιβασμός, όπως ξέρει κάθε παντρεμένος, είναι η αποδοχή της αλήθειας ότι δεν θα περάσει ποτέ το δικό σου. Κάθε απόφαση σε τούτη τη Γη που αφορά περισσότερους από έναν ανθρώπους είναι συνήθως μια συνισταμένη. Και στην πολιτική, όπου διασταυρώνονται απόψεις πολυποίκιλες πάνω σε θέματα πολύπλοκα, κάθε απόφαση είναι ένας συμβιβασμός. Ποτέ κανένας πολιτικός στη Γη -εκτός από τους πολύ απολυταρχικούς δικτάτορες, και μόνο τους βραχύβιους και βλάκες- δε βλέπει να περνάει πάντα/μόνο το δικό του. Με διαπραγματεύσεις και παραχωρήσεις και ανταλλαγές και συμφωνίες προσπαθεί να φτάσει σε ένα αποτέλεσμα που σε γενικές γραμμές να πλησιάζει σ’ αυτά που έχει στο μυαλό του, αλλά ξέρει ότι στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσει κοντά. Ποτέ δεν θα το πετύχει ακριβώς. Έτσι διεξάγεται η πολιτική παντού, έτσι γίνονται και οι γάμοι.

Read more

Greece Space

Όλοι Μαζί Σε Μια Φυγόκεντρο Γυρνάμε

Και τώρα, επειδή δεν έχουμε περιγράψει αυτό που ζούμε με αρκετούς ευφάνταστους τρόπους, μια παρομοίωση.

Greece Space

Εδώ και πολλά χρόνια, κοιτάμε προς τα μέσα.

Γυρνάμε γύρω από τον εαυτό μας

τόσο πολύ, και τόσο γρήγορα

που ζαλιζόμαστε κάπως, και βλέπουμε τα πράγματα θολά

Read more

100

Γιατί Δεν Θέλουμε Στ’ Αλήθεια Τη Δραχμή

Προφανώς έχεις διαπιστώσει την παραδοξότητα τούτη: Σύμφωνα με όλες τις έρευνες, οι Έλληνες πολίτες απορρίπτουν όλες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει ετούτη η χώρα με τους έκτακτους δανειστές της μετά την πτώχευση, επειδή προϋποθέτουν μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα οι Έλληνες πολίτες με πολύ μεγάλη πλειοψηφία απαιτούν την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Αυτό, βεβαίως, μπορεί να μοιάζει ταυτόχρονα παράδοξο αλλά και απόλυτα λογικό (όταν σε ρωτάνε “τι θες”, μπορείς κάλλιστα να απαντήσεις “τα πάντα και τα κοάλα”) αλλά εμένα μου κάνει εντύπωση για έναν άλλο λόγο.

100

Read more

Macbook

Η Κρίση Και Η Τεχνολογία: Ένας Φόβος

Τα εξής σκέφτηκα μετά την παρουσίαση των νέων προϊόντων της Apple στο WWDC:

Τον καθένανε η κρίση τονε χτυπάει αλλιώς.

Macbook

Άλλοι λυπούνται που τα μπουζούκια πια ανοίγουν δυο νύχτες τη βδομάδα, και δε μπορούνε ας πούμε να πα να τα σπάσουνε μια Τρίτη, φερ’ ειπείν. Άλλοι τρέμουν ένα μέλλον στο οποίο δεν θα μπορούν να αγοράζουν αυθεντικιές τσάντες Λουή Βουητών και πουκάμισα Μπέρμπερη. Άλλοι κλαίνε κάθε που γεμίζουν την κούρσα με βενζίνη. Άλλοι λυπούνται που δεν θα τρων καλά φαγιά σ’ εστιατόρια, που δεν θα μπορούν να ταξιδεύουν στα ξένα, που δε θα μπορούν να πίνουν πολύχρωμα κοκτέιλ ατενίζοντας τη φωτισμένη Αθήνα. Δεν ήταν πλούσιοι Έλληνες, αυτοί. Οι πλούσιοι, άλλωστε, δεν θα τα στερηθούν όλα αυτά. Είναι αυτοί που θα ωφεληθούν πιο πολύ από την καταστροφή -έτσι γίνεται πάντα στις καταστροφές. Η Ελληνική μεσαία τάξη, αυτή που συνήθισε στα αυτοκίνητα και τα ταξίδια και τα ρούχα και τις σπατάλες (με δανεικά), μετράει μέρες πια, βαίνει προς εξαφάνιση, ετοιμάζεται να εξατμιστεί στον γαλανό Ελληνικό (καλοκαιρινό; φθινοπωρινό;) ουρανό. Και όλα αυτά θα τα χάσει για πάντα.

Φυσικά εμένα δεν θα μου λείψει τίποτα από αυτά. Ούτε ρούχα ούτε παπούτσια, ούτε ποτά ούτε γλέντια σήμαιναν τίποτα για μένα. Τα κοροϊδεύω, όπως τα κορόιδευα και τότε, αλλά λίγο πιο χαιρέκακα, τ’ ομολογώ, γιατί είμαι ποταπός. Τα ταξίδια, ναι. Ασφαλώς. Αλλά ακόμα πιο πολύ, κάτι άλλο: Από την εποχή της ανέμελης δανεικής ευμάρειας εμένα θα μου λείψει η τεχνολογία.

Read more

fail

Όλα Θα Πάνε Καλά

Εντάξει. Είμαστε δύσκολα. Περνάμε ζόρια, όλοι μας. Υπάρχει κρίση. Αλλά τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, ε; Όλα καλά θα πάνε. Έτσι δεν είναι;

Έτσι λένε οι γνωστοί μου που πάνε σε δουλειές τσάμπα.

Οι άνθρωποι που δουλεύουν σε δουλειές που τους χρωστάν μισθούς, τι περιμένουν; Τι, αν όχι αυτό: Να πάνε τα πράγματα καλύτερα. Να βρει λεφτά το αφεντικό για να τους πληρώσει τα δεδουλευμένα.

Μισό εκατομμύριο άνθρωποι, λέει, εργαζόμενοι όλοι τους, που δεν λογίζονται για άνεργοι δηλαδή, έχουν μήνες να πληρωθούν.

Δεν έχουν έσοδα. Τρώνε από τα έτοιμα.

Με τι κουράγιο πάνε κάθε μέρα στη δουλειά, αν δεν πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι κάτι θα γίνει, κάτι μαγικό, και πολύ σύντομα τα πράγματα θα πάνε καλύτερα;

Σίγουρα, όλα καλά θα πάνε.

Read more

10 Πράγματα Για Την Κρίση Που Πρέπει Να Διαβάσεις Σήμερα

1) Η Αργεντινή 10 χρόνια μετά την πτώχευση
Πολλά λινξ (και στα σχόλια αυτού) σου έχω δώσει για την κατάσταση της Αργεντινής, μιας χώρας που πτώχευσε δέκα χρόνια πριν, και για το τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή. Σ’ αυτό εδώ που, από μια άποψη, είναι το πιο δραματικό απ’ όλα, περιγράφεται συνοπτικά η οικονομική κατάσταση της χώρας σήμερα, ξεκινώντας από μια δραματική είδηση: Πλέον όποιος Αργεντίνος θέλει να ταξιδέψει εκτός της χώρας πρέπει να δηλώνει ΑΦΜ, τόπο προορισμού, αιτία ταξιδιού και διάρκεια απουσίας στην τοπική εφορία.

Since the inflation rate is already over 25%, the government is terrified of letting the peso depreciate. Instead, it is resorting to a siege economy.

2) Ακόμα περισσότερη Αργεντινή
Μια ανάλυση της αυριανής μέρας στην Ελλάδα (μετά την πτώχευση) όπως προκύπτει από το παράδειγμα της Αργεντινής.

Paying public sector workers with depreciated neo-drachmas implies a cut in the real wages that they receive. The final step in the process comes with the neo-drachmatization of private-sector wages. Firms again demand it, claiming that otherwise they cannot export. Unions initially oppose it, but eventually give in, spooked by the specter of even greater unemployment. The promise of selective price controls sweetens the deal.

3) H Ελληνική πτώχευση του 1932
Ο Bloomberg αναλύει την κρίση που οδήγησε στην πτώση του Βενιζέλου και τη χούντα του Μεταξά. Ήταν ένας αλλιώτικος κόσμος εκείνος, και η κρίση ήταν διαφορετική πιο εξωγενής (η χώρα είχε τότε πλεόνασμα) πιο “ήπια” από τη σημερινή. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό.

…Venizelos believed that liberal democracy couldn’t withstand the burdens imposed by the international monetary system, and his solution was to exit that system, with unfortunate results. Although to date Greek leaders have made different choices, a black future may still await Venizelos’s country — and Europe – – if Greece and similar small states are left without assistance.

4) 11 Έλληνες οικονομολόγοι γράφουν για την κρίση
Ουσιαστικά ξαναγράφουν αυτό με πιο έγκυρα και τεκμηριωμένα λόγια, για ενήλικους. Απαραίτητη σημείωση: Οι 9 από τους 11 είναι καθηγητές ξένων πανεπιστημίων.

μια οικονομία δεν μπορεί να βρίσκεται σε μια νομισματική ένωση εάν λειτουργεί αναποτελεσματικά και με πολύ ξεπερασμένες ή αντιπαραγωγικές πρακτικές σε σύγκριση με τις άλλες οικονομίες της ένωσης. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να μετασχηματισθεί ουσιαστικά αν πρόκειται να πλησιάσει τον τρόπο λειτουργίας άλλων προηγμένων κρατών όπου η λειτουργία των θεσμών είναι πιο εύρυθμη και το επίπεδο ζωής ανώτερο. Προς το παρόν, όμως, παρουσιάζει την εικόνα χώρας που δεν μπορεί ή δεν θέλει να αλλάξει.

5) Ο Σλαβοϊ Ζίζεκ για την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ
Ο πολύ γνωστός και εκκεντρικός κομμουνιστής Σλοβάκος φιλόσοφος έχει πάρει θέση εδώ στις εκλογές μας, βλέποντας στον ΣΥΡΙΖΑ μια σπουδαία ελπίδα. Εδώ γράφει στο London Review of Books. Για να καταλάβεις καλύτερα περί τίνος πρόκειται, δες αυτό εδώ το βίντεο: Κουβεντιάζει με τον δεξιό αμερικανό Ντέιβιντ Χόρογουιτς σε μια συζήτηση με το συντονισμό (τρόπος του λέγειν) του Τζουλιαν Ασάνζ.

Here is the paradox that sustains the ‘free vote’ in democratic societies: one is free to choose on condition that one makes the right choice. This is why, when the wrong choice is made (as it was when Ireland rejected the EU constitution), the choice is treated as a mistake, and the establishment immediately demands that the ‘democratic’ process be repeated in order that the mistake may be corrected.

Read more

Σε Ένα Μήνα Ακριβώς Έρχεται Ο Φεβρουάριος

Είναι 2 Ιουνίου του σωτήριου έτους 2012. Στις 2 Ιουλίου, ημέρα Δευτέρα, σε ένα μήνα ακριβώς δηλαδή, κυκλοφορεί ο “Φεβρουάριος”. Μένουν μόνο 30 ημέρες, λιγότερες από τριάντα, 29 και κάτι ώρες. Οι προπαραγγελίες, βεβαίως, συνεχίζονται και θα συνεχιστούν μέχρι λίγες μέρες πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου. Το βιβλίο στη χάρτινη μορφή του θα κοστίζει 15 ευρώ και στην ηλεκτρονική 9,90 (είτε από το e-shop του Καστανιώτη είτε από το iBookstore), αλλά μπορείς να το προπαραγγείλεις με 10 ευρώ συν έξοδα αποστολής και παίρνοντας και τις δύο εκδοχές. Και την ηλεκτρονική, και τη χάρτινη στο σπίτι σου. Για να εκμεταλλευτείς την προσφορά μπαίνεις εδώ και βάζεις στο πεδίο “εκπτωτικό κουπόνι” τον κωδικό “TUVA”. Αν θέλεις να παραλάβεις το βιβλίο τη μέρα της κυκλοφορίας του ή εκεί κοντά (ανάλογα με το πού βρίσκεσαι), δε χρειάζεται να στο πω, καταλαβαίνεις: βιάσου.

Februarios inline640

Διάβασε περισσότερα για το Φεβρουάριο εδώ.

Read more