1) Η Αργεντινή 10 χρόνια μετά την πτώχευση
Πολλά λινξ (και στα σχόλια αυτού) σου έχω δώσει για την κατάσταση της Αργεντινής, μιας χώρας που πτώχευσε δέκα χρόνια πριν, και για το τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή. Σ’ αυτό εδώ που, από μια άποψη, είναι το πιο δραματικό απ’ όλα, περιγράφεται συνοπτικά η οικονομική κατάσταση της χώρας σήμερα, ξεκινώντας από μια δραματική είδηση: Πλέον όποιος Αργεντίνος θέλει να ταξιδέψει εκτός της χώρας πρέπει να δηλώνει ΑΦΜ, τόπο προορισμού, αιτία ταξιδιού και διάρκεια απουσίας στην τοπική εφορία.
Since the inflation rate is already over 25%, the government is terrified of letting the peso depreciate. Instead, it is resorting to a siege economy.
2) Ακόμα περισσότερη Αργεντινή
Μια ανάλυση της αυριανής μέρας στην Ελλάδα (μετά την πτώχευση) όπως προκύπτει από το παράδειγμα της Αργεντινής.
Paying public sector workers with depreciated neo-drachmas implies a cut in the real wages that they receive. The final step in the process comes with the neo-drachmatization of private-sector wages. Firms again demand it, claiming that otherwise they cannot export. Unions initially oppose it, but eventually give in, spooked by the specter of even greater unemployment. The promise of selective price controls sweetens the deal.
3) H Ελληνική πτώχευση του 1932
Ο Bloomberg αναλύει την κρίση που οδήγησε στην πτώση του Βενιζέλου και τη χούντα του Μεταξά. Ήταν ένας αλλιώτικος κόσμος εκείνος, και η κρίση ήταν διαφορετική πιο εξωγενής (η χώρα είχε τότε πλεόνασμα) πιο “ήπια” από τη σημερινή. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό.
…Venizelos believed that liberal democracy couldn’t withstand the burdens imposed by the international monetary system, and his solution was to exit that system, with unfortunate results. Although to date Greek leaders have made different choices, a black future may still await Venizelos’s country — and Europe – – if Greece and similar small states are left without assistance.
4) 11 Έλληνες οικονομολόγοι γράφουν για την κρίση
Ουσιαστικά ξαναγράφουν αυτό με πιο έγκυρα και τεκμηριωμένα λόγια, για ενήλικους. Απαραίτητη σημείωση: Οι 9 από τους 11 είναι καθηγητές ξένων πανεπιστημίων.
μια οικονομία δεν μπορεί να βρίσκεται σε μια νομισματική ένωση εάν λειτουργεί αναποτελεσματικά και με πολύ ξεπερασμένες ή αντιπαραγωγικές πρακτικές σε σύγκριση με τις άλλες οικονομίες της ένωσης. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να μετασχηματισθεί ουσιαστικά αν πρόκειται να πλησιάσει τον τρόπο λειτουργίας άλλων προηγμένων κρατών όπου η λειτουργία των θεσμών είναι πιο εύρυθμη και το επίπεδο ζωής ανώτερο. Προς το παρόν, όμως, παρουσιάζει την εικόνα χώρας που δεν μπορεί ή δεν θέλει να αλλάξει.
5) Ο Σλαβοϊ Ζίζεκ για την Ελλάδα και τον ΣΥΡΙΖΑ
Ο πολύ γνωστός και εκκεντρικός κομμουνιστής Σλοβάκος φιλόσοφος έχει πάρει θέση εδώ στις εκλογές μας, βλέποντας στον ΣΥΡΙΖΑ μια σπουδαία ελπίδα. Εδώ γράφει στο London Review of Books. Για να καταλάβεις καλύτερα περί τίνος πρόκειται, δες αυτό εδώ το βίντεο: Κουβεντιάζει με τον δεξιό αμερικανό Ντέιβιντ Χόρογουιτς σε μια συζήτηση με το συντονισμό (τρόπος του λέγειν) του Τζουλιαν Ασάνζ.
Here is the paradox that sustains the ‘free vote’ in democratic societies: one is free to choose on condition that one makes the right choice. This is why, when the wrong choice is made (as it was when Ireland rejected the EU constitution), the choice is treated as a mistake, and the establishment immediately demands that the ‘democratic’ process be repeated in order that the mistake may be corrected.
