Ποιος ζει έτσι;
Ποιος συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο; Αυτό σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατό, είπα. Δε μπορεί ένας άνθρωπος να είναι τόσο εγγενώς, αυθεντικά διεφθαρμένος στον πυρήνα του είναι του, στην καθημερινή ανθρώπινη λειτουργία του, ή τόσο κουτός. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Ο Μιχάλης ο Λιάπης, εννέα φορές εκλεγμένος βουλευτής, πρώην υπουργός μεταφορών, συνελήφθη επειδή παραβίασε ένα STOP, οδηγώντας ένα πολυτελές SUV, ανασφάλιστο, με πλαστές πινακίδες, και χωρίς να έχει μαζί του το δίπλωμα.
[field id=”1″]
Και (το κερασάκι στην τούρτα, το pièce de résistance) τι έκανε μετά όλη αυτή την ιστορία, τη σύλληψη και τη διαπόμπευση, την ώρα που θα έπρεπε να εμφανιστεί στο Β’ Αυτόφωρο Μονομελές Πρωτοδικείο; Τι λες να έκανε; Ξέρεις; Καθόταν στην θεσούλα του στην πτήση της Qatar Airways με προορισμό τη Ντόχα του Κατάρ, όπου θα έπαιρνε άλλη πτήση με τελικό προορισμό τη Μαλαισία.
Πήγε διακοπές σε τροπικό προορισμό, αυτό έκανε.
Πώς; Πως είναι δυνατό; Το σκεφτόμουν, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης όπου το γίγνεσθαι έχει αποκολληθεί από την πραγματικότητα, μου φαινόταν αδιανόητο ο Μιχάλης Λιάπης να είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Και μετά, ξαφνικά, την ώρα που χάζευα στο ίντερνετ, κατάλαβα. Ξάφνου όλα γίναν προφανή. Φυσικά. Υπάρχει εξήγηση. Μόνο ένα πράγμα θα μπορούσε να εξηγήσει αυτό που συμβαίνει. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Το σύμπαν καταρρέει.
