Ας ξεκινήσουμε αυτό το κείμενο, που είναι μια κριτική δυο νέων κινητών τηλεφώνων που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, με ένα συμπέρασμα που έχουμε επαναλάβει και στο παρελθόν: Σχεδόν όλα τα smartphones που κυκλοφορούν σήμερα είναι πάρα πολύ καλά. Σκεφτείτε τι είναι το smartphone: Ένας υπολογιστής που χωράει στην τσέπη και σου επιτρέπει να διαβάζεις το ίντερνετ, να ακούς μουσική, να τραβάς φωτογραφίες και να επικοινωνείς με όποιον θέλεις με μια ποικιλία οπτικοακουστικών τρόπων. Κάποτε, στην αρχή, τα παλιά τα χρόνια (το 2010) υπήρχαν smartphones που ήταν καλά και άλλα που δεν ήταν και πολύ καλά. Αλλά έκτοτε τα περισσότερα smartphones βελτιώθηκαν, και τώρα πλέον όλα έχουν μεγάλες οθόνες και κάνουν αυτά που πρέπει να κάνουν εύκολα και γρήγορα.
Πάρα πολύ συχνά άνθρωποι άγνωστοι σε εμένα μου στέλνουν μηνύματα και emails στα οποία με ρωτάνε ποιο κινητό να αγοράσουν, και για πάρα πολύ καιρό αυτές οι ερωτήσεις μου προκαλούσαν άγχος, επειδή δεν ήξερα αυτούς τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους, και φοβόμουν μην τους δώσω λανθασμένη απάντηση. Πλέον δεν έχω κανένα άγχος, επειδή υπάρχει μόνο μία απάντηση: Πάρτε όποιο να ‘ναι. Σας αρέσει το Samsung; Πάρτε το Samsung. Έχετε συνηθίσει τα iPhone και έχετε λεφτά; Πάρτε iPhone. Δεν έχει σημασία. Ό,τι και να πάρετε, στο τέλος θα έχετε ένα αξιόπιστο κομπιούτερ στην τσέπη.
Μ’ αυτό ως δεδομένο θα πίστευε κανείς ότι κείμενα όπως αυτό, στα οποία γράφω τη γνώμη μου για το ένα ή για το άλλο κινητό τηλέφωνο, κάπως χάνουν την αξία τους. Αφού όλα καλά είναι, τι νόημα έχει να καθόμαστε να κοιτάμε τις λεπτομέρειες; Έχουν σημασία;
Έλα μου ντε.
Εδώ, ας πούμε, έχουμε δύο καινούρια smartphones της τελευταίας εσοδείας που μου έστειλε να δοκιμάσω η COSMOTE, ναυαρχίδες μεγάλων εταιρειών της Άπω Ανατολής, της LG και της HTC αντίστοιχα. Είναι πολύ καλά και τα δύο. Αλλά το ένα είναι καλύτερο από το άλλο. Αν κάποιος με ρωτήσει ποιο από τα δύο, του έχω απάντηση. Η διαφορά είναι στις λεπτομέρειες. Αν πιστεύετε ότι έχουν σημασία, διαβάστε:
Πρώτα, το HTC One
Το HTC One M9 είναι η τρίτη εκδοχή του κορυφαίου κινητού της HTC με το μεταλλικό design που, όταν πρωτοβγήκε, ήταν πολυσυζητημένο και ευρύτατα αποδεκτό ως κάτι το ωραίο. Είναι ένα μεγάλο smartphone με HD οθόνη 5 ιντσών, αλουμινένιο και στιβαρό, που έχει για πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα τα εμφανή ηχεία πάνω και κάτω από την οθόνη, τα οποία βγάζουν τον καλύτερο ήχο που μπορεί να ακούσει κανείς από κινητό τηλέφωνο. Η ιδέα είναι ότι κρατάς το κινητό πλάγια και βλέπεις βιντεάκια, και παίζουν τα ηχεία στερεοφωνικό ήχο, κι αυτό είναι καλό. Βεβαίως, δεν ξέρω κανέναν που να χρησιμοποιεί πάρα πολύ το κινητό τηλέφωνο με αυτό τον τρόπο -ακόμα κι αυτοί που βλέπουν πολύ συχνά βίντεο στα κινητά, χρησιμοποιούν συνήθως ακουστικά. Αλλά τέλος πάντων, είναι κάτι.
Δυο προβλήματα μόνο: Πρώτον τα ηχεία και η γενικότερη φάσα πάνω και κάτω από την οθόνη κάνουν το HTC One M9 πολύ πολύ μεγαλύτερο από ό,τι θα έπρεπε. Παρ’ όλο που είναι κινητό με οθόνη 5 ιντσών, είναι πολύ μεγαλύτερο σε μέγεθος από άλλα αντίστοιχα σύγχρονα ανταγωνιστικά μοντέλα. Επιπλέον είναι και παχύτερο και βαρύτερο. Είναι ένα μεγάλο κινητό. Έχει σχεδόν το ίδιο μέγεθος με το LG G4, το οποίο έχει οθόνη μισή ίντσα μεγαλύτερη. Κι αυτό είναι πρόβλημα. Το άλλο πρόβλημα; Το M9 είναι σχεδόν ολόιδιο με το Μ8, που είχε σχεδόν το ίδιο design, τα ίδια ηχεία, και ίδιας ανάλυσης οθόνη. Οι διαφορές μοιάζουν διακοσμητικές, εκτός από τα εντόσθια (όπου έχουν γίνει οι απαραίτητες αναβαθμίσεις) και ένα άλλο θέμα, το οποίο στο Μ8 (και στο Μ7) έπασχε πολύ: Την κάμερα.
Αλλά για την κάμερα του HTC One M9 θα μιλήσουμε παρακάτω, όταν θα αναφερθούμε και στην κάμερα του LG G4, μαζί.
Κατά τα άλλα, το M9 είναι ένα όμορφο, πολύ γρήγορο Android κινητό που κάνει όλα τα πράγματα που πρέπει να κάνει ένα σύγχρονο smartphone πολύ γρήγορα και αποτελεσματικά. Έχει και σχετικά ελκυστικό UI, που βεβαίως δεν είναι καλύτερο από του αγνού, σκέτου Android, πράγμα σύνηθες πια. Η δε μπαταρία του είναι μια τυπική μπαταρία κινητού του 2015, κρατάει μια ημέρα με το ζόρι. Πέρα από το μέγεθος και το βάρος, βρίσκω άλλα δύο προβληματάκια στο συγκεκριμένο μοντέλο: Το κουμπί και την τιμή.
Τα προηγούμενα HTC One, αν και εξίσου μακρουλά, είχαν το κουμπί on/off στο πάνω μέρος, οπότε έπρεπε να έχεις μακρουλά δάχτυλα για να το φτάσεις εύκολα. Ε, το Μ9 επιτέλους ακολουθεί το παράδειγμα τόσων ανταγωνιστών, και μεταφέρει το κουμπί στο πλάι. Ένα προβληματάκι: Το μετέφεραν στην ίδια πλευρά που βρίσκονται και τα σχεδόν πανομοιότυπα κουμπιά του volume, τα οποία μάλιστα είναι τοποθετημένα πιο βολικά για να τα φτάνει ο δείκτης.
Τα μπέρδευα συνέχεια. Δυο εβδομάδες χρησιμοποίησα το κινητό, ποτέ δεν συνήθισα την τοποθεσία του κουμπιού. Αλλά τέλος πάντων, μπορεί εγώ να είναι βραδείας καύσεως, δεν έχω δει πολλή γκρίνια στα ίντερνετς για το θέμα.
Το άλλο πρόβλημα είναι το πρόβλημα της τιμής, το οποίο θα το αναλύσουμε διεξοδικότερα πιο κάτω, αλλά εδώ ας πούμε μόνο ότι η επίσημη τιμή του HTC One M9 με 32GB μνήμη είναι 770 ευρώ.
Έτσι που λέτε.
Αλλά ας περάσουμε στον έτερο καππαδόκη:
Και τώρα, το LG G4
Την LG την είχανε πολλοί λίγο του πεταματού μέχρι πρόπερσι. Θέλω να πω, μια χαρά εταιρεία είναι, και κλιματιστικά βγάζει και τηλεοράσεις και απ’ όλα, αλλά δεν ήταν πάρα πολύ φημισμένη για τα smartphones της. Ε, μέχρι που έβγαλε το LG G2, το οποίο ήταν ένα κινητό θαυμάσιο. Μαζί με το Nexus 5 και το Samsung Galaxy S4 ήταν το Android που έχω απολαύσει να χρησιμοποιώ πιο πολύ όλα αυτά τα χρόνια που δοκιμάζω κινητά. Ήταν στιβαρό και στρουμπουλό, πλαστικό με καλούτσικη κάμερα, αλλά είχε καταπληκτικό design στην πρόσοψη, με ελάχιστα περιθώρια γύρω από την οθόνη, και μια καταπληκτική μπαταρία που έβγαζε μια μέρα εντατικής χρήσης με άνεση, και περίσσευε κιόλα. Πολύ ωραίο.
Πέρυσι η LG έβγαλε το G3, που ήταν όμως λίγο διαφορετικής φιλοσοφίας. Πιο μεγάλο, με οθόνη 5,5 ιντσών, ανταγωνιζόταν περισσότερο για Galaxy Note παρά τα Galaxy S αυτού του κόσμου. Μου άρεσε λιγότερο. Το φετινό G4 είναι παραλλαγή του G3, με μερικές διακοσμητικές αλλαγές και τουλάχιστον μία πολύ ουσιαστική.
Τo G4 είναι καλύτερο από το G3 σχεδόν από όλες τις απόψεις. Είναι πλαστικό μεν, αλλά η πλάτη του αυτή τη φορά έχει μια δερμάτινη επένδυση πολύ ασυνήθιστη και όχι δυσάρεστη. Στην αφή δεν θυμίζει πάρα πολύ δέρμα (καθώς έχει ελάχιστο πάχος), και δεν ξέρω τι είδους αντοχή και φθορά θα έχει, αλλά είναι ωραία η αίσθηση στο χέρι.
Ωστόσο, είναι μόλις το δεύτερο πιο ενδιαφέρον εξωτερικό χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου smartphone. Το πρώτο είναι η καμπύλη.
Το LG G4 έχει σχήμα σχετικά πρωτότυπο: Το σχήμα της μπανάνας. Δεν φαίνεται πολύ έντονα, αλλά η οθόνη του καμπυλώνει λίγο, ανεπαίσθητα, κάτι που υποτίθεται ότι επιτρέπει στο κινητό να στέκεται καλύτερα δίπλα στo μάγουλο όταν μιλάτε, και επίσης μειώνει τις πιθανότητες της θραύσης της οθόνης σε περίπτωση πτώσης. Δεν έτυχε να μου πέσει (ακόμη), αλλά ακούγεται λογικό.
Η καμπύλη είναι τόσο ανεπαίσθητη που σχεδόν δεν φαίνεται. Αλλά υπάρχει.
[field id=”1″]
Κατά τα άλλα, η οθόνη του G4 είναι θεαματική, πολύ μεγάλη (5,5 ίντσες, με το συμπάθειο), ultra HD, από τις καλύτερες που έχω δει. Δεν έχω πολλά άλλα να σας πω γι’ αυτή, πέρα από ένα παράδοξο: Φορώντας γυαλιά ηλίου, η οθόνη δε βλέπεται σε landscape διάταξη. Είναι αλλόκοτο, σχεδόν μαγικό, φοράς τα γυαλιά ηλίου και βλέπεις το κινητό κανονικά σε portrait, το γυρνάς πλάγια να βγάλεις μια φωτογραφία και τσουπ, εξαφανίζεται η εικόνα. Μαύρο. Δε βλέπεις τίποτε. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική εξήγηση, αν μου τη βρείτε και την αφήσετε στα σχόλια θα σας είμαι υπόχρεος.
Παρ’ όλο το μέγεθος της οθόνης, δε το μέγεθος του κινητού δεν είναι τεράστιο. Το G4 είναι πολύ μικρότερο και αρκετά ελαφρύτερο από το iPhone 6 Plus, που έχει οθόνη ίδιου μεγέθους (αλλά χαμηλότερης ανάλυσης) και από το Galaxy Note 4, που έχει λίγο μεγαλύτερη. Κρατιέται στο χέρι ευχάριστα και κουμαντάρεται έξω στον πραγματικό κόσμο με σχετική άνεση. Βεβαίως, κατά τη δικιά μου γνώμη τα κινητά του μεγέθους του Samsung Galaxy S και του iPhone 6 θα είναι πάντα πιο βολικά. Αλλά και το LG G4 δεν ξεφεύγει πολύ, ειδικά αν έχετε μεγάλα χέρια.
Στα θέματα του απομέσα, το G4 κάνει κι αυτό όλα τα Android πράγματα γρήγορα και αποτελεσματικά. Έχει ίδια μπαταρία με το G3 (και το G2), η οποία μοιραία δεν φτάνει τις θρυλικές αντοχές του G2 (που είχε μικρότερη οθόνη) κι αυτό με πληγώνει. Επίσης, η ράχη του η δερμάτινη είναι αποσπώμενη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να του βάλετε άλλη μπαταρία ή κάρτα μνήμης. Είναι ένα χαρακτηριστικό που γίνεται ολοένα και πιο σπάνιο.
Τα σχόλια για την κάμερα θα τα κάνουμε παρακάτω, αλλά επιτρέψτε μου εδώ ένα σχόλιο πάλι για το κουμπί on/off. Είναι ένα θέμα που ποτέ δεν αναφέρω σε τέτοια κείμενα, αλλά να που αυτές τις ημέρες δοκίμασα δυο συσκευές που είχαν το κουμπί σε αλλόκοτα μέρη. Το G4, όπως και τα προηγούμενα, έχει το κουμπί on/off στην πλάτη. Είναι μια επιλογή που σε γενικές γραμμές διχάζει, αλλά εμένα με έχει βολέψει. Υπάρχει και το κόλπο που μπορείς να πατήσεις το κουμπί του volume δυο φορές, και ανάβει αυτόματα η κάμερα. Κι αυτό βολικό. Όλα αυτά τα κουμπιά, δε, είναι βουλιαγμένα μέσα στο καμπυλωτό σώμα της πλάτης του κινητού, και δεν πατιούνται εύκολα από μόνα τους.
Τέλος, δυο λόγια για την επίσημη τιμή του LG G4: Ίδια με του HTC One M9. Ολόιδια. 770 ευρώ.
Ας μιλήσουμε τώρα για τις κάμερες
Όπως κάποιοι από εσάς γνωρίζετε, τραβάω πάρα πολλές φωτογραφίες με τα κινητά που έχω στις τσέπες, ως εκ τούτου έχω γνώμη περί του θέματος και η γνώμη μου μέχρι πρότινος ήταν η εξής: Τα iPhones έχουν τις καλύτερες κάμερες κινητών. Τις είχα δοκιμάσει σχεδόν όλες, και είχα βρει ότι κάποιες πλησίαζαν, αλλά καμία δεν ξεπερνούσε την ταχύτητα, την ακρίβεια και το τελικό αποτέλεσμα της κάμερας του εκάστοτε κορυφαίου iPhone.
Πλέον η γνώμη αυτή δοκιμάζεται πολύ σοβαρά. Ας δούμε αυτή την εικόνα:
Καταλαβαίνετε τι βλέπετε, υποθέτω, δε χρειάζεται να σας τα εξηγήσω. Είναι τρεις φωτογραφίες του ίδιου πράγματος, τραβηγμένες από τρία κορυφαία smartphones τελευταίας γενιάς. Και οι τρεις είναι αξιοπρεπείς, και κάνουν τη δουλειά τους καλά. Αλλά δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να ισχυριστώ ότι η φωτογραφία του iPhone είναι η καλύτερη. Το τι τραβάει το κάθε κινητό αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες φωτισμού και (από ό,τι έχω διαπιστώσει) τα κέφια του, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το Galaxy S6 έχει πιο σωστή απόδοση χρωμάτων από όλα. Η εικόνα του HTC One είναι καλή, αλλά λίγο ξεπλυμένη απ’ το φως, και του iPhone είναι κάπως, πώς να το πω, κίτρινη.
Και υπάρχει και το θέμα των megapixels, ένας μεγάλος μύθος. Ας δούμε μια λεπτομέρεια από τις παραπάνω φωτογραφίες:
(πατήστε πάνω για να τη δείτε σε πλήρες μέγεθος, αν χρειάζεται)
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια υπάρχει ευρύτατα διαδεδομένη η άποψη ότι ο αριθμός των megapixels των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών δεν έχει καμία σημασία, και ότι η ποιότητα των φωτογραφιών εξαρτάται από άλλους παράγοντες. Αυτό είναι πάρα πολύ σωστό και ισχύει για όλες τις κάμερες. Στο θέμα των φωτογραφικών μηχανών των smartphones, ωστόσο, υπάρχει ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν: Οι κάμερες των smartphones δεν κάνουν οπτικό ζουμ. Δεν χωράει τέτοιος φακός στο σώμα των συνηθισμένων κινητών, οπότε αν θες να πας πιο κοντά στο θέμα που θέλεις να φωτογραφίσεις πρέπει να πάρεις το ποδαράκια σου και να κάνεις ακριβώς αυτό: Να πας πιο κοντά. Κατά συνέπεια, στην πλειοψηφία των φωτογραφιών που τραβάω με κινητά, προκύπτει η ανάγκη του crop. Κι εκεί είναι που είναι χρήσιμα τα megapixel, όπως φαίνεται κι από την αποπάνω εικόνα. Το HTC One M9 έχει κάμερα 20 megapixels, το Samsung Galaxy S6 και το LG G4 έχουν κάμερες 16 megapixels, και το iPhone 6 έχει κάμερα 8 megapixels. Όλα τους βγάζουν πολύ καλές φωτογραφίες, αλλά είναι προφανές ποιες βγάζουν περισσότερη λεπτομέρεια όταν χρειάζεται. Στο παρελθόν η ποιότητα της κάμερας του iPhone ήταν τόσο καλύτερη που η διαφορά αυτή έμοιαζε αμελητέα. Αυτό δεν ισχύει πλέον. Να, ας πούμε, μια καμηλοπάρδαλη κροπαρισμένη (ήταν μακριά).
Η διαφορά στη λεπτομέρεια που πιάνουν τα δύο κινητά είναι μεγάλη. Δείτε το κλουβί, ή τα δέντρα στο βάθος. Αυτό παλιά δε συνέβαινε. Ακόμα κι όταν κινητά τράβαγαν φωτογραφίες πολλών megapixels, η τελική εικόνα είχε πάντα περισσότερο θόρυβο, πιο θολά ή “πειραγμένα” χρώματα, και έτσι το συνολικό αποτέλεσμα ήταν χειρότερο από τις φωτογραφίες που τράβαγε το iPhone. Σήμερα έχω δοκιμάσει τέσσερα κινητά που μπορώ να πω ότι έχουν εφάμιλλη ή και καλύτερη κάμερα από του iPhone. Αυτό είναι σημαντικό.
Για όσους, τέλος πάντων, θεωρούν αυτά τα πράγματα σημαντικά.
[field id=”2″]
Η σύγκριση και το συμπέρασμα
Όπως ίσως καταλάβατε από τα παραπάνω, εδώ έχουμε δύο πολύ καλά και πάρα πολύ ακριβά smartphones, με ωραίες κάμερες, ένα εκ των οποίων προτιμώ λίγο περισσότερο επειδή μου αρέσει πιο πολύ το ότι έχει μεγαλύτερη οθόνη παρ’ όλο που το γενικότερο μέγεθός του είναι σχεδόν ολόιδιο, επειδή έχει λίγο καλύτερη κάμερα, κι επειδή αυτές τις εβδομάδες προτιμούσα να χρησιμοποιώ αυτό, παρά το άλλο. Είναι, βεβαίως, πανάκριβα και τα δύο. Πανάκριβα. Έχουμε πει πολλές φορές ότι μπορεί κάποιος να κάνει την ίδια δουλειά σχεδόν το ίδιο καλά αγοράζοντας ένα πολύ πιο φτηνό smartphone. Ακόμα και το προπέρσινο μοντέλο κάθε εταιρείας να πάρει κάποιος, μια χαρά ευχαριστημένος θα μείνει.
Ωστόσο, αν κάποιος έρθει και μου πει “έχω 770 ευρώ και μου βαραίνουν το πορτοφόλι και θέλω Android, ποιο από τα δύο”, θα του πω να πάρει το LG G4, καθώς κατά τη γνώμη μου είναι λίγο καλύτερο. Βεβαίως, πρώτα θα του βγάλω το λογύδριο “όλα καλά είναι” που σας είπα και στην αρχή, και θα του πω και μερικά πράγματα για τον καταναλωτισμό, τις προτεραιότητες, τη δύσκολη εποχή που ζούμε, και πώς ίσως θα πρέπει να επανεξετάσει τη ζωή του. Συνήθως, βεβαίως, αυτές οι συζητήσεις δεν έχουν καλή κατάληξη.
Βαθμολογίες:
HTC One M9: 6,3
LG G4: 6,7
Περισσότερες κριτικές smartphones:
Samsung Galaxy S6 & S6 Edge
iPhone 6 Plus
iPhone 6
Samsung Galaxy Note 4
Samsung Galaxy Alpha
Sony Xperia Z3 & Z3 Compact