Θοδωρής

Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, κι αν τα υπολογίζω σωστά, στις εκλογές της 6ης Μαΐου περισσότεροι άνθρωποι θα ψηφίσουν τους Ναζί από ό,τι τα φιλελεύθερα κόμματα, τις Δράσεις και τις Δημιουργίες και τις Συμμαχίες.

Σκέψου το αυτό λιγάκι.

Αν τα νούμερα αυτά είναι ακριβή, δείχνουν ότι η κοινωνία μας έχει περισσότερους Ναζί από ό,τι φιλελεύθερους.

Κι αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό κι αναμενόμενο.

Πιστεύω ότι το καλύτερο πράγμα που θα προκύψει από τις εκλογές της 6ης Μαΐου είναι το μέτρημα. Θα έχουμε την ευκαιρία, εμείς οι Έλληνες, για πρώτη φορά ίσως να μετρηθούμε ανάλογα με τα πολιτικά μας πιστεύω. Μέχρι τώρα αυτό δεν γινόταν. Τα τελευταία σαράντα χρόνια οι εκλογές δεν ήταν πολιτικές, ήταν μόνο μέρος του κρατικού μηχανισμού συνδιαλλαγής. Τα δύο κόμματα δεν εξέφραζαν πολιτικά το 80% του Ελληνικού λαού που τα ψήφιζε. Απλά εξαγόραζαν την ψήφο του με ανταλλάγματα -ενίοτε και με ψέμματα. Τα προηγούμενα χρόνια Ναζί και φιλελεύθεροι μπορεί να ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία, ψεκασμένοι Ανεξέλληνες μπορεί να ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ.

Και δεν ξέραμε πόσοι είναι.

Read more

Διάβασε, παρακαλώ, αυτό το απόσπασμα.

Δεν περιγράφει την κατάστασή μας με ακρίβεια; Νομίζω πως ναι. Διάβασε τώρα κι αυτό το απόσπασμα από το ίδιο κείμενο:

Ποιος γράφει αυτές τις κάπως αυτονόητες και πάντως έγκυρες διαπιστώσεις για την Ελληνική κυβέρνηση και τη δημόσια διοίκηση; Ένας κύριος Πολ Πόρτερ, πρώην απεσταλμένος της Αμερικανικής Προεδρίας στην Ελλάδα. Τα έγραψε όλα αυτά σε ένα άρθρο του στο περιοδικό Collier’s με τίτλο “Wanted: A Miracle For Greece“.

Τα έγραψε όλα αυτά το Σεπτέμβρη του 1947.

Read more

Τις προάλλες που λες διάβαζα την έκθεση του ΟΟΣΑ για τον τρόπο που λειτουργεί το Ελληνικό κράτος (μην τα ρωτάς) κι έπεσα πάνω στο παρακάτω διάγραμμα, το οποίο δείχνει την εξέλιξη του ισοζυγίου συναλλαγών της χώρας, γιατί κάθε έκθεση για την Ελλάδα πρέπει να έχει μέσα στοιχεία για την οικονομική της κατάρρευση, όποιο κι αν είναι το θέμα της.

Τα μάτια στη μαύρη βουλίτσα, που είναι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (ορισμός). Το οποίο παρατηρείς ότι κάποια στιγμή μειώθηκε απότομα (από το ’99 στο 2000) και από ένα σημείο και μετά κατρακύλησε εντυπωσιακά μέσα σε λίγα χρόνια (2004 – 2008). Αυτό είναι κακό πράγμα, τζιζ. Αρνητικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σημαίνει ότι ως κράτος εισπράττουμε λιγότερα από όσα ξοδεύουμε. Αποφάσισα να προσθέσω πάνω στο διάγραμμα το ποιος κυβερνούσε τη χώρα κάθε χρόνο, και άρα ποιος ήταν υπεύθυνος για τη μαύρη βουλίτσα κάθε στιγμή. Προέκυψε αυτό:

Read more