Το πρώτο μου smartphone το απέκτησα το 2009. Λεγόταν HTC Magic. Είχε οθόνη αφής 3,2 ιντσών ανάλυσης 320χ480 πίξελ, έξι κουμπάκια και μια μπαλίτσα για να περιφέρεται όποιος θέλει στα μενού χωρίς να πατήσει με το δάχτυλο στην οθόνη. Ήταν το δεύτερο κινητό με Android που κυκλοφόρησε ποτέ. Ήταν κάτι το αδιανόητο. Το έπιανα στα χέρια μου και αισθανόμουν ότι κρατάω μαγεία.
Θυμάμαι την πρώτη φορά που το πήρα στις διακοπές. Καθόμουν στο καφέ του ξενοδοχείου περιμένοντας να ετοιμαστεί το δωμάτιο, το άνοιγα και είχα όλο το ίντερνετ στην παλάμη μου. Τσέκαρα το Gmail, το Twitter (είχα μόλις φτιάξει και λογαριασμό στο Twitter) από εκεί που καθόμουν. Θυμάστε την πρώτη στιγμή που συνειδητοποιήσατε ότι ποτέ ξανά στη ζωή σας δεν θα βαριέστε; Ήταν απίστευτο συναίσθημα.
Πριν από το HTC Magic είχα διάφορα άλλα κινητά, από το Nokia 3210 μέχρι το Sony Ericsson T68i με την έγχρωμη οθόνη και φυσικά το Motorola RAZR V3. Το πρώτο, το Nokia, το απέκτησα το 2000. Το 2009, όταν χρησιμοποίησα το πρώτο μου smartphone, μου φάνηκε σαν αυτά τα 9 χρόνια να έχουν αλλάξει τα πάντα. Αυτές οι συσκευές ξεκίνησαν από κάτι αδιανόητα χρήσιμο μα μονοδιάστατο και υποτυπώδες, και έγιναν κάτι πρωτόγνωρο, ένα πλαστικό παράθυρο στον κόσμο, ένα αντικείμενο βγαλμένο από την επιστημονική φαντασία, κάτι που αν ένας άνθρωπος του 1950 έβλεπε θα νόμιζε ότι πρόκειται για μάγια, ή για απάτη.
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά.
Πριν από λίγες ημέρες η Samsung μου έστειλε για να δοκιμάσω το νέο Samsung Galaxy S8+. Είναι ίσως το καλύτερο και το πιο εντυπωσιακό smartphone που υπάρχει σήμερα. Έχει οθόνη 6,2 ιντσών με 28 φορές περισσότερα πίξελ από το HTC Magic, έχει υπερδιπλάσια μπαταρία, 128 φορές περισσότερη μνήμη, είναι μια πανέμορφη πλάκα από γυαλί και λίγο μέταλλο, με πολύ καλύτερη κάμερα, με μπροστινή κάμερα για selfies, με πολύ πιο γρήγορο επεξεργαστή, με 11 γενιές πιο εξελιγμένη έκδοση του Android.
Αλλά αν η διαφορά ανάμεσα στο Samsung Galaxy S8 Plus και του HTC Magic είναι διαφορά ανάμεσα σε ένα Volvo XC90 και ένα Volkswagen Σκαραβαίο του 1968, η διαφορά ανάμεσα στο HTC Magic και το Nokia 3210 είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα Volkswagen Σκαραβαίο και ένα πατίνι. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι τα smartphones, αυτές οι συσκευές τσέπης που συνδέονται στο ίντερνετ και τραβάνε φωτογραφίες και βίντεο, μεταξύ άλλων, έχουν φτάσει εδώ και πολλά χρόνια στα φυσικά όρια του τι είναι και του τι μπορούν να κάνουν. Είναι συσκευές που χωράνε σε τσέπες και έχουν οθόνη από τη μια πλευρά και κάμερες. Αυτό είναι. Απλά κάθε χρόνο βγαίνουν λίγο καλύτερα μοντέλα, με λίγο περισσότερες δυνατότητες από τα περυσινά.
Αυτό είναι κάτι που προσπαθώ να σας το γράψω τα τελευταία χρόνια, καθώς διαπιστώνω ότι κάθε φορά, κάθε καινούριο και πανάκριβο smartphone που μου στέλνουν είναι τόσο μικρή πρόοδος από το προηγούμενο, που δεν βρίσκω λέξεις να σας το περιγράψω με τρόπο συναρπαστικό για να μη μου φύγετε. Αυτά τα αντικείμενα έχουν γίνει -δε θέλω να πω τετριμμένα- προβλέψιμα, αναμενόμενα. Όταν συνηθίζεις τη μαγεία, δε μοιάζει πια με μαγεία.
Τώρα, ας πούμε οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας προσπαθούν να περάσουν ως τεράστια καινοτομία το ότι μερικά καινούρια και πανάκριβα κινητά έχουν οθόνες πέρα ως πέρα στην πρόσοψή τους, χωρίς περιττά κενά. Στο Samsung Galaxy S8+ (και στο μικρότερο, σκέτο S8) είναι όντως πολύ ωραίο αυτό το χαρακτηριστικό. Η οθόνη καλύπτει σχεδόν όλη την πρόσοψη του κινητού, αφήνοντας μόνο πολύ λεπτές μαύρες λωρίδες πάνω και κάτω και ακόμα πιο αδιόρατες στα πλάγια, που φαίνονται και λιγότερο επειδή εκεί καμπυλώνει το γυαλί της, με αυτό τον τρόπο που προσπάθησαν να περάσουν σαν τεράστια καινοτομία πρόπερσι. Το αποτέλεσμα είναι ίσως το πιο όμορφο smartphone που έχω δει και έχω πιάσει. Αλλά αν το συγκρίνεις με το Samsung Galaxy S7 Edge ή με το iPhone 7 Plus που βγήκαν πέρυσι, ή με το Samsung Galaxy Note 5 που βγήκε πρόπερσι, η διαφορά δεν είναι και τόσο τεράστια δα. Αν έχεις ένα από αυτά, οπωσδήποτε δεν δικαιολογεί να δώσεις 930 ευρώ για να πάρεις το καινούριο.
Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι συσκευές δεν αξίζουν τα λεφτά τους. Είναι απαραίτητα εργαλεία για τον σύγχρονο άνθρωπο. Ο οποίος σύγχρονος άνθρωπος μπορεί, βεβαίως, να βρει ωραιότατες συσκευές απολύτως επαρκείς για να κάνει τη δουλειά του με λιγότερη από τη μισή τιμή, ακόμα και από την ίδια εταιρεία. Αλλά είπαμε, η μαγεία κοστίζει, κι αυτά τα προϊόντα είναι εξαιρετικά πολύτιμα, οπότε και αυτές οι διαφορές στις τιμές και η ποικιλία που προκύπτει από τον ανταγωνισμό δικαιολογούνται. Αυτό που δεν δικαιολογείται κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το να αλλάζεις smartphone κάθε χρόνο, ή και κάθε δύο χρόνια, ή ίσως και κάθε τρία χρόνια αν δεν έχεις εταιρικό πρόγραμμα, ή ένα από αυτά τα επιδοτούμενα που σου δίνουν καινούριο κάθε χρόνο, ή αν κάνεις το άλλο, που πουλάς κάθε χρόνο το περυσινό, έτσι, επειδή είσαι μερακλής.
Αλλά τα κινητά είναι πλέον όλα ίδια. Ναι, αν έχετε ακόμα το Samsung Galaxy S4 ή το iPhone 4 και σας κάνει κόνξες και η μπαταρία του δε φτουράει πια (πράγμα που πιθανότατα θα συμβαίνει), μάλλον χρειάζεστε καινούριο. Σε αυτή την περίπτωση, ναι, κοιτάξτε το το S8, και μάλιστα κοιτάξτε και το S8+, που έχει ακόμα πιο μεγάλη οθόνη. Είναι πάρα πολύ ωραία.
Αν πρέπει εδώ να σας πω μερικές παραδοσιακές παρατηρήσεις σαν αυτές που έγραφα στα reviews κινητών όταν με ένοιαζε, ας σας πω μόνο πως η πολύ μακρόστενη οθόνη δεν υποστηρίζεται ακόμα από όλες τις εφαρμογές αλλά είναι ομολογουμένως θεαματική, ότι ο αισθητήρας του δαχτύλου βρίσκεται σε πολύ άβολο σημείο (στο πίσω μέρος, δίπλα στην κάμερα) οπότε μάλλον όπως κι εγώ δεν θα τον χρησιμοποιείτε, ότι η κάμερα είναι καταπληκτική αλλά μονή (για όσους έχουν εθιστεί στο κόλπο που κάνει το iPhone 7 Plus, ας πούμε, αυτό είναι ένα σχόλιο που έχει νόημα) και επίσης ότι παρ’ όλο που είναι πανέμορφο, αναγκαστικά θα πρέπει να το βάλετε σε θήκη καθώς είναι σχεδόν ολόκληρο από γυαλί και γλιστράει. Θα σας πέσει σίγουρα.
Το σημαντικότερο που πρέπει να έχετε στο μυαλό σας, όμως, ακόμα κι αν προέρχεστε από κινητό 4 χρονών που σας μοιάζει μπακατέλα, είναι το ότι αυτό, το πιο καινούριο και πιο θεαματικό κινητό της αγοράς ακόμα και σε εσάς θα σας φανεί πάρα πολύ γνώριμο. Το άλμα από το Motorola RAZR στο HTC Magic, το πέρασμα σε μια εντελώς άλλη κατηγορία συσκευής, πάει, τελείωσε. Δεν φαίνεται να ξαναγίνεται σύντομα. Σας το λέω για να είστε προετοιμασμένοι.
Όπως αντιλαμβάνεστε, το θέμα των reviews τέτοιων κινητών έχει λήξει. Σας το έχω ξαναγράψει. Είναι όλα φανταστικά, και είναι όλα σχεδόν ίδια. Δεν μπορώ να φανταστώ τι είδους άνθρωπος θα πάρει το Samsung Galaxy S8+ και δεν θα μείνει ευχαριστημένος. Το θέμα που με ενδιαφέρει πιο πολύ πλέον δεν είναι το αν το τάδε Samsung είναι ωραίο, ή αν το νέο iPhone που θα ανακοινωθεί το Σεπτέμβριο και επίσης θα είναι σκέτη οθόνη απ’ τη μια πλευρά θα είναι “ωραίο”. Ωραίο θα είναι, σας το λέω από τώρα. Επίσης, θα είναι πανάκριβο και δεν θα έχει νόημα να το αγοράσει κανείς αν έχει ήδη iPhone 7 ή Samsung Galaxy S8. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το τι θα γίνει μετά. Ποιο θα είναι το επόμενο στάδιο. Προφανώς δεν θα είναι τα γυαλιά ή τα ρολόγια. Ούτε και οι συσκευές τύπου Alexa. Τι θα είναι; Τι θα αντικαταστήσει τα smartphones με τον τρόπο που αυτά αντικατέστησαν τα παραδοσιακά κινητά;
Ποιος μπορεί να το φανταστεί; Τι είναι αυτό που θα με κάνει ξανά όταν το πιάνω στο χέρι μου να νιώσω ότι κρατάω μαγεία;
Αυτό με ενδιαφέρει μόνο, πια. Έχετε καμιά ιδέα;
