Αγαπητέ Έλληνα πολιτικέ, έχω να σου πω το εξής: Δεν έχεις λόγο να φοβάσαι τα γιαούρτια ή τα βρισίδια. Δεν είναι αυτό το χειρότερο πράγμα που σου συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Γιατί υπάρχει κάτι άλλο, κάτι ανείπωτο και αναπόφευκτο, ένα δωράκι μυστικό που σου ‘ρχεται από μια πηγή σκληρή κι αμείλικτη: Την Ιστορία.
Εξηγούμαι:
Υπάρχουν τρεις λόγοι για να πάει κάποιος να γίνει πολιτικός: Το κέρδος, η μούρη και η υστεροφημία. Όλες οι χώρες του κόσμου έχουν ανθρώπους που με τη θέλησή τους πάνε και γίνονται πολιτικοί, και ανάλογα με τα κίνητρά τους μπορεί κάποιος να βγάλει ένα συμπέρασμα και για την ποιότητα της χώρας και για τα μυαλά των ψηφοφόρων της.
Εδώ στην Ελλάδα το πολιτικό προσωπικό είχε πάντα ως κίνητρο κυρίως το δεύτερο: Ο Έλληνας ο Μαυρογιαλούρος ήθελε πάντα να γίνει ο πρόεδρας του χωριού, ο μεγάλος, ο ένας, ο αρχηγός. Το άλλο κίνητρο, το κέρδος, συνήθως έρχεται παράπλευρα. Κανένα λαμόγιο στην ιστορία της απατεωνιάς δεν έγινε πολιτικός μόνο και μόνο για να βγάλει λεφτά. Αυτός δεν είναι ούτε ο καλύτερος ούτε ο ευκολότερος τρόπος να το καταφέρεις. Για να γίνεις πολιτικός στην Ελλάδα πρέπει περισσότερο ψώνιο να είσαι, παρά λαμόγιο.
Και υπάρχει και το τρίτο κριτήριο.