Στην Κόλαση Της Μιανμάρ

Η Βόρεια Κορέα δεν είναι η μόνη αποκομμένη απ’ τον κόσμο χούντα στον πλανήτη. Σε ένα εντυπωσιακό κείμενο ο Τζορτζ Πάκερ περιγράφει ένα καθεστώς που δεν θα έπρεπε να υπάρχει στον 21ο αιώνα. Από τον New Yorker:

In 1987, I backpacked through Burma on a one-week visa, the maximum time allowed. I had never seen a place so untouched by the West; even Pepsi was illegal. The country was ruled by General Ne Win, who had led the 1962 coup and subsequently imposed on Burma an isolation nearly as extreme and self-destructive as North Korea’s. He governed through force, paranoia, and superstition: a few weeks before my visit, Ne Win, advised by his astrologer that the number nine was auspicious, abolished all Burmese banknotes of twenty-five, thirty-five, and seventy-five kyats, replacing them with two new denominations—forty-five and ninety—that are divisible by nine and whose numerals add up to nine. Countless Burmese lost their life savings. Yet there were no major protests.

UPDATE: Ο αναγνώστης Γιώργος Ράδος έγραψε μια έρευνα για τη Μπούρμα στα πλαίσια μιας ομαδικής εργασίας για την κλεπτοκρατία. Μπες εντός του post για να τη διαβάσεις.

Read more

Έλαβα Ένα Mail

Να τι έγραφε: One year ago today a group of us were teaching and evaluating the US State Department’s Cyber-Terrorism …

Read more

O Πόλεμος Των Γουρουνιών

Ο άνθρωπος απεμπολεί ευχαρίστως τις ελευθερίες του, αν παίρνει αρκετά ουσιαστικά ανταλλάγματα. Αυτό είναι ένα αξίωμα. Ένα πρόσφατο άρθρο στο …

Read more

H Oία Στηρίζει Ομπάμα

Ο Ματ Μάλενγουεγκ του Wordpress έχει πάει διακοπές στη Σαντορίνη. Να τι είδε έξω από το (φοβερό, υπόγειο) βιβλιοπωλείο Atlantis …

Read more

Ο Λάζαρος Πετρομελίδης Και Η Έννοια Του “Αντιρρησία Συνείδησης”

Η κωμικοτραγική ιστορία της υποχρεωτικής στράτευσης στη χώρα μας είναι πονεμένη και μεγάλη. Ένα από τα προβλήματα είναι ότι άνθρωποι που δεν θέλουν να στρατευθούν υποφέρουν από την (κατάφωρα παράνομη, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο) αντιμετώπιση που τους επιφυλάσσει το κράτος, κι αυτό είναι κάτι που χρήζει μεγαλύτερης προσοχής. Πριν από μερικά χρόνια πήρα συνέντευξη από τον κύριο Λάζαρο Πετρομελίδη, ίσως τον διασημότερο αντιρρησία συνείδησης στη χώρα, για το Esquire, και δεν χρειάζεται να σου εξηγήσω γιατί με έπεισε. Πολύ εύκολο ήταν. Ο άνθρωπος, Έλληνας πολίτης, έχει δικαστεί 14 φορές από στρατοδικείο για το ίδιο αδίκημα. Αυτή η πρόταση από μόνη της μπορεί να κάνει κάθε φοιτητή νομικής να συμπεράνει πως μιλάμε για τη Μιανμάρ, ή κάποια άλλη στρατοκρατούμενη χούντα.

Τέλος πάντων, χτες ο Λάζαρος δικάστηκε για 15η φορά, καθώς το "έγκλημά" του θεωρείται διαρκές, και καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή. Να πώς αντέδρασε η Διεθνής Αμνηστία:

Η Διεθνής Αμνηστία εκφράζει τον αποτροπιασμό της για την απόφαση αυτή και δηλώνει ότι στην περίπτωση που ο Λάζαρος Πετρομελίδης φυλακιστεί η παγκόσμια οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα τον υιοθετήσει ως κρατούμενο συνείδησης, απαιτώντας την άμεση και άνευ όρων αποφυλάκισή του.

Ακριβώς όπως γίνεται με τους αντικαθεστωτικούς στις τριτοκοσμικές χούντες, δηλαδή. Σ’ αυτό το σημείο βρισκόμαστε.

Διάβασε το κείμενο που έγραψε ο ίδιος ο (45χρονος, πια) Λάζαρος με αφορμή τη νέα του δίκη, εντός του post. 

Read more