Θοδωρής

Ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Τα Βιβλία Του Ιουλίου

Στο πλάι βλέπεις τα βιβλία που μου έστειλαν οι εκδοτικοί οίκοι τον Ιούλιο. Δεν έχω προλάβει να διαβάσω κανένα και, …

Read more

Γιατί Διαφωνώ Με Την Απομάκρυνση Των Σκηνών Από Το Σύνταγμα

Όπως έχεις πια μάθει, ο Δήμος Αθηναίων και η Αστυνομία καθάρισαν την πλατεία Συντάγματος από τις σκηνές και τα πανό, τα μόνα εναπομείναντα απομεινάρια της μακροχρόνιας και πρωτοφανούς εκδήλωσης διαμαρτυρίας των “αγανακτισμένων”.

Και είναι κρίμα.

Βλέπεις, μπορεί το “κίνημα” των “αγανακτισμένων” ποτέ να μη μετουσιώθηκε σε πραγματική πολιτική οντότητα, και μπορεί μοιραία κι αναπόφευκτα να έσβησε αργά και φυσιολογικά καθώς όλο και περισσότεροι Έλληνες προτιμούσαν τις παραλίες από τη μαρμαροσκαμμένη πλατεία, αλλά αποτέλεσμα τελικά είχε. Βγήκε πολιτική φωνή από εκεί μέσα. Δεν ήταν το απόσταγμα της σύνθεσης του ετερόκλητου πλήθους (δεν θα μπορούσε να είναι), αλλά ήταν η πιο δυνατή φωνή που ακούστηκε εκεί μέσα από την αρχή, και η μόνη που συνεχίστηκε να ακούγεται καθώς το πλήθος έφθινε:

Η φωνή της Μηδενιστικής Αριστεράς.

Read more

Γιατί Πρέπει Να Καταργηθεί Το Τηλέφωνο

telephoneΜή με παίρνεις τηλέφωνο.

Ποτέ και για κανένα λόγο. Δε θέλω. Δεν μου αρέσει.

Μισώ το τηλέφωνο. Όχι την τηλεφωνική συσκευή, την ιδέα. Την τηλεφωνία. Πιστεύω ότι είναι μια τεχνολογία παρωχημένη και δυσλειτουργική και δεν έχει καμία πρακτική χρησιμότητα για πολλούς σύγχρονους ανθρώπους. Ενάμιση αιώνα υπάρχει. Φτάνει.

Καταλαβαίνω ότι μπορεί να μη συμμερίζεσαι την οργή μου και ότι μπορεί να σου φαντάζει παράλογη και βλακώδης, εσύ, με το «απεριόριστα» πακέτο κινητής τηλεφωνίας και το handsfree στο αυτί, εσύ που δε μπορείς να μη μιλάς στο τηλέφωνο ούτε όταν οδηγείς το αυτοκίνητό σου.

Οπότε εξηγούμαι:

Read more

Δεν Καταλαβαίνω Τί Συμβαίνει

Μερικές φορές υπάρχουν πιτσιλιές γύρω από τη λεκάνη της τουαλέτας του γραφείου σου ή του σχολείου σου ή οποιουδήποτε άλλου δημόσιου χώρου, σταγονίδια στο πάτωμα άγνωστης προέλευσης. Σχεδόν πάντα πείθεις τον εαυτό σου ότι αυτές οι σταγόνες είναι νερό. Αν σε ρωτήσει κάποιος «τι είναι αυτά;» θα απαντήσεις «νερά».

Δεν είναι νερά.

Δε μπορεί να είναι νερά.

(πώς θα μπορούσε; πόσο δηλαδή να πιτσιλάει το καζανάκι; και μόνο προς τα μπρος;)

Είναι κάτι άλλο, που βγήκε μέσα από κάποιον άλλο, και άμα το πατήσεις θα το πάρεις μαζί σου για πολλά πολλά βήματα, αλλά δεν θέλεις να το σκέφτεσαι, δεν θέλεις καν να μπεις στη διαδικασία να το σκεφτείς κι έτσι λές:

«Νερά».

Η πτώχευση της Ελλάδας, επιλεκτική ή μη, δεν είναι ένα ενδεχόμενο –είναι μια πραγματικότητα. Συμβαίνει τώρα που μιλάμε (δοκίμασε, αν είσαι επιχείρηση, να πάρεις λεφτά από τράπεζα, όχι δοκίμασε), απλά δεν έχει βρεθεί ακόμα ο πιο ανώδυνος τρόπος για να ανακοινωθεί επισήμως. Τη βλέπουμε την πτώχευση, την κοιτάμε κάθε μέρα. Είναι σταγόνες στο πάτωμα, δίπλα στη λεκάνη.

Και δε θέλουμε να σκεφτούμε τί είναι αυτό που κοιτάμε.

Read more

Ο Πρωθυπουργός Της Αγανάκτησης

Τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, συμπληρώνεται περίπου ένας μήνας από τότε που πολλοί Έλληνες, τσιγκλισμένοι από έναν αστικό μύθο που ήθελε τους Ισπανούς «Αγανακτισμένους» να μας κοροϊδεύουν για το σταρχιδισμό μας, συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά στο Σύνταγμα για μια διαδήλωση πολύ διαφορετική από τις πορείες και τις διαδηλώσεις που είχαμε συνηθίσει.

Η οργή και η αγανάκτησή αυτών των Ελλήνων είναι άμορφη και ετερόκλητη και, στο βαθμό που σήκωσε κόσμο από τον καναπέ και τον έφερε σε ένα μέρος για να ασχοληθεί με την πολιτική και να φέρει και τα παιδάκια του μαζί, είναι και πολύ χρήσιμη. Από όλες τις άλλες απόψεις, όμως, αποδεικνύεται απόλυτα αντιπροσωπευτική μιας κοινωνίας που οδήγησε τον εαυτό της στην καταστροφή.

Read more