Πριν από λίγες ημέρες η Vodafone μου έστειλε το ολοκαίνουριο γυαλιστερό και φανταχτερό iPhone X για να το δοκιμάσω αλλά πριν πάμε σ’ αυτό το θέμα θέλω να σας δείξω κάτι άλλο. Αυτό είναι το Sony Ericsson T68i.
Είναι το κινητό που είχα πριν από 13 χρόνια. Πολύ μου άρεσε. Δεν είναι πολύ ωραίο; Κοιτάχτε το. Έγχρωμη οθόνη 1,3 ιντσών με 256 χρώματα, αυτό το μπλε κουμπάκι για να περιφέρεσαι στο μενού, 1 MB μνήμη, ελαφρύ, φοβερή μπαταρία. Κάμερα δεν είχε, αλλά μπορούσε να συνδεθεί με τον υπολογιστή με bluetooth. Allegedly. Δεν το δοκίμασα ποτέ αυτό. Αλλά μας άρεσαν αυτά τα κινητά τότε. Έπαιρνες τηλέφωνα από παντού. Έγραφες τα μηνυματάκια σου πατώντας τα κουμπιά με τα 9 νούμερα. Πλήρωνες για κάθε μήνυμα. Κάποιοι είχαν αφιερώσει χρόνο για να μάθουν να πληκτρολογούν πάρα πολύ γρήγορα με τους δυο αντίχειρες. Μια χαμένη τέχνη. Σαν τους πεταλωτές.
Συγκρινόμενο με εκείνο το μηχάνημα, το iPhone X είναι σαν μαγεία. Σα να έχει πέσει από το διάστημα. Σαν ακατανόητη τεχνολογία που την κλέψαμε από τους εξωγήινους. Το κοιτάς και είναι σαν να έχεις ταξιδέψει εκατό χρόνια στο μέλλον, όχι 13. Βλέπετε, είναι αυτό που έχουμε ξαναπεί. Κάπου εκεί πέρα γύρω στο 2007 έγινε ένα τεχνολογικό άλμα. Κάποιες εξελίξεις (σε μπαταρίες, οθόνες, επεξεργαστές, ψηφιακή φωτογραφία) συνέπεσαν και ξέφυγε το πράγμα, και ξαφνικά μέσα σε λίγα χρόνια είχαμε φορητά κομπιούτερ μόνιμα συνδεδεμένα στο ίντερνετ με μεγάλη οθόνη και κάμερες και απ’ όλα μέσα στην τσέπη. Και μετά;
Αυτό είναι το θέμα που μου αρέσει να κουβεντιάζω αυτό τον καιρό. Από τα τεχνολογικά θέματα μόνο αυτό με ενδιαφέρει πια. Το “τι θα γίνει μετά”.
Όλα τα smartphones που κυκλοφορούν σήμερα στον κόσμο μας είναι πάρα πολύ ωραία. Είναι σχεδόν ίδια. Το iPhone X δίπλα στο iPhone 7 Plus, κοιτάχτε. Είναι πρακτικά το ίδιο πράγμα.
Έχουν μικροδιαφορές, μικρές λεπτομέρειες, αλλά βασικά κάνουν τα ίδια, πολύ σημαντικά πράγματα, σχεδόν το ίδιο καλά. Εμένα αυτό είναι το χόμπι μου, μια εξωσχολική μου δραστηριότητα, μου αρέσει να τα δοκιμάζω αυτά τα πράγματα και τα τελευταία έξι-εφτά χρόνια μου έχουν στείλει περίπου 70 κινητά και άλλα γκάτζετ για να δοκιμάσω (χωρίς να είναι η δουλειά μου, φανταστείτε) και έχω παρατηρήσει ότι τα τελευταία τρία χρόνια στο θέμα των smartphones υπάρχει μια στασιμότητα στα όρια της τελειότητας. Βγάζουν όλες οι εταιρείες που έχουν απομείνει κορυφαία κινητά κάθε χρόνο, και είναι όλα θαυμάσια. Αναγνώστες με ρωτάνε μερικές φορές τι κινητό να πάρουν -ακόμα και στο δρόμο με έχουν σταματήσει άγνωστοι και με έχουν ρωτήσει αυτό το πράγμα, σοβαρά τώρα- και τους λέω, εντελώς ειλικρινά, πάρτε ό,τι να ‘ναι. Να, μπείτε εδώ πέρα και δείτε. Όλα καλά είναι.
Οπότε όταν μου έρχεται ένα καινούριο και πολυσυζητημένο κινητό, όπως αυτό εδώ το iPhone X (προφέρεται “δέκα”) από τη Vodafone, και το ανοίγω και το κοιτάζω και παίζω μαζί του και το βγάζω βόλτα, το ερώτημα που προκύπτει είναι πάντα ένα, το ίδιο: Και μετά;
Τι θα γίνει μετά;
Θα είναι ένα (αλλιώτικο) ρολόι; Γυαλιά; Μηχανήματα σαν το Amazon Echo χωρίς interface καν, που θα τα χειρίζεσαι μιλώντας; Κάτι άλλο;
Δεν είναι πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση; Δεν είναι πολύ πιο ενδιαφέρον θέμα από το αν είναι καλό το iPhone X και το αν θα κέρδαγε το Samsung Galaxy S8+ ή το Google Pixel 2XL αν παίζαν ξύλο; Νομίζω πως είναι.
Αλλά, ξέρετε, η συνήθεια δεν κόβεται. Μπορείς να βγάλεις το παιδί απ’ τη γκατζεταρρώστια, αλλά δε μπορείς να βγάλεις τη γκατζεταρρώστια απ’ το παιδί. Οπότε πριν αρχίσουμε να διερευνούμε το θέμα του μέλλοντος σε επόμενα επεισόδια, ας πούμε 10 πράγματα που αξίζει να ξέρει κανείς για το iPhone X, αν τον ενδιαφέρουν τέλος πάντων αυτά τα πράγματα ακόμα.
10 πράγματα που αξίζει να ξέρει κανείς για το iPhone X
1. Το απ’έξω
Το iPhone X είναι ένα πολύ όμορφο κινητό, όλο γυαλί μπρος πίσω με γυαλιστερό καμπυλωτό ατσάλι στα πλάγια που μοιάζει πάρα πάρα πολύ με το καινούριο Samsung Galaxy, το S8. Στο χέρι η αίσθηση είναι ίδια, και μάλιστα το Samsung είναι κατά τι πιο εντυπωσιακό επειδή στην άκρη το γυαλί του κάνει αυτή τη χαρακτηριστική καμπύλη. Και τα δύο πάντως γλιστράνε πάρα πολύ και είναι εντελώς σίγουρο ότι θα σας πέσουν και θα σας σπάσουν, δεν το συζητώ καν. Δεν υπάρχει θέμα συζήτησης. (FYI, όχι άσχετο, δείτε αυτό). Αυτά τα αντικείμενα έχουν τον επιφανειοδιώκτη, όπου κι αν τα ακουμπήσεις γλιστράνε ύπουλα και αναπόφευκτα, και αργά ή γρήγορα θα πέσουνε. Οπότε θα πρέπει να τους βάλετε θήκη και οπότε το αν είναι όμορφα και πόσο δεν έχει καμία σημασία, αφού δεν θα τα βλέπετε ποτέ γυμνά. Αυτό ισχύει λίγο-πολύ για όλα τα νέα κινητά νομίζω.
2. Το κόστος
Κοιτάξτε, αυτό πρέπει να το πούμε από την αρχή. Αυτό το μηχάνημα είναι ακριβό. Η έκδοση με τα 64 GB του iPhone X κοστίζει 1200 ευρώ χωρίς σύνδεση. Αυτό εδώ το πράγμα που κρατάω αυτή τη στιγμή στο χέρι μου. 1200 ευρώ. Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσο έκανε το στρώμα του κρεβατιού που το ζουλάς και δεν επανέρχεται αμέσως, αλλά τώρα ενδέχεται αυτό το μικροσκοπικό κουτάκι από γυαλί και μέταλλο να είναι το ακριβότερο αντικείμενο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο σπίτι μου
(μισό λεπτό, το ακουμπάω σε ασφαλές σημείο πανικόβλητος)
Να θυμίσω εδώ ότι την ίδια ώρα το ολοκαίνουριο iPhone 8 Plus 64GB κοστίζει 980 ευρώ. Το πρόσφατο (και πολύ παρόμοιο) Samsung Galaxy S8+ κάνει 800 ευρώ. Βεβαίως, έχουμε ξανακουβεντιάσει ότι το smartphone είναι η πολυτιμότερη συσκευή που κουβαλάμε τη σήμερον ημέρα και, ακόμα σε τέτοια εξωφρενικά επίπεδα τιμής, την απόσβεση οπωσδήποτε την κάνει. Το χρησιμοποιούμε πιο συχνά από το λάπτοπ. Πιο παραγωγικά από την τηλεόραση. Δεν είναι δα και στρώμα που το ζουλάς, αλλά έχει μεγάλη αξία.
Επιπλέον, αφού είναι τόσο πάρα πολύ καλά τα νέα κινητά, διαπιστώνω ότι τα αλλάζουμε πιο σπάνια. Υπάρχουν προσφορές και τρόποι να πάρει κανείς μια τέτοια συσκευή με πολλές άτοκες δόσεις, ας πούμε, οπότε το χάπι να καταπίνεται πιο εύκολα.
Και πάμε τώρα στο άλλο πολυσυζητημένο θέμα.
3. Το σεμεδάκι
Εδώ και τρία χρόνια το design των iPhone ήταν λίγο πολύ ίδιο. Από το iPhone 6 μέχρι το iPhone 8 το ίδιο πράγμα, ελάχιστες λεπτομέρειες άλλαζαν, σχεδόν πανομοιότυπα όλα, κοιτάς ένα και δεν ξέρεις ποιο είναι. Το 6s; Το 7; Ποιο; Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρο το πολυθρύλητο τμήμα design της μεγαλύτερης εταιρείας του κόσμου είχε τρία χρόνια να κάτσει να ζωγραφίσει ένα νέο κινητό και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ποιο ήταν το καλύτερο που μπόρεσε να βγάλει αυτός ο αστείρευτος πυρήνας ακριβοπληρωμένου ταλέντου; Αυτό.
Σας ρώτησα να μου προτείνετε πώς να το λέμε αυτό το μαύρο εξόγκωμα και ο νικητής ήταν προφανής: Το σεμεδάκι. Ένα αλλόκοτο μαύρο σεμεδάκι πάνω πάνω στην οθόνη. Είναι πολύ άσχημο. Σ’ αυτή τη μαύρη λωρίδα οι σχεδιαστές της Apple έχουν στριμώξει το μικροφωνο, τη μπροστινή κάμερα και τον αισθητήρα για το Face ID, αλλά έχουν επιλέξει δεξιά κι αριστερά να αφήσουν κανονικό χώρο για να κάνει η οθόνη κερατάκια. Είναι ακατανόητη επιλογή, και αδικαιολόγητη. Θα ήταν πάρα πολύ εύκολο να το αποφύγουν με μια απλή κίνηση: Να κάνουν την οθόνη εκεί στο πάνω πάνω μέρος μαύρη. Να εμφανίζονται η ώρα και η μπαταρία διαρκώς στα πλάγια των ηλεκτρονικών με λευκούς χαρακτήρες, αλλά τίποτε άλλο. Και έτσι να κουκουλώνεται η ασχήμια. Θα ήταν ωραίο. Έχω βάλει ένα wallpaper για να κάνει ακριβώς αυτή τη δουλειά στη home screen, μπορείτε να βρείτε κι άλλα τέτοια εδώ, αν θέλετε.
Τώρα, είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι μετά από λίγες ημέρες το σεμεδάκι παύεις να το βλέπεις συνέχεια, σταματάς να το προσέχεις διαρκώς. Αλλά πότε πότε κάτι γίνεται, ανοίγεις ένα app με λευκή οθόνη ας πούμε, ή βλέπεις ένα βίντεο σε πλήρη οθόνη, και το βλέπεις, μπαπ, μπροστά σου. Δε γίνεται να μην το δεις. Πήγα να γράψω επίσης ότι δε γίνεται η εταιρεία με το καλύτερο design στον κόσμο να εμφανίζει προϊόντα με τέτοια ασχήμια, δεν επιτρέπεται, είναι πρωτοφανές αλλά σταμάτησα γιατί δεν είναι σωστό να γράφονται ανακρίβειες στο ίντερνετ, όλοι το ξέρουν αυτό.
4. Το Face ID
Κι εδώ έχουμε μια λύση σε ένα πρόβλημα το οποίο θα μπορούσε να λυθεί αλλιώς, καλύτερα. Το iPhone X είναι το πρώτο iPhone που δεν έχει το στρογγυλό κουμπί στο κάτω μέρος, οπότε έπρεπε με κάποιον τρόπο να μπορείς να το ξεκλειδώσεις το κινητό, πέρα από το passcode που είναι μπελάς. Τα προηγούμενα χρόνια τα iPhones είχαν βρει μια πολύ καλή λύση σ’ αυτό το πρόβλημα με τα δακτυλικά αποτυπώματα στο κουμπί. Είχε γίνει πια συνήθεια να πατάς το κουμπί και να ανοίγει το κινητό πάρα πολύ γρήγορα, πριν το βγάλεις καν από την τσέπη, έτσι, όπως το πιάνεις, από οπουδήποτε. Χωρίς κουμπί τι γίνεται; Κάποια Android έχουν βρει μια ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα: Έχουν βάλει τον αισθητήρα και το κουμπί από πίσω, στην πλάτη του κινητού. Η Apple όμως αποφάσισε να φτιάξει ένα ολόκληρο καινούριο σύστημα που σου αναγνωρίζει τη μούρη εκτοξεύοντας διαρκώς αόρατες αχτίνες που χαρτογραφούν κάθε πόρο, κάθε αδέσποτη τρίχα και κάθε ρυτίδα και καταλαβαίνει ποιος το κοιτάζει κι έτσι ανοίγει το κινητό. Υποτίθεται ότι είναι πολύ έξυπνο και δεν κάνει λάθη, αλλά εμένα αρκετά συχνά όταν το κοιτάζω χωρίς γυαλιά δεν μου το ανοίγει, ας πούμε, ενώ όταν το έχεις στο τραπέζι και θες να δεις κάτι πρέπει είτε να το πάρεις και να το φέρεις μπροστά στη μούρη, είτε να σκύψεις από πάνω του με τρόπο καθόλου καθώς πρέπει. Τέλος πάντων, μέσες-άκρες δουλεύει. Δεν θα κολλήσουμε εκεί. Αλλά… υπάρχει πάλι ένα αλλά. Ένα μικρό “γαμώτο”. Γιατί θα μπορούσε να γίνεται καλύτερα αυτή η δουλειά. Σκέφτηκα τον τρόπο με την πρώτη, με το που έπιασα το κινητό στο χέρι. Αν, μια ιδέα λέω τώρα, η Apple δεν το καταργούσε τελείως το κουμπί, αλλά το μετέφερε, ξέρω γω, κάπου αλλού απάνω στη συσκευή; Ίσως κάπου που υπάρχει χώρος για ένα σχεδόν στρογγυλό στοιχείο; Ίσως και πρόβλεψη σχεδιαστική για ένα σχεδόν στρογγυλό στοιχείο;
Δεν θα ήταν καλύτερο να υπάρχει και το Face ID μπροστά και ένα κουμπάκι εκεί πίσω; Στο μηλαράκι;
5. Το νέο UI
Το ότι δεν υπάρχει κουμπί που να σε πηγαίνει στην αρχική οθόνη σημαίνει ότι διάφορα πράγματα που γίνονταν με ένα συγκεκριμένο τρόπο στο παλιό iPhone, γίνονται κάπως διαφορετικά στο καινούριο. Αυτό δεν είναι θέμα που αξίζει να κουβεντιάζει κανείς, ωστόσο. Όλες οι καινούριες κινήσεις που πρέπει να κάνεις στην οθόνη συνηθίζονται εύκολα, ειδικά αυτό που σέρνεις από κάτω για να πας στην κεντρική οθόνη. Το συνήθισα τόσο που το κάνω και στο παλιό μου iPhone, αντί να πατάω το κουμπί (δεν δουλεύει). Βεβαίως, αν η Apple είχε βάλει κι ένα κουμπί από πίσω όπως είπαμε στο #4 θα είχες άλλον ένα τρόπο να κάνεις τη δουλειά, αλλά τέλος πάντων. Αυτοί ξέρουν καλύτερα πάντα, ε.
6. Η οθόνη
Υποτίθεται ότι επειδή δεν έχει κουμπί, το iPhone X έχει τη μεγαλύτερη οθόνη από όλα τα iPhone, παρ’όλο που είναι αρκετά μικρότερο από το iPhone (6,7,8) Plus. 5,8 ιντσών, λέει. τεσσεράμισι φορές μεγαλύτερη από του Sony Ericsson T68i. Αυτό όμως δεν ισχύει ακριβώς. Η οθόνη είναι μεν πολύ μακρόστενη, αλλά αν υπολογίσει κανένας το σεμεδάκι απάνω και τον συνήθως άχρηστο χώρο στο κάτω μέρος στα περισσότερα apps, κι αν επίσης λάβει υπ’ όψιν ότι ως συσκευή (και ως οθόνη) είναι πιο στενή από το iPhone Plus, συμπεραίνει ότι δεν είναι μεγαλύτερη αυτή η οθόνη. Στην πράξη είναι μικρότερη. Όταν βλέπεις ένα βίντεο, ας πούμε, στις σωστές του διαστάσεις, η εικόνα είναι μικρότερη από ό,τι σε ένα iPhone 7 Plus. Όταν διαβάζεις το Twitter, δε, δείχνει λίγο περισσότερα πράγματα, αλλά με μικρότερα γράμματα. Είναι όμως μια ωραία, φωτεινή οθόνη. Χαίρεσαι να την κοιτάς, αν μπορείς να ξεχάσεις το σεμεδάκι. Είναι σχεδόν όσο καλή όσο των Samsung.
7. Η κάμερα και η μπαταρία
Να σας πω την αλήθεια, εδώ βρήκα την πιο θεαματική βελτίωση απ’ όλα, κι ας μην το διαβάζετε αυτό σε πολλά reviews. Η κάμερα του iPhone X είναι πάρα πολύ καλή, εμφανώς και δραματικά καλύτερη από του iPhone 7 Plus που χρησιμοποιώ. Ή μάλλον, για να το πω πιο σωστά, όλες οι κάμερες του iPhone X είναι πολύ καλύτερες, ακόμα και η μπροστινή που έχετε για να βγάζετε σέλφι. Και κυρίως είναι πολύ καλύτερη η δεύτερη κάμερα, αυτή που τραβάει τα αντικείμενα από πιο κοντά. Η διαφορά που είδα εγώ είναι μεγάλη σε όλες τις συνθήκες φωτισμού. Για παράδειγμα, να αριστερά εικόνα από το 7 Plus και δεξιά από το Χ (ανοίξτε τη για πλήρες μέγεθος):
κι εδώ το ίδιο:
Εδώ βλέπουμε και αρκετά σημαντική διαφορά στη θερμοκρασία της εικόνας. Η δεξιά (του X) είναι λίγο πιο σωστή και με λίγο λιγότερο θόρυβο.
κι εδώ το τεστ του ηλιοβασιλέματος:
[field id=”1″]
Επιπλέον το Χ έχει και κάποιες καινούριες επιλογές για να τραβάς πορτρέτα θολώνοντας το φόντο (νέα φίλτρα, βασικά) αλλά σε εμένα δεν δουλεύουν καθόλου καλά, οπότε δεν θα σας πω τίποτε γι’ αυτά, κάντε ότι δεν υπάρχουν.
Η μπαταρία είναι σαν μπαταρία iPhone. Και μάλιστα πιο κοντά στο σκέτο iPhone, παρά στο Plus, που παραμένει καλύτερο από αυτή την άποψη. Δεν θα σας αλλάξει τη ζωή.
8. Κάτι που πάντα με ενοχλούσε και δεν θα το αλλάξουν ποτέ
9. Κάτι που ισχύει στα iPhones αλλά δεν ακούγεται πολύ
Όλα τα smartphones πια έχουν πάρα πολύ γρήγορους επεξεργαστές, είναι σαν κομπιούτερ πρακτικά, οπότε κανένας δεν κάθεται πια να ασχοληθεί με το πόσο γρήγορο είναι το ένα ή το άλλο, ή με το ποιο είναι πιο γρήγορο. Όλα γρήγορα είναι. Φυσάνε. Πετάνε. Στην αρχή. Τα περισσότερα κινητά όμως μετά από μερικούς μήνες ή λίγα χρόνια αρχίζουν να κολλάνε. Να γίνονται πιο αργά, να μπουκώνουν. Από ό,τι φαίνεται, τα iPhones αργούν πιο πολύ να αρχίσουν να εμφανίζουν τέτοια κολλήματα από ό,τι τα ακριβά κινητά με Android. Τις προάλλες είδα κάποιον που χρησιμοποιούσε μέχρι και σήμερα, τώρα που μιλάμε, iPhone 4S. Γίνεται. Όχι πάντα, ίσως όχι και πολύ συχνά, αλλά μπορεί να γίνει. Δεν υπάρχει περίπτωση όμως να βρείτε κάποιον που να χρησιμοποιεί Android 5 ετών χωρίς σοβαρούς συμβιβασμούς και προβλήματα. Οπότε αυτό είναι κάτι που αξίζει να σκέφτεται κανείς, ειδικά τώρα που κρατάμε τα smartphones πιο πολλά χρόνια, γιατί είναι όλα ίδια κι έχουμε λιγότερα κίνητρα να πάρουμε καινούριο. UPDATE: Τώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές αποκαλύφθηκε ότι η Apple επίτηδες κάνει τα παλιά iPhones να πηγαίνουν πιο αργά, δήθεν για να αντέχουν περισσότερο οι μπαταρίες τους, χωρίς να το λένε στους χρήστες και χωρίς να ζητάνε κανενός την άδεια. Κάτι που μπορεί να ακυρώνει όλο το #9, ή μπορεί να το επιβεβαιώνει και να το εξηγεί κι όλας, αλλά όπως και να ‘χει, είναι εξοργιστικό πέρα από κάθε φαντασία.
10. Πώς θα έπρεπε να είναι
Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, μπορώ να σας πω εγώ πώς θα προτιμούσα να είναι το iPhone X. Όχι ότι έχει σημασία η γνώμη μου, αλλά δικά μου είναι τα πίξελ, ό,τι θέλω γράφω:
-
- Πιο μεγάλο. Θα πρότεινα πλάτος οθόνης ίσο με το πλάτος που έχουν σήμερα τα Plus (ένα μέγεθος που, αντίθετα με ό,τι έλεγα παλιά, έχω συνηθίσει -ας μην το κάνουμε θέμα #kolotoumpa) και σαφώς μεγαλύτερη μπαταρία.
- Να έχει κουμπί και TouchID εκεί που είναι το μηλαράκι στην πλάτη. Κι ας έχει και το Face ID, δεν έχω θέμα.
- Τα κερατάκια της οθόνης εκατέρωθεν του σεμεδακίου να είναι “μαυρισμένα”, για να δείχνουν μόνο την ώρα και τη μπαταρία, όχι κανονική οθόνη.
Μόνο έτσι θα υπήρχε περίπτωση να σκεφτώ να αλλάξω το 7 Plus, να μπω στον πειρασμό ρε παιδί μου. Ως έχει, είναι μια καλή επιλογή για ανθρώπους που έχουν το ποσό (ή μπορούν να αντέξουν τις δόσεις) και που έχουν πολύ πολύ καιρό να αλλάξουν κινητό. Ίσως και η καλύτερη επιλογή από όλες. Αλλά το σίγουρο είναι αυτό που λέμε συνέχεια: Όλα τα κινητά καλά είναι. Πάρτε όποιο να ‘ναι. Σοβαρά. Πάρτε το πιο φτηνό, ή πάρτε ένα τυχαίο. Το χρώμα της θήκης του είναι πιο σοβαρή επιλογή από το ποιο μοντέλο ή το ποια μάρκα.
Το μέλλον
Όλα τα παραπάνω, ακόμα και τα τελευταία, τα πιο ουσιαστικά, ωχριούν μπροστά στο συμπέρασμα: Αυτό είναι ένα αντικείμενο ελάχιστα καλύτερο από το περυσινό αντίστοιχο αντικείμενο. Του χρόνου θα αντικατασταθεί από ένα ελάχιστα καλύτερο αντικείμενο το οποίο του παραχρόνου θα αντικατασταθεί απο ένα άλλο, ελάχιστα καλύτερο κι αυτό. Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Για πόσο θα κρατήσει αυτή η εξέλιξη η τόσο αργή που μοιάζει στους κολλημένους χομπίστες σαν εμένα ως στασιμότητα;
Πότε θα έρθει το επόμενο άλμα;
Τι είναι αυτό που θα χρησιμοποιούμε το 2030 και θα μας κάνει να βλέπουμε το iPhone X όπως κοιτάμε σήμερα το Sony Ericsson T68i;
Τι θα γίνει μετά;
