Θοδωρής | θοδωρής γεωργακόπουλος

Και Τώρα, Ένα Τραγούδι Για Την Ελληνική Κρίση Από Μέλος Των Arcade Fire. Λέγεται “Καθαρά Δευτέρα”.

Ο Γουιλ Μπάτλερ των Arcade Fire αυτή την εβδομάδα γράφει τραγούδια εμπνευσμένα από άρθρα του Guardian, και αυτό εδώ το liveblog τον ενέπνευσε να γράψει το πρώτο του τραγούδι για την ελληνική κρίση, το παρακάτω (κάπως ανυπόφορο) κομμάτι, που λέγεται “Clean Monday”. Επειδή τη μέρα που βγήκε ήταν η Καθαρά Δευτέρα.

[field id=”1″]

Εδώ ο Μπάτλερ γράφει πόσο συμπαθεί τον Υπ.Οικ. μας και πόσο μας υποστηρίζει, αλλά δεν σας το έβαλα γι’ αυτό το λόγο. Σας το έβαλα αυτό το πράγμα εδώ επειδή ήθελα να σας δείξω το εξής σχόλιο του σχολιαστή στο Soundcloud, ένα μικρό αριστούργημα:

Sounds like Yanis Varoufakis gets home & takes his leathers off & you think he’s gonna stop there but then he undoes three buttons on his shirt & fixes the camera in a stare with eyes that have powerlessly witnessed a thousand preventable cataclysms, then proceeds to do the twist, his limbs moving in effeminate passion, yet violently, he is quite alone, dancing with the triumph of obtained agency, not certain success. In a good way.

Τι Ψάχνει Ο Κόσμος Που Έρχεται Εδώ Πέρα

Κάθε μέρα πολλοί άνθρωποι, είτε κατά λάθος είτε επίτηδες, φτάνουν εδώ σ’ αυτό το site, και διαβάζουν λόγια και βλέπουνε εικόνες, και κάνουν ό,τι κάνουν, τέλος πάντων, οι άνθρωποι που πάνε στα sites του ίντερνετ. Άλλοι έρχονται από τα bookmarks τους, οι περισσότεροι έρχονται από τα social media, αλλά αρκετοί ακόμα καταφτάνουν από αναζητήσεις που κάνουνε στο Google. Οι περισσότεροι κάνουν τις αναμενόμενες αναζητήσεις που θα περίμενε κανείς, όπως “τι να ψηφίσω” (ή “τι να ψυφησο” -πραγματικά), “Μάικλ Τζάκσον” (ή “μαιλκ.ζταζχον” -αλήθεια), “iPhone 6” και “50 Shades of Grey κριτική“. Αλλά, όπως έχουμε δει, υπάρχουνε και κάτι άλλοι. Που ψάχνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα. Δεν ξέρω για ποιο λόγο ο αλγόριθμος του Google τους στέλνει κατά ‘δω. Σε κάποιες περιπτώσεις υποπτεύομαι τους λόγους, σε άλλες δε μπορώ να τους φανταστώ καν. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα από τις προηγούμενες 30 ημέρες. Φυσικά έχω κρατήσει την αυθεντική ορθογραφία. Διαβάστε και πείτε μου.

Και Τότε Γιατί Έγιναν Πρόωρες Εκλογές;

Θυμάστε γιατί;

Η αφορμή ήταν η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η αξιωματική αντιπολίτευση ήθελε να πάει σώνει και ντε τη χώρα σε εκλογές, κι έτσι καταψήφισε τον προτεινόμενο από την κυβέρνηση Σταύρο Δήμα. Σύμφωνα με την ρητορική της, τα θυμάστε φαντάζομαι, απαιτούσε εκλογές για δύο λόγους: Για να σκίσει το μνημόνιο και να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος. Αυτά ήταν τα δύο εμβληματικά θέματα που προέβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ ώς τα σημαντικότερα προβλήματα της εποχής, τι σημαντικότερα, ως τα μοναδικά τα προέβαλλε. Εκεί επικέντρωσε και όλη την προεκλογική ρητορική, εκεί είχε επικεντρώσει και την αντιπολιτευτική του δράση. Το μνημόνιο και το χρέος. Το χρέος και το μνημόνιο. Μ’ ένα νόμο και ένα άρθρο. Τα θυμάστε; Μη μου πείτε ότι τα ξεχάσατε. Ένας μήνας πάει.

Και πού βρισκόμαστε σήμερα;

Ευγενώς Τυφλωμένοι, Ίσως

Τα συμπτώματα είναι όλα εδώ:

– Ένα τεράστιο πρόβλημα.
– Πολύ συναίσθημα, πάρα πολύ συναίσθημα, απόγνωση και πόνος.
– Ένας έτοιμος εχθρός, ο ίδιος που φταίει πάντα: Οι ξένοι.
– Μια ξεκάθαρη λαϊκιστική πρόταση που δίνει ελπίδα, ασφαλώς όχι για λύση του προβλήματος, αλλά για μια στρεβλή και πρόσκαιρη καταπολέμηση των συμπτωμάτων.

Στην Ελλάδα σήμερα ενδέχεται να ξαναπάσχουμε από τη διαχρονική “ευγενή μας τύφλωση”. Έγραψα για το φαινόμενο πριν από λίγες ημέρες. Είναι ο ίδιος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε όλες τις μεγάλες κρίσεις τα τελευταία διακόσια χρόνια, οι περισσότερες εκ των οποίων συνοδεύονται και από μία μεγαλειώδη πτώχευση. Η συλλογική μας τύφλωση δεν μας επιτρέπει να χωνέψουμε ακριβώς γιατί πτωχεύουμε, βεβαίως, και γι’ αυτό δεν μαθαίνουμε ποτέ τι θα έπρεπε να κάνουμε διαφορετικά (τίποτε δεν θα έπρεπε να κάνουμε διαφορετικά, αφού είμαστε πάντα αθώοι), κι έτσι ακολουθούμε κάθε μεγάλη κρίση με έναν εμφύλιο διχασμό (ενίοτε και πολεμο) και, φυσικά, λίγες δεκαετίες μετά ξαναπτωχεύουμε. Αυτό γίνεται συνέχεια.

Τα τελευταία σαράντα χρόνια είχαμε σχετική ειρήνη, περισσότερη δημοκρατία από ποτέ, και ποταμούς χρημάτων από τους (κακούς, τρισκατάρατους) ξένους. Μίκρυνε κι ο κόσμος, πλήθυναν οι προσλαμβάνουσες, θα περίμενε κανείς ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μας να γλιτώσουμε από τον κύκλο, μα όχι, νάτα, τα ίδια πτωχεύσαμε πάλι. Και πάλι με τον ίδιο τρόπο αντιδρούμε. Την περασμένη Τετάρτη κατέβηκα στο Σύνταγμα και μίλησα με μερικούς από τους Αγανακτισμένους 2.0. Μερικά από τα πράγματα που άκουσα μπορείτε να τα ακούσετε κι εσείς εδώ:

[field id=”1″]

Υπέροχες Ελληνικές Εκλογές

Κοιτάχτε έξω: Ο ήλιος λάμπει! Ή βρέχει. Ένα από τα δύο. Αλλά ο κόσμος υπάρχει! Τα ATM αναβλύζουν ακόμα ευρώ, τα ράφια των σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα με πολύχρωμα προϊόντα, τα βενζινάδικα έχουν βενζίνη, τα κτίρια στέκουν, ο αέρας έχει οξυγόνο. Ο κόσμος δεν τελείωσε! Δεν αλλαξε σχεδόν τίποτε. Οι Έλληνες πήγαν στις κάλπες, ψήφισαν αυτούς που κατά τη γνώμη τους είναι οι καλύτεροι για να διαχειριστούν τα θέματα του κράτους για τα επόμενα τέσσερα χρόνια, και η συντέλεια δεν ήρθε. Είμαστε ακόμα εδώ.

Τι ωραία που είναι.

To Podemos, Οι Ξένοι Και Το Grexit: Πράγματα Που Μου Είπαν Δημοσιογράφοι

Για το 10ο επεισόδιο του #Facepalm, το προεκλογικό, μίλησα με τρεις ξένους δημοσιογράφους που έχουν έρθει στην Αθήνα για να καλύψουν τις εκλογές. Να το επεισόδιο:

[field id=”1″]

Έχω Ένα Καινούριο Βιβλίο

Εδώ και περίπου ένα χρόνο κάθε Παρασκευή γράφω ένα άρθρο στην εφημερίδα Καθημερινή. Ξέρετε, είναι αυτά τα άρθρα γνώμης για διάφορα θέματα της πολιτικής και την κοινωνικής πραγματικότητας (αυτά που σας αρέσουν), στα οποία αναπτύσσω μια θέση συνήθως παίρνοντας αφορμές και στοιχεία από βιβλία και έρευνες που έχω διαβάσει. Όποιος θέλει μπορεί να τα διαβάσει στο site της Καθημερινής, βεβαίως, αλλά καθώς πολλοί από εσάς διαβάζετε όλο και περισσότερο σε κινητά, tablets και e-readers, αποφάσισα να τα συγκεντρώσω σε μια πιο βολική μορφή. Κυρίες και κύριοι, τα “Πράγματα Που Σκέφτομαι Στο Ντους”:

– Δωρεάν στο iBooks
– Δωρεάν στο Google Play
– Δωρεάν στο e-shop του Καστανιώτη

το βιβλίο σε ePub και σε mobi

Για να πάρετε μια καλύτερη εικόνα για τα θέματα που πραγματεύομαι μέσα σ’ αυτή τη μικρή συλλογή, να η εισαγωγή:

Όλες Οι Ταινίες Και Οι Σειρές Που Αναφέρθηκαν Στο 6ο #Facepalm

Εχτές, στο 6ο επεισόδιο του #Facepalm, μίλησα με τους εκλεκτούς Γιώργο Κρασσακόπουλο και Κυριάκο Πιερρακάκη για ταινίες. Ολόκληρη η κουβέντα είναι η εξής:

[field id=”1″]

Όπως αντιλαμβάνεστε, σ’ αυτό το δίωρο αναφέρθηκαν πάρα πάρα πολλές ταινίες, ντοκιμαντέρ, σειρές, βιβλία, ακόμα κι ένα podcast. Σχεδόν 50 ήταν. Αν δεν προλάβατε να τις σημειώσετε, τις μάζεψα εδώ από κάτω για να τις ψάξετε με την ησυχία σας.

Παραδόξως, Ένα Χρόνο Μετά, “Όλη Η Ελλάδα” Δεν Έχει Ακόμη “Δωρεάν WiFi”

Στις 5 Νοεμβρίου 2013, αποκρινόμενος σε μιαν ερώτηση περί δυσπιστίας, ο πρωθυπουργός της χώρας απάντησε, από μόνος του, εκτός θέματος, λέγοντας τις εξής λέξεις:

[field id=”1″]

“Εγώ σήμερα μπορώ να το υποσχεθώ ότι θα έχουμε στην Ελλάδα δωρεάν ασύρματο WiFi ίντερνετ σε όλη την Ελλάδα σε ένα χρόνο”

Μπαπ -χεράκι στο τραπέζι απαλά, παύση για έμφαση.

Έτσι είπε.

Πόσο Ευτυχισμένα Είναι Τα Παιδάκια Στην Ελλάδα;

Υπάρχουν πολλοί δείκτες που μετράνε την πορεία και την κατάσταση μιας χώρας, αλλά υποθέτω ότι ένας από τους ενδεικτικότερους και σημαντικότερους είναι αυτός που μετράει το επίπεδο ευτυχίας των παιδιών. Η UNICEF τον Απρίλιο του 2013 δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σε 29 από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου (η Ελλάδα ακόμα συγκαταλέγεται σ’ αυτές, ξέρετε), τα οποία έδειχναν τα επίπεδα “ευτυχίας” των παιδιών με βάση διάφορες μονάδες και παράγοντες. Δεν τα πήγαμε πολύ καλά.

[field id=”1″]