Τρία Ενδιαφέροντα Πράγματα Που Γράψαν Οι Ξένοι Για Την Κρίση

Πρώτον, ένας Άγγλος γράφει στον Independent για την επιστροφή του στην πτωχευμένη Ελλάδα έξι χρόνια μόλις μετά τις χαρές και τα πανηγύρια του καλοκαιριού του 2004.

My professional life in Greece ended after the 2004 Olympics in Athens. That year, in which persistent worries over delays to preparations gave way to international recognition of a worthy return of the Games to their original home, was the high point.

Coming back now, as Greece’s catastrophic finances threaten to have it cast out of the euro and with popular fury at austerity measures peaking, I have the queasy feeling of someone who attended the wedding and has returned for the funeral.

(…)

The state was spending outlandishly on the Olympics as its citizens bought up everything from luxury cars to holidays. The conspicuous consumption which had always married well with the Greek flair for excess touched new heights. The “new Greek” could read Status magazine, have a €7.50 iced coffee and drink until dawn in places with names like Envy and Privilege.

Read more

Η Πτώχευση, Η ΛαμοΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Και Γιατί Μπορεί Η Ιδιωτικοποίηση Να Μην Είναι Λύση

Τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ δεν τους αγαπώ και πάρα πολύ. Θες η εξωφρενική αισθητική τους, θες αυτή η μόνιμη επίκληση του δημοσίου συμφέροντος και της δημόσιας περιουσίας που είναι λίγο much, θες τα σκάνδαλα, θες οι θύμησες διεφθαρμένης Ελλάδας που σου ξυπνά η θωριά τους, ε, μ’ όλα αυτά δεν τους έχω και σε πολύ μεγάλη εκτίμηση.

Αυτές τις μέρες οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ δίνουν τον μεγάλο τους αγώνα. Μπορεί η οικονομική κρίση να μην τους αγγίζει σχεδόν καθόλου, αλλά ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουν είναι μεγάλος: Η κυβέρνηση σχεδιάζει να πουλήσει ένα κομμάτι της εταιρίας σε ιδιωτικούς επενδυτές για να αυξήσει τα πενιχρά του έσοδα, μειώνοντας το ποσοστό της συμμετοχής του στην εταιρία από 51% σε 34%. Αυτό σημαίνει ότι ιδιώτες θα έχουν το πλειοψηφικό πακέτο της ΔΕΗ, κι αν ένας ιδιώτης πάρει μια εταιρία σαν τη ΔΕΗ, αντιλαμβάνεσαι ότι το πρώτο πράγμα που θα δει και, αφού πρώτα κάνει εμετό ό,τι έφαγε το βράδι, θα ξεριζώσει απ’ τη ρίζα και θα πετάξει στον υπόνομο της κόλασης, θα είναι αυτό.

Οπότε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ αγωνίζεται για τη ζωή της, και αυτό πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους όσοι κλείστηκαν σε ασανσέρ τις τελευταίες μέρες των συνεχών διακοπών ρεύματος.

Εδώ που τα λέμε, είναι μια καλή ζωή.

Read more

Το «Πρώτο Θέμα» Στο iPad

ipad

Ωραία νέα: Από εχτές και κάθε Κυριακή μπορείς να κατεβάζεις την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» στο iPad (iTunes link), πληρώνοντας 1,59 ευρώ για κάθε φύλλο. Επειδή ως γνωστόν ασχολούμαι με οτιδήποτε έχει να κάνει με ψηφιακά μέσα, κατέβασα το χθεσινό φύλλο, το ξεφύλλισα -τρόπος του λέγειν- και κατέληξα σε διάφορα συμπεράσματα.

Read more

Το Μίσος: Γιατί Οι Έλληνες Δεν Είναι Φτιαγμένοι Για Να Ζουν Μαζί

Το ερώτημα είναι το εξής: Πώς καταντήσαμε έτσι; Γιατί φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού, κρεμασμένοι, αιωρούμενοι, με ένα-ένα τα δαχτυλάκια να γλιστράνε, και την πτώση να μοιάζει αναπόφευκτη, θέμα χρόνου;

Ναι, φταίνε οι σπατάλες και οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί και η ανικανότητά μας στα θέματα τα οικονομικά και η διαφθορά και όλα αυτά, αλλά δεν μπορεί, πρέπει να υπάρχει και κάποιο βαθύτερο αίτιο, κάτι στο DNA μας, κάποιο θεμελιώδες πρόβλημα που μας έχει φέρει σ’ αυτή την κατάσταση. Δεν είμαστε ηλίθιοι. Δεν είμαστε χειρότεροι από τους άλλους. Οπότε γιατί εμείς δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τη μικρή, ευλογημένη μας χώρα και πτωχεύουμε και εξευτελιζόμαστε και τρωγόμαστε μεταξύ μας ανώφελα κι επώδυνα, και οι άλλοι όχι; Κάτι πρέπει να φταίει.

Μετά από μήνες σκέψης και γραψίματος και κουβέντας, νομίζω ότι έχω καταλάβει τι φταίει: Είναι το μίσος.

Η θεωρία που εισηγούμαι είναι η εξής: Οι Έλληνες μισιούνται μεταξύ τους. Δεν είναι φτιαγμένοι να ζουν με άλλους Έλληνες. Δε θέλουν. Δε γουστάρουν. Σαν ομώνυμοι μαγνητικοί πόλοι, απωθούνται. Από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους κι ύστερα (και ίσως και προηγουμένως –δηλαδή σχεδόν σίγουρα και προηγουμένως), ποτέ δεν συγκρότησαν μια συμπαγή κοινωνία ανθρώπων που ζούν μαζί και υπακούν στους ίδιους κανόνες με στόχο τη συλλογική εξέλιξη και την πρόοδο. Η «Ελληνική κοινωνία» δεν είμαι μια συμπαγής οντότητα –ποτέ δεν ήταν. Είμαστε άτομα που ζουν στον ίδιο χώρο, όχι συμπολίτες ή σύντροφοι. Γι’ αυτό βλέπεις τους συναδέλφους σου, όπου κι αν είσαι, που δε μπορούν να πουν μια καλή κουβέντα ο ένας για τον άλλον, τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που αλληλομισιούνται, το ΠΑΜΕ που παρελαύνει χώρια, το Κάτω Σύνταγμα που σνομπάρει το Πάνω Σύνταγμα και τον κραυγαλέο εγωισμό κάθε πολίτη ξεχωριστά που αναγνωρίζει ως συμφέρον του μόνο το αυστηρά προσωπικό.

Read more