ιδέες | θοδωρής γεωργακόπουλος

Τρία Κείμενα: Χίτσενς, Επιχειρήσεις Στην Ουγγαρία, Paywalls

Να δυο κείμενα πολύ ενδιαφέροντα και μακρουλά για να βάλεις στο Instapaper και να διαβάσεις: 1. Ο Κλέι Σίρκι γράφει …

Ο Τζον Χάμφρις Είναι Ένας Περίεργος Φιλέλληνας: Ένα Άρθρο Κι Ένα Βιβλίο

Σου στρέφω την προσοχή σ’ αυτό εδώ το άρθρο του Telegraph, στο οποίο ο φιλέλλην Βρετανός δημοσιογράφος Τζον Χάμφρις γράφει για την Ελληνική κρίση και τα ζόρια που τραβάμε εδώ από τη σκοπιά ενός ανθρώπου που έχει εξοχικό στην Ελλάδα κι έρχεται διακοπές εδώ και είκοσι χρόνια, και ο γιος του οποίου παίζει τσέλο στην Καμεράτα, είναι παντρεμένος με Ελληνίδα και ζει μόνιμα στην Αθήνα. Δεν είναι άσχημο κείμενο, ούτε έχει πολλές ανακρίβειες, αλλά έχει ένα ελάττωμα: Την υπερβολή, η οποία υπάρχει μόνο και μόνο για να υπηρετήσει ένα χιούμορ όχι και πολύ επιτυχημένο.

To compare dishonest politicians in our own country with those of Greece is to compare a naughty little boy pinching a chocolate when the shopkeeper’s back is turned with a Mafia boss who’ll think nothing of garrotting you with piano wire for failing to show respect.

Αυτή είναι μια αδυναμία που διέγνωσα λίγους μήνες πριν διαβάζοντας ένα βιβλίο που ο Χάμφρις έγραψε το 2009. Λέγεται “Blue Skies and Black Olives” και εξιστορεί την περιπέτεια της αγοράς του οικοπέδου και της κατασκευής του εξοχικού του κάπου κοντά στην Επίδαυρο. Μπορείς βεβαίως να καταλάβεις ότι μια τέτοια εμπειρία μπορεί να είναι τραυματική για έναν Ευρωπαίο.

To 99% Και Το 1%: Δυο Κείμενα

Και τώρα, δυο κείμενα. Το ένα για έναν εκπρόσωπο του 99%, ημών δηλαδή, και το άλλο για μερικούς εκλεκτούς εκπροσώπους του 1%, των κερδισμένων από την άδικη ανισοκατανομή του πλούτου.

99%

Τις προάλλες συνελήφθη ένας μανιακός πυρομανής που ήθελε να κάψει το Λος Άντζελες. Τον συνέλαβε ένας 30χρονος δικηγόρος, Ιρανός μετανάστης, ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του δουλεύει εθελοντικά στην τοπική αστυνομία. Την ημέρα που έκανε τη σύλληψη, είχε καθίσει τρεις ώρες παραπάνω στη δουλειά, για να βοηθήσει τους συναδέλφους του.

“He believes in the community service aspects of the reserve deputy,” department spokesperson Steve Whitmore said in a press conference. “This is part of the job for him and he doesn’t want to talk about himself because he believes he’s part and parcel of a larger effort.”

Το Πραγματικό Σκάνδαλο Της Ημέρας: Ο Τρόπος Δημοσιοποίησης Του “Πόθεν Έσχες”

UPDATE: Πολλές εξηγήσεις και νέα δεδομένα εδώ.

Σήμερα δόθηκαν στη δημοσιότητα οι δηλώσεις “Πόθεν Έσχες” των 300 μελών του κοινοβουλίου, και για πρώτη φορά αναρήθηκαν και στο Ίντερνετ για να τις διαβάζουν οι πολίτες, καθώς η Αρχή Προστασίας Δεδομένων έδωσε τη σχετική άδεια (πέρυσι είχε αρνηθεί –άδικα, σύμφωνα με αυτό). Ως εδώ καλά. Οι πολίτες έχουν ένα μέρος να μπορούν να μπουν και να δουν ανά πάσα στιγμή την περιουσιακή κατάσταση των εκπροσπώπων τούς, όπως πρέπει. Αλλά εδώ υπάρχουν μερικά πολύ σημαντικά και πολύ σοβαρά “αλλά”, που κάνουν ετούτη τη δημοσίευση εξαιρετικά ύποπτη, ενδεικτική της αλλόκοτης, οπισθοδρομικής και ανεγκέφαλης προσέγγισης από τους υπευθύνους αυτής της ιστορίας. Συγκεκριμένα:

Το Περίεργο Πρόβλημα Της Σύγχρονης Δημοκρατίας

Αυτή τη στιγμή που τα γράφω αυτά στη Μόσχα κόσμος πολύς διαδηλώνει κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν και του ιδιότυπου καθεστώτος του οποίου ηγείται. Την ίδια ώρα δύο μεγάλες Ευρωπαϊκές δημοκρατίες κυβερνώνται από κυβερνήσεις εκτάκτου ανάγκης που δεν έχουν εκλεγεί από το λαό, ενώ οι ηγέτες των 27 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσπαθούν να λύσουν το πρωτοφανές αδιέξοδο που αντιμετωπίζουν οι οικονομίες τους με λύσεις που ανατρέπουν μεγάλο μέρος της δημοκρατικής υπόστασης των χωρών τους. Όλα αυτά είναι πολύ περίεργα και ανησυχητικά και, διαβάζοντάς τα και μαθαίνοντάς τα παθαίνεις μια ταραχή κι έναν μικρό υπόκωφο πανικό, γιατί συνειδητοποιείς ότι μια πολύ σημαντική αξία και μια πολύ μεγάλη κατάκτηση της ανθρωπότητας περνάει μέρες δύσκολες σήμερα στον πλανήτη και κινδυνεύει σοβαρά: Η δημοκρατία μοιάζει να πεθαίνει.

Απέχεις 4,7 Ανθρώπους Από Οποιονδήποτε Άλλο Στη Γη

Κοίτα να δεις: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας του Facebook σε συνεργασία με επιστήμονες του Università degli Studi di Milano, κάθε …

Για Τί Πράγμα Μιλάμε Όταν Μιλάμε Για Το Λουκά Παπαδήμο

Πες μου ότι δεν είμαι μόνος μου. Πες μου ότι το νιώθεις κι εσύ: Τις τελευταίες εβδομάδες σα να μας έχουν απάγει και τους δυο και να μας έχουν προσγειώσει σε ένα παράλληλο σύμπαν.

Οι μέρες έχουν πάρει μια χροιά παράξενη τελευταία, σαν ένα «κλικ» να ‘χει γίνει και η πραγματικότητα να ‘χει αλλάξει, όχι πάρα πολύ (ο ήλιος ακόμα ανατέλλει στην ανατολή, ένα φεγγάρι βγαίνει τη νύχτα, στο βόρειο ημισφαίριο κάνει κρύο) αλλά εμφατικά, αν και ακατανόητα, σχεδόν ασυνείδητα.

Οι τελευταίοι μήνες ήταν δύσκολοι και περίεργοι, μα κάποια στιγμή τις τελευταίες εβδομάδες η αφήγηση της κοινής μας μοίρας έπαψε να θυμίζει αρχαία τραγωδία, σα να φτάσαμε σε ένα διχαλωτό μονοπάτι και, παίρνοντας τη στροφή, ξεπεράσαμε ένα αόρατο όριο και πια αυτό που ζούμε ξαφνικά άρχισε θυμίζει περισσότερο μαγικό ρεαλισμό γραμμένο από λατινοαμερικάνο συγγραφέα με φαντασία πυροδοτημένη από γενναίες δόσεις αγουαρδιέντε.

Ένα πράγμα είναι σαφές: Η στροφή ήταν η ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου για το δημοψήφισμα.

Σκέψου πού ήμασταν τότε, σκέψου λίγο, την επαύριο της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου (την οποία κυβέρνηση και Τύπος μας παρουσίαζαν ως νίκη και ελπίδα) και δες λίγο που είμαστε τώρα, δυο εβδομάδες αργότερα: Με άλλο πρωθυπουργό, με ακροδεξιούς στην κυβέρνηση, με την αντιπολίτευση να είναι υπέρ της συμφωνίας της 27ης Οκτωβρίου, με δύο ευρωπαϊκά κράτη να έχουν καινούριους και πράους και μειλίχιους τεχνοκράτες κυβερνήτες και με τα πράγματα που βλέπουμε και ακούμε να βγάζουν λίγο λιγότερο νόημα από αυτό (το ούτως ή άλλως περιορισμένο) που έβγαζαν προηγουμένως.

Ας τα πάρουμε όσο μεμονωμένα και σκόρπια είναι:

Η Μούτζα Και Ο Πολιτισμός Της Διαμαρτυρίας

Ετούτο εδώ γράφεται μετά από την καταιγίδα σχολίων για την επεισοδιακή ακύρωση της παρέλασης και τις ιστορίες διαμαρτυρίας από όλη την Ελλάδα, που σου έχουν οπωσδήποτε ήδη τηγανίσει τον εγκέφαλο. Θεωρώ το τηγάνισμα δεδοδένο, λέγοντας τα εξής λίγα:

Όπως και σε όλα πράγματα, έτσι και στη διαμαρτυρία, σημασία δεν έχει μόνο το τί κάνεις, αλλά και το πώς το κάνεις. Ο πολιτισμός και η ανατροφή σου φαίνονται από το πώς τρως, το πώς μιλάς, το πώς κουβεντιάζεις και το πώς οδηγάς. Και φαίνονται και από το πώς διαμαρτύρεσαι όταν συμβαίνουν πράγματα που δεν σου αρέσουν. Δεν είναι όλοι οι Έλληνες ίδιοι. Δεν είναι όλες οι διαμαρτυρίες ίδιες. Η ιδέα των μαθητών που, παρελαύνοντας, στρέφουν το κεφάλι από την άλλη όταν περνούν μπροστά από τους επισήμους εμένα μου φάνηκε πράξη σπουδαία, τρόπος διαμαρτυρίας πολιτισμένος, σοβαρός και εμπνευσμένος, και μπορώ να σου πώ ότι με συγκίνησε κιόλας.

Μπορεί Και Να Μην Είμαστε Στο Τελευταίο Στάδιο Ηθικής Κατάρρευσης

Αυτές τις ημέρες γίνεται χαμός στα Κινέζικα σόσιαλ μύδια με αφορμή ένα ανατριχιαστικό βιντεάκι, το οποίο δείχνει ένα φρικτό τροχαίο ατύχημα: Ένα λευκό φορτηγό χτυπά ένα παιδάκι δύο χρονών και, στη συνέχεια, περνώντας από πάνω του, το πατά και με τις πίσω ρόδες. Ο οδηγός δεν παίρνει χαμπάρι και προχωρά ακάθεκτος, αλλά το ακόμα πιο ανατριχιαστικό, και ο λόγος που έχουν ξεκινήσει όλες αυτές οι συζητήσεις, είναι αυτό που γίνεται μετά:

Οι περαστικοί προσπερνούν αδιάφοροι.

Δύο, τρεις, πέντε, δέκα άνθρωποι περνούν, με τα πόδια ή με μηχανάκια, μερικοί ρίχουν μόνο ένα βλέμμα, και κανείς τους δεν σταματά για να βοηθήσει το παιδάκι.

Τελικά έρχεται μια κυρία και το τραβάει στην άκρη του δρόμου, και λίγο αργότερα έρχεται και η μαμά του και το παίρνει.

(το βιντεάκι είναι εδώ –δεν σου προτείνω να το δεις)

Η συμπεριφορά των ανθρώπων που πέρασαν δίπλα από το χτυπημένο παιδάκι και δεν σταμάτησαν έχει πυροδοτήσει συζητήσεις σχετικά με την «ψυχή» των Κινέζων, για το πόσο μεγάλη είναι η ηθική τους κατάρρευση, τέτοια ερωτήματα, σημαντικά και σπουδαία και άξια συζήτησης.

Πού θέλω να καταλήξω:

Τα 10 Κείμενα Για Τον Στιβ Τζομπς Που Πρέπει Να Έχεις Διαβάσει

Ο Στιβ Τζομπς πέθανε την περασμένη Τετάρτη (ξημερώματα Πέμπτης για εμάς), και όταν συμβαίνουν τέτοιας σημασίας γεγονότα ένα είναι το σίγουρο και το προσφιλέστερο σε εμένα παραπροϊόν: Κείμενα. Πολλά κείμενα από πολλούς ανθρώπους και με πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις. Παρακάτω μάζεψα τα 10 καλύτερα που θα σου δώσουν μια καλή εικόνα για τον άνθρωπο και τη σημασία του:

1. Η Ζωή Του Στιβ Τζομπς (από το Wired)

Ένα πλήρες και αναλυτικό timeline της δουλειάς του από έναν άνθρωπο που έζησε την καριέρα του από κοντά.

His accomplishments were unmatched. People who can claim credit for game-changing products — iconic inventions that become embedded in the culture and answers to Jeopardy questions decades later — are few and far between. But Jobs has had not one, not two, but six of these breakthroughs, any one of which would have made for a magnificent career. In order: the Apple II, the Macintosh, the movie studio Pixar, the iPod, the iPhone and the iPad.