Θοδωρής

Σου στρέφω την προσοχή σ’ αυτό εδώ το άρθρο του Telegraph, στο οποίο ο φιλέλλην Βρετανός δημοσιογράφος Τζον Χάμφρις γράφει για την Ελληνική κρίση και τα ζόρια που τραβάμε εδώ από τη σκοπιά ενός ανθρώπου που έχει εξοχικό στην Ελλάδα κι έρχεται διακοπές εδώ και είκοσι χρόνια, και ο γιος του οποίου παίζει τσέλο στην Καμεράτα, είναι παντρεμένος με Ελληνίδα και ζει μόνιμα στην Αθήνα. Δεν είναι άσχημο κείμενο, ούτε έχει πολλές ανακρίβειες, αλλά έχει ένα ελάττωμα: Την υπερβολή, η οποία υπάρχει μόνο και μόνο για να υπηρετήσει ένα χιούμορ όχι και πολύ επιτυχημένο.

To compare dishonest politicians in our own country with those of Greece is to compare a naughty little boy pinching a chocolate when the shopkeeper’s back is turned with a Mafia boss who’ll think nothing of garrotting you with piano wire for failing to show respect.

Αυτή είναι μια αδυναμία που διέγνωσα λίγους μήνες πριν διαβάζοντας ένα βιβλίο που ο Χάμφρις έγραψε το 2009. Λέγεται “Blue Skies and Black Olives” και εξιστορεί την περιπέτεια της αγοράς του οικοπέδου και της κατασκευής του εξοχικού του κάπου κοντά στην Επίδαυρο. Μπορείς βεβαίως να καταλάβεις ότι μια τέτοια εμπειρία μπορεί να είναι τραυματική για έναν Ευρωπαίο.

Read more

Και τώρα, δυο κείμενα. Το ένα για έναν εκπρόσωπο του 99%, ημών δηλαδή, και το άλλο για μερικούς εκλεκτούς εκπροσώπους του 1%, των κερδισμένων από την άδικη ανισοκατανομή του πλούτου.

99%

Τις προάλλες συνελήφθη ένας μανιακός πυρομανής που ήθελε να κάψει το Λος Άντζελες. Τον συνέλαβε ένας 30χρονος δικηγόρος, Ιρανός μετανάστης, ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του δουλεύει εθελοντικά στην τοπική αστυνομία. Την ημέρα που έκανε τη σύλληψη, είχε καθίσει τρεις ώρες παραπάνω στη δουλειά, για να βοηθήσει τους συναδέλφους του.

“He believes in the community service aspects of the reserve deputy,” department spokesperson Steve Whitmore said in a press conference. “This is part of the job for him and he doesn’t want to talk about himself because he believes he’s part and parcel of a larger effort.”

Read more

Αυτή τη στιγμή που τα γράφω αυτά στη Μόσχα κόσμος πολύς διαδηλώνει κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν και του ιδιότυπου καθεστώτος του οποίου ηγείται. Την ίδια ώρα δύο μεγάλες Ευρωπαϊκές δημοκρατίες κυβερνώνται από κυβερνήσεις εκτάκτου ανάγκης που δεν έχουν εκλεγεί από το λαό, ενώ οι ηγέτες των 27 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να λύσουν το πρωτοφανές αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν οι οικονομίες τους με λύσεις που ανατρέπουν μεγάλο μέρος της δημοκρατικής υπόστασης των χωρών τους. Όλα αυτά είναι πολύ περίεργα και ανησυχητικά και, διαβάζοντάς τα και μαθαίνοντάς τα παθαίνεις μια ταραχή κι έναν μικρό υπόκωφο πανικό, γιατί συνειδητοποιείς ότι μια πολύ σημαντική αξία και μια πολύ μεγάλη κατάκτηση της ανθρωπότητας περνάει μέρες δύσκολες σήμερα στον πλανήτη και κινδυνεύει σοβαρά: Η δημοκρατία μοιάζει να πεθαίνει.

Read more