Το κλίμα που επικρατεί στο Σύνταγμα μπορεί κανείς να το περιγράψει κανείς ως εξής: Πώς είναι ο προαύλιος χώρος ενός γηπέδου πριν από έναν κρίσιμο αγώνα της Εθνικής Ελλάδος στο ποδόσφαιρο; Έτσι ακριβώς. Ελληνικές σημαίες, “Ελλάς Ελλάς”, παιδάκια, γέροι, γηπεδικά συνθήματα, τσίκνα από τα “βρώμικα”, σκουπίδια, αυτό το “οοοοο” με τα χεράκια πριν πέσει η “ola” (στο ποδόσφαιρο) ή η μούτζα (στη Βουλή), κι ένας κοινός εχθρός – πρωταγωνιστής των υβριστικών συνθημάτων, ο οποίος στην περίπτωση του ποδοσφαίρου είναι ο σταρ της αντίπαλης ομάδας, και στην περίπτωση της #greekrevolution είναι ο Πάγκαλος.
Υπάρχουν, βέβαια, και διαφορές ουσίας: Στο ποδόσφαιρο οι Έλληνες πάνε για δυο ώρες -στο Σύνταγμα μαζεύονται εδώ και δώδεκα μέρες. Στο Σύνταγμα βλέπεις πολύ περισσότερες γυναίκες και, κυρίως, πολύ περισσότερες γυναίκες προχωρημένης ηλικίας.
Επίσης σημαντικό: Στο Σύνταγμα δεν υποστηρίζουν όλοι την ίδια ομάδα.