Πριν από δύο εβδομάδες ζήτησα από τους συνδρομητές του newsletter, 4.200 νοματαίους, να απαντήσουν ανώνυμα σε μια σειρά από ερωτήσεις, καθότι έχουν μεσολαβήσει πέντε χρόνια (!) από την τελευταία φορά που τους είχα ρωτήσει και τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ έκτοτε. Το συνειδητοποιείτε; Πέντε χρόνια. Ούτε Τραμπ είχαμε ζήσει τότε, ούτε Brexit, ούτε περήφανη διαπραγμάτευση, μόνο μια κρίση εγχώρια είχαμε και λιτότητα. Ήταν αθώες εποχές. Έκτοτε ο κόσμος αποτρελάθηκε, αυτοί που διαβάζουν το νιουζλέτερ τετραπλασιάστηκαν, τα πράγματα άλλαξαν.
Εσείς;
Οπότε τους έβαλα πάλι μια φόρμα για να συμπληρώσουν και 644 πράγματι τη συμπλήρωσαν και τα αποτελέσματα θα σας τα παρουσιάσω συνοπτικά τώρα εδώ.
Πρώτο συμπέρασμα: Γεράσαμε!
Πριν από πέντε χρόνια η μεγαλύτερη ηλικιακή ομάδα που διαβάζει το νιουζλέτερ ήταν οι 25-34. Αυτή τη φορά, με μεγάλη διαφορά, είναι οι 35-45, η κατηγορία στην οποία ανήκω, δηλαδή. Οι 25-34 δεν είναι πια ούτε στη δεύτερη θέση. Στη δεύτερη θέση είναι οι 46-59. Αυτό σημαίνει ότι άλλοι διαβάζουνε το νιουζλέτερ και άλλοι με παρακολουθούν στα social media (το Facebook και το Instagram, που έχουν τέτοια στοιχεία), όπου οι 25-34 είναι ακόμα η μεγάλη πλειοψηφία. Το βρίσκω ενδιαφέρον.
Επίσης:
Το νιουζλέτερ ακόμα, όπως και πριν από πέντε χρόνια, το διαβάζουν περισσότεροι άνδρες, σε αναλογία 60/40. Κι εδώ το κοινό είναι αλλιώτικο από του Twitter και του Facebook (αναλογία 50/50) και του Instagram (30/70!).
Οι μισοί ζουν στην Αθήνα αλλά ένα εκπληκτικό 24% των αναγνωστών του νιουζλέτερ ζουν εκτός Ελλάδος. Μου δήλωσαν από μόνοι τους 21 διαφορετικές χώρες προέλευσης.
Είναι μορφωμένοι -η συντριπτική πλειοψηφία έχει πανεπιστημιακό πτυχίο, οι μισοί έχουν μάστερ- αλλά, όπως και την άλλη φορά, μόνο ένας στους τρεις διαβάζει πάνω από 11 βιβλία το χρόνο.
Πέντε χρόνια μετά, οι ιδιωτικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι λίγο περισσότεροι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι άνεργοι λίγο λιγότεροι. Ελάχιστοι συνταξιούχοι διαβάζουν το νιουζλέτερ μου, μόλις το 7% του συνόλου.
Οι αναγνώστες -κι αυτό είναι ενδιαφέρον- έχουν σχεδόν τα ίδια γκάτζετ που είχαν και πριν από πέντε χρόνια, σε πολύ παρόμοια ποσοστά. Όλοι έχουν λάπτοπ και smartphone (πάνω από 90%), οι μισοί έχουν desktop υπολογιστή, 60% έχουν τάμπλετ, 1 στους 5 έχουν e-book reader. Σχεδόν τα ίδια νούμερα με πέντε χρόνια πριν!
Οι αναγνώστες πλέον, όμως, χρησιμοποιούν λίγο λιγότερο το Facebook και το Twitter, αλλά πολύ περισσότερο το Instagram. Υπάρχουν και 3 (τρεις) από τους 644 που χρησιμοποιούν το TikTok. Λολ.
Ένα 74% των αναγνωστών που έχουν διαβάσει έστω και ένα βιβλίο μου έχουν διαβάσει το “Φεβρουάριο”, λέει, αλλά μόνο ένα θαρραλέο 7% (οι συνταξιούχοι;) είχαν διαβάσει το “Πέρα από την Καταιγίδα” του 2006, και μόνο το 9% είχαν διαβάσει τις “Αληθινές Ιστορίες” του 2011, βιβλία που κυκλοφόρησαν από εκδοτικούς οίκους που δεν υπάρχουν πια και δεν υπάρχει τρόπος να τα βρει κανείς.
Βεβαίως, το καλύτερο μέρος του ερωτηματολογίου και το πιο διασκεδαστικό για εμένα ήταν και πάλι το τελευταίο, εκεί που τους ζήταγα να μου γράψουν ελεύθερα ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι για τα πράγματα που θα ήθελαν να κάνω, να δείχνω ή να γράφω. Το το είδαν τα μάτια μου σε αυτές τις 225 απαντήσεις -τις διάβασα όλες- δεν μπορώ να σας το περιγράψω, πολύ ωραία και συγκινητικά λόγια, τον πόνο των σπιτοσκυλοφάν, αυτούς που θυμήθηκαν το podcast (!) και (αναπάντεχα λεπτομερείς και συγκεκριμένες) παραγγελιές για θέματα, δραστηριότητες, άρθρα και βιβλία. Μακάρι να μπορούσα να απαντήσω σε σχεδόν όλους -που δεν θα μπορούσα, βεβαίως, καθότι το ερωτηματολόγιο ήταν ανώνυμο.
Αυτά όλα τα βρήκα εγώ πολύ χρήσιμα, πάντως, και θα τα λάβω υπ’ όψιν.
Και σκεφτείτε, ποιος ξέρει ποιοι θα είμαστε σε άλλα πέντε χρόνια από σήμερα; Δεν ξέρω τι μας περιμένει ή τι μας ξημερώνει αλλά, από ό,τι φαίνεται, τα στοιχεία δείχνουν πως δύο πράγματα είναι σίγουρα: οι μορφωμένοι, κοσμοπολίτες αναγνώστες του νιουζλέτερ μου θα είναι ακόμα πιο ηλικιωμένοι, και θα έχουν ακόμα τα ίδια γκάτζετ.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε σ’ αυτό το απίθανο γκρουπ, γραφτείτε εδώ από κάτω για να παραλαμβάνετε κι εσείς το γραμματάκι σας κάθε Παρασκευή.