Υπάρχουν πολλοί δείκτες που μετράνε την πορεία και την κατάσταση μιας χώρας, αλλά υποθέτω ότι ένας από τους ενδεικτικότερους και σημαντικότερους είναι αυτός που μετράει το επίπεδο ευτυχίας των παιδιών. Η UNICEF τον Απρίλιο του 2013 δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σε 29 από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου (η Ελλάδα ακόμα συγκαταλέγεται σ’ αυτές, ξέρετε), τα οποία έδειχναν τα επίπεδα “ευτυχίας” των παιδιών με βάση διάφορες μονάδες και παράγοντες. Δεν τα πήγαμε πολύ καλά.
[field id=”1″]
[field id=”1″]
Η κυρία Νελ Γουότσον δίνει εδώ μια απλή, αναλυτική και αρκετά τρομακτική ομιλία για το παρόν και το μέλλον της τεχνολογικής εξέλιξης και την εμφάνιση της τεχνητής νοημοσύνης στον κόσμο. Καταλήγει στην υπόθεση:
A truly kind intelligence might decide that the kindest and best thing for humanity is to end us.
Σχετικά αναγνώσματα:
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι οι άνθρωποι
και
Superintelligence, του Νικ Μπόστρομ (το διάβασα, θα σας γράψω σύντομα σχετικά)
Ο Μάικλ Σαντέλ είναι ένας πολύ διάσημος καθηγητής του Χάρβαρντ, τις διαλέξεις του οποίου περί δικαιοσύνης και ηθικής βλέπουν εκατομμύρια άνθρωποι στο YouTube, επειδή είναι πάρα πολύ ωραίες και ενδιαφέρουσες. Σου έχω ξαναγράψει γι’ αυτόν.
Αύριο ξεκινά στο edX η online εκδοχή του “Justice”, του διάσημου μαθήματός του, πράγμα που σημαίνει ότι για 12 εβδομάδες θα μπορείς κι εσύ, κι εγώ, και οποιοσδήποτε πολίτης της Γης να παρακολουθεί τις διαλέξεις, να διαβάζει το προτεινόμενο συνοδευτικό υλικό, να κάνει τα τεστ και, αν θέλει, να συμμετέχει στα φόρουμ με τους υπόλοιπους συμμαθητές και τον καθηγητή. Στο τέλος θα έχουμε μάθει κάποια βασικά πράγματα (ή και πολλές λεπτομέρειες, ανάλογα πόσο χρόνο θα αφιερώσει ο καθένας) για τη φιλοσοφική σκέψη στα θέματα της ηθικής και της δικαιοσύνης και μπορεί, αν είμαστε επιμελείς και προσεκτικοί, να πάρουμε και το σχετικό certificate.
Εγώ θα κάθομαι στo πίσω μέρος της τάξης και θα ζωγραφίζω “Guns and Roses” στο θρανίο. Θα σ’ αφήνω να αντιγράφεις στα διαγωνίσματα.
[field id=”1″]
Το λέει η επιστήμη. Σ’ αυτό εδώ το διάγραμμα βλέπουμε την ηλικία στην οποία Νομπελίστες και εφευρέτες έφτασαν στις σημαντικότερες …
Σ’ αυτή την απεικόνιση της έρευνας του ΟΟΣΑ βλέπουμε πόσο χαρούμενοι στο σχολείο τους είναι οι μαθητές από διάφορες χώρες της Γης και ταυτόχρονα πόσο καλά τα πάνε στα μαθήματα. Διάφορα ενδιαφέροντα φαινόμενα εμφανίζονται, από τις ευτυχισμένες διάνοιες της Σιγκαπούρης μέχρι τις δυστυχισμένες διάνοιες της Νότιας Κορέας, κι από τα ευτυχισμένα τούβλα του Περού μέχρι τα δυστυχισμένα τούβλα του Κατάρ και, ε, της Ελλάδας.
Η Ελλάδα είναι κοντά στον πάτο της ευτυχίας και κάτω από τη βάση και στα μαθήματα, ένα trend ανησυχητικό πολύ, γιατί υποδηλώνει πως τα ελληνικά σχολεία είναι χάλια από όλες τις απόψεις, όχι μόνο από το επίπεδο της παρεχόμενης μόρφωσης.
Ποιος ζει έτσι;
Ποιος συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο; Αυτό σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατό, είπα. Δε μπορεί ένας άνθρωπος να είναι τόσο εγγενώς, αυθεντικά διεφθαρμένος στον πυρήνα του είναι του, στην καθημερινή ανθρώπινη λειτουργία του, ή τόσο κουτός. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Ο Μιχάλης ο Λιάπης, εννέα φορές εκλεγμένος βουλευτής, πρώην υπουργός μεταφορών, συνελήφθη επειδή παραβίασε ένα STOP, οδηγώντας ένα πολυτελές SUV, ανασφάλιστο, με πλαστές πινακίδες, και χωρίς να έχει μαζί του το δίπλωμα.
[field id=”1″]
Και (το κερασάκι στην τούρτα, το pièce de résistance) τι έκανε μετά όλη αυτή την ιστορία, τη σύλληψη και τη διαπόμπευση, την ώρα που θα έπρεπε να εμφανιστεί στο Β’ Αυτόφωρο Μονομελές Πρωτοδικείο; Τι λες να έκανε; Ξέρεις; Καθόταν στην θεσούλα του στην πτήση της Qatar Airways με προορισμό τη Ντόχα του Κατάρ, όπου θα έπαιρνε άλλη πτήση με τελικό προορισμό τη Μαλαισία.
Πήγε διακοπές σε τροπικό προορισμό, αυτό έκανε.
Πώς; Πως είναι δυνατό; Το σκεφτόμουν, ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης όπου το γίγνεσθαι έχει αποκολληθεί από την πραγματικότητα, μου φαινόταν αδιανόητο ο Μιχάλης Λιάπης να είναι υπαρκτό πρόσωπο.
Και μετά, ξαφνικά, την ώρα που χάζευα στο ίντερνετ, κατάλαβα. Ξάφνου όλα γίναν προφανή. Φυσικά. Υπάρχει εξήγηση. Μόνο ένα πράγμα θα μπορούσε να εξηγήσει αυτό που συμβαίνει. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Το σύμπαν καταρρέει.
Πριν από λίγα χρόνια παρήγγειλα ένα “σπιτικό” DNA test από μια αμερικάνική startup, με τιμή προσιτή και διαδικασία εύκολη. Μου …
Όλοι οι άνθρωποι έχουν όρια, κι αυτά τα όρια δεν είναι μονοδιάστατα, δεν είναι γραμμικά. Είναι για τον καθένα διαφορετικά και διαγράφονται στον τρισδιάστατο χώρο, σε άπειρα σημεία. Το ανθρώπινο ον μπορεί να τα ξεπεράσει με αμέτρητους τρόπους. Δεν ισαπέχουν μεταξύ τους.
Διαβάζοντας το παραληρηματικό κείμενο/μανιφέστο που συνυπογράφουν οι τέσσερις συλληφθέντες για τις ληστείες στο Βελβεντό Κοζάνης αναρωτήθηκα ξανά: Που είναι αυτά τα όρια; Πόσο κοντά; Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους κάποια στιγμή -ή, ενδεχομένως, σταδιακά- να αποσχίζονται από την πραγματικότητα που αναγνωρίζει η πλειοψηφία των ανθρώπινων όντων και να μεταναστεύουν σε μιαν άλλη, παράλληλη, που λαμβάνει χώρα στον ίδιο χώρο, συνίσταται από παρόμοια ή τα ίδια συστατικά, αλλά έχει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και περιεχόμενο;
Είναι, αν το καλοσκεφτείς, ένα ερώτημα. Ο πλανήτης ως γνωστόν είναι χωρισμένος σε (παράδοξα άνισες) φέτες που ορίζουν τη διαφορά της ώρας από μέρος σε μέρος, ώστε παντού το μεσημέρι να πέφτει μέρα και τα μεσάνυχτα νύχτα, σε γενικές γραμμές. Αλλά ο πλανήτης δεν είναι επίπεδος, και όπως καταλαβαίνεις όσο πλησιάζουμε προς τους πόλους οι φέτες μοιραία μικραίνουν. Οπότε τι γίνεται κοντά στους πόλους; Τα εξής:
Στον βόρειο τίποτα. Ο βόρειος πόλος πέφτει στην (παγωμένη) θάλασσα, και δεν συχνάζουν άνθρωποι εκεί, οπότε δεν υπάρχει και πολλή ανάγκη να ισχύει κάποια συγκεκριμένη ώρα. Στο νότιο πόλο, όμως, που πέφτει καταμεσής της Ανταρκτικής, συμβαίνει το εξής:
Πριν από ενάμισι χρόνο είχα φτύσει σε ένα πλαστικό σωληνάκι και το είχα στείλει στην Αμερική κι έκτοτε η εταιρεία 23andMe μου στέλνει πότε πότε αποτελέσματα για το DNA μου, updates καθησυχαστικά ως επί το πλείστον. Τα πρώτα τα είχα αναφέρει εδώ. Σήμερα μου έστειλε ένα αποτέλεσμα αλλιώτικο: Ένα interactive infographic με τη λεπτομερή γενετική καταγωγή μου, δηλαδή από ποιους από ανθρώπινους πληθυσμούς προέρχομαι:
