ιδέες

Χώρες Και Πολιτείες Πτωχεύουν, Ο Μάικλ Λιούις Όχι

michael lewis Ασφαλώς έχεις μάθει πια το Μάικλ το Λιούις, αυτό τον intrepid δημοσιογράφο/πρώην επενδυτή της Salomon Brothers, που γυρνοβολά τον κόσμο και γράφει μακρουλά άρθρα στο Vanity Fair και πετυχημένα βιβλία που γίνονται και ταινίες του Χόλιγουντ. Ολοκληρώνοντας την τουρνέ του στα πτωχευμένα μέρη του πρώην πρώτου κόσμου (κι αφού πέρασε από Ισλανδία, Ιρλανδία και Ελλάδα, και πήγε να δει και τον αντίποδα στη Γερμανία), ο Λιούις επέστρεψε στη Αμερική και στην πολιτεία που αντιμετωπίζει την πτώχευση εξίσου, αλλά αλλιώτικα: Την Καλιφόρνια. Και σε εκείνα τα μέρη, που λες, οι Πολιτείες δεν έχουνε λεφτά για να πληρώσουν τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, και έτσι απολύουν κόσμο, σε βαθμό που κάποιες πόλεις πρακτικά να μην έχουν αστυνομία ή πυροσβεστική. Είναι και αυτό ένα συναρπαστικό και διδακτικό ανάγνωσμα, και σε ένα σημείο του έχει το εξής απόσπασμα, που κουβεντιάζει την ενδιαφέρουσα ιδέα ότι οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να διαχειρίζονται την αφθονία. Μπορείς να το φορέσεις αυτό το συμπέρασμα στην Ελληνική κρίση, ταιριάζει γάντι:

Η Ανισοκατανομή Του Πλούτου Και Η Νέα Υόρκη

Να ένα φανταστικό άρθρο-καταπέλτης για τους ντούσμπαγκζ της Γουόλ Στριτ και για την παρασιτική και τερατώδη οικονομία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων …

Γιατί Να Γράφεις, Πώς Να Γράφεις: Λινξ Με Συμβουλές

Σκέψου το εξής: Κάποτε υπήρχαν γιγάντιες πλειοψηφίες ανθρώπων που μετά το σχολείο δεν έγραφαν ποτέ. Δεν χρησιμοποιούσαν το γραπτό λόγο …

Κάτι Πολύ Σημαντικό Που Δεν Έχουν Καταλάβει Οι Έλληνες Πολιτικοί

Αγαπητέ Έλληνα πολιτικέ, έχω να σου πω το εξής: Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι τα γιαούρτια ή τα βρισίδια. Δεν είναι αυτό το χειρότερο πράγμα που σου συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Γιατί υπάρχει κάτι άλλο, κάτι ανείπωτο και αναπόφευκτο, ένα δωράκι μυστικό που σου ‘ρχεται από μια πηγή σκληρή κι αμείλικτη: Την Ιστορία.

Εξηγούμαι:

Υπάρχουν τρεις λόγοι για να πάει κάποιος να γίνει πολιτικός: Το κέρδος, η μούρη και η υστεροφημία. Όλες οι χώρες του κόσμου έχουν ανθρώπους που με τη θέλησή τους πάνε και γίνονται πολιτικοί, και ανάλογα με τα κίνητρά τους μπορεί κάποιος να βγάλει ένα συμπέρασμα και για την ποιότητα της χώρας και για τα μυαλά των ψηφοφόρων της.

Εδώ στην Ελλάδα το πολιτικό προσωπικό είχε πάντα ως κίνητρο κυρίως το δεύτερο: Ο Έλληνας ο Μαυρογιαλούρος ήθελε πάντα να γίνει ο πρόεδρας του χωριού, ο μεγάλος, ο ένας, ο αρχηγός. Το άλλο κίνητρο, το κέρδος, συνήθως έρχεται παράπλευρα. Κανένα λαμόγιο στην ιστορία της απατεωνιάς δεν έγινε πολιτικός μόνο και μόνο για να βγάλει λεφτά. Αυτός δεν είναι ούτε ο καλύτερος ούτε ο ευκολότερος τρόπος να το καταφέρεις. Για να γίνεις πολιτικός στην Ελλάδα πρέπει περισσότερο ψώνιο να είσαι, παρά λαμόγιο.

Και υπάρχει και το τρίτο κριτήριο.

Τώρα Μπορείς Να Διαβάσεις Τους Παπύρους Της Νεκράς Θάλασσας Στο Ίντερνετς

Κοίτα: Σ’ αυτό εδώ το website μπορείς για πρώτη φορά να βρεις αυτά τα χειρόγραφα τα μυθικά, τα πιο αρχαία …

Δες Πώς Οι New York Times Εξευτελίζουν Το Κίνημα Των Αμερικανών “Αγανακτισμένων”

Εδώ και μερικές μέρες μερικές εκατοντάδες άνθρωποι διαμαρτύρονται έξω από το κτίριο του χρηματιστηρίου στη Wall Street, και οι New …

Η Αγαπητή Σουηδέζα Είναι Αγαπητή: Αυτό Δε Σημαίνει Ότι Έχει Δίκιο

Εδώ και λίγες δεκάδες ώρες κάνει το γύρο των Ελληνόφωνων Ίντερνετς αυτό εδώ το άρθρο της εκ Σουηδίας ορμώμενης Καΐσα Έκις Έκμαν (ελπίζω να το γράφω σωστά) η οποία ταξίδεψε πρόσφατα στην Ελλάδα και έγραψε σε μεγάλη εφημερίδα της χώρας τη γνώμη της γι’ αυτά που είδε. Μπορείς να διαβάσεις μια Ελληνική μετάφραση εδώ (δεν μπορώ να κρίνω την ποιότητά της, γνώστες των Σουηδικών μπορούν να με διαφωτίσουν).

Πήγαινε και μετά τα ξαναλέμε, περιμένω.

Λοιπόν: Η γνώμη της είναι, λίγο πολύ, όσα λέει το “κίνημα” των αγανακτισμένων, η αριστερά, η δεξιά, όλοι οι υπερασπιστές της Ελληνικής αθωότητας σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία που μας πολεμάνε δηλαδή, αλλά απέκτησε δυναμική και συζητιέται πολύ επειδή ο άνθρωπος που τα γράφει είναι μια ξένη, και δη από τη σοσιαλιστική Σουηδία, και άρα ουδέτερη, και άρα πιο αξιόπιστη.

Τα επιχειρήματα είναι τα γνωστά: Οι Έλληνες δεν είναι τεμπέληδες, δουλεύουν πιο πολύ απ’ όλους τους Ευρωπαίους, πληρώνονται ψίχουλα, τα δάνεια δεν χρησιμοποιούνται για το καλό του λαού αλλά κρύβονται και χάνονται και κανείς δεν ξέρει πού πάνε, και η χώρα υποφέρει στη θηλιά του ευρώ που δεν υποτιμάται κατά βούληση, τα γνωστά. Το πρόβλημα με όλα αυτά, φυσικά, είναι ότι αν και περιέχουν και αλήθειες, πρόκειται για αλήθειες μισές, και άρα παραπλανητικές, και άρα ανακριβείς.