οικονομία

Τί Σημαίνει Το Paywall Των New York Times

Κοίτα να δεις: Το Ίντερνετ είναι ωραίο που είναι τσάμπα, μπορείς να διαβάζεις και να κατεβάζεις ό,τι θες πληρώνοντας μόνο την εταιρία που σου παρέχει τη σύνδεση, είναι σπουδαίο πράγμα αυτό. Αλλά η δημοσιογραφία δεν είναι τσάμπα. Κάποιος πρέπει να τους πληρώνει αυτούς τους ταλαίπωρους, κάποιος να πληρώνει τα κομπούτερ και το ρεύμα και τα ταξίδια και τα τηλέφωνα και τον κόπο. Κάποιος πρέπει να πληρώσει για να φτιαχτεί αυτό.

Οι New York Times είναι η καλύτερη εφημερίδα του αγγλόφωνου κόσμου (ίσως και ολόκληρου του κόσμου) και, όπως όλες οι εφημερίδες, πεθαίνει. Έχει ένα καταπληκτικό site, βεβαίως, το οποίο έχει 45 εκατομμύρια επισκέπτες το μήνα, και καταπληκτικό περιεχόμενο, αλλά δε βγαίνει. Δε φέρνει αρκετά λεφτά για να σώσει μόνο του ολόκληρο τον (καταχρεωμένο) δημοσιογραφικό οργανισμό. Οπότε οι άνθρωποι το σκέφτονταν, το ψάχνανε, και κατέληξαν στο εξής: Θα δίνουν τσάμπα πρόσβαση στα άρθρα του site σε μηχανές αναζήτησης και σόσιαλ μήντια, και δωρεάν και στους ανθρώπους -μέχρι ένα όριο. Σήμερα αποκαλύφθηκαν οι λεπτομέρειες του “τείχους” που ορθώνουν οι New York Times, το οποίο αν περάσεις θα κάνεις αυτό που στο Ίντερνετ μοιάζει αδιανόητο: Θα πληρώσεις.

Read more

Τι Μου Έμαθε Η Νέα Στρατηγική Της AOL Για Το Online Content

Πρώτον, τα νέα: Η AOL πριν από λίγες ώρες ανακοίνωσε ότι αγοράζει το Huffington Post με 315 εκ. δολάρια. Η Αριάνα Χάφινγκτον γίνεται διευθύντρια όλων των sites του ομίλου, πράγμα που δεν ενθουσίασε τους πάντες. Αλλά εγώ άλλα ήθελα να σου γράψω: Την περασμένη Δευτέρα το Βusiness Insider διέρρευσε ένα Powerpoint με 58 slides που περιγράφει τον “AOL Way”, μια στρατηγική για τη βελτίωση των επιδόσεων των websites της AOL που βασίζονται στην παραγωγή περιεχομένου. Δεν ξέρω πόσα από αυτά που γράφει μέσα συμπεριλάμβαναν το HuffPost στη συλλογιστική και πόσο συνεισέφερε η (Ελληνίδα) Αριάνα στη σύνταξή του, αλλά  μπορείς να το διαβάσεις ολόκληρο εδώ, είναι συναρπαστικό ανάγνωσμα για οποιονδήποτε ασχολείται επαγγελματικά με το Ίντερνετ, και χρήσιμο για πολλά συμπεράσματα. Να μερικά που έβγαλα εδώ:

Read more

Review: The Daily Για Το iPad

daily

Το The Daily είναι η νέα εφημερίδα του παππούλη Ρούπερτ Μέρντοχ και, όπως προφανώς έχεις μάθει, κυκλοφορεί μόνο στο iPad. Κυκλοφόρησε χτες, την κατέβασα (από το αμερικάνικο App Store –στο Ελληνικό δεν υπάρχει), τη διάβασα, και έχω να πω τα εξής:

Αυτό το πράγμα δεν είναι εφημερίδα. Είναι ένα κανονικό περιοδικό, με πολλές φωτογραφίες, σχετικά μικρά κείμενα, multimedia υλικό και στήσιμο που θυμίζει αρκετά από τα περιοδικά που έχουν εμφανιστεί στο iPad (και είναι και ίσως και λίγο καλύτερο από κάποια). Το εντυπωσιακό πράγμα, κι αυτό που παρατηρείς πρώτο, είναι ότι μιλάμε για πολύ υλικό. Το The Daily είναι σε μέγεθος σχεδόν ολόιδιο με τα Esquire και τα Vanity Fair εκεί έξω. Κι εκείνα ανανεώνονται κάθε μήνα. Το The Daily θα ανανεώνεται κάθε μέρα. Βέβαια, αυτό δεν αλλάζει το ότι το μεγαλύτερο μέρος του υλικού θα ανανεώνεται μία φορά τη μέρα, έτσι μοιραία θα διαβάζεις τα κυρίως χτεσινά νέα, όπως γίνεται με τις εφημερίδες.

Το περιεχόμενο, βεβαίως, δεν είναι κάτι σπουδαίο. Είναι ελαφρύ, με θέματα που περιλαμβάνουν Αιγύπτους και χιόνια και άλλες σημαντικές ειδήσεις, αλλά έχουν και διάφορα άλλα ελαφρολαϊκά, όπως μια έρευνα που ανακάλυψε ποιο ζώδιο προκαλεί τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα (ο Παρθένος), μπόλικα νέα για σελέμπριτιζ, λίγη μόδα, πολλά αθλητικά, ακόμα και σταυρόλεξο και σουντόκου έχει. Οι εξυπνακίστικοι τίτλοι το κάνουν να μοιάζει λαϊκό, δε, όχι τελείως πατσαβούρι, αλλά όχι και πολύ σοβαρό. Το πιο συναρπαστικό πράγμα που έμαθα διαβάζοντάς το ήταν ότι το παιδάκι από το Modern Family, ο χαζούλης γιος του Φιλ, στην πραγματικότητα είναι μέλος της MENSA.

Δεν απευθύνεται στο κοινό των New York Times ή του New Yorker –ή σε εμένα-, αυτό είναι σίγουρο.

Read more

Τρία Κείμενα Για Τα Χάρτινα Media Και Το iPad Που Αξίζει Να Διαβάσεις

Είναι εντελώς διαφορετικά, με διαφορετικό άξονα το καθένα, αλλά έχουν όλα σωστά σημεία (όπου “σωστά σημεία” = “σημεία με τα οποία συμφωνώ”)

1. Ο Καταταμπλέτας

Ετούτος εδώ ισχυρίζεται ότι οι πρώτες προσπάθειες των παραγωγών περιεχομένου στις ταμπλέτες είναι αποτυχημένες, η προσέγγισή τους είναι λάθος, και οι εκδότες πρέπει να αναπτύξουν λύσεις με έμφαση στον αναγνώστη, όχι στη διατήρηση των υπαρχόντων εμπορικών τους μοντέλων.

Most publishers see these electronic delivery and reading devices as a means of reducing costs of production and distribution and creating new revenue streams. While tablets may be desirable for publishers, they may not be equally desirable for consumers and one must first focus on what consumers need, what value they will receive from changing platforms, and what new value can be created.

Αν εξαιρέσει κανείς τη βαρετή, κλινική γλώσσα, στα υπέρ του μετράει το ότι είναι στέλεχος του Ινστιτούτου Reuters στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ότι τον λένε Ρόμπερτ Πικάρντ, πράγμα που υπονοοεί πιθανεί συγγένεια με τον φανταστικό κυβερνήτη του Έντερπραϊζ Ζαν Λυκ και, τέλος, το ότι έχει δίκιο.

Read more