Θοδωρής 
Μια αόρατη μάστιγα πλήττει τη χώρα: οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζητήσουν συγγνώμη. Δεν ξέρουν πως. Ετοίμασα ένα κείμενο, να το κάνετε copy/paste.
Εδώ, μερικές σκέψεις που έγραψα σε ένα Twitter thread για το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για το Μάτι. Αν δεν το έχετε …
“Λοιπόν, στην ταινία αυτή υπάρχει ένας κακός, ο Θάνος, ήτοι Θανάσης. Είναι κάτι σαν αθάνατος θεός από το διάστημα, χρώματος μωβ, ο οποίος είχε την ιδέα ότι αν σκοτώσει τα μισά έμβια όντα του σύμπαντος οι κοινωνίες θα ευημερήσουν και όλοι θα είναι ευτυχισμένοι, κάτι που βεβαίως δεν βγάζει κανένα νόημα σύμφωνα με το τρέχον επιστημονικό consensus περί οικονομίας και δημογραφίας. Αυτό υπέθετε πως θα το επιτύγχανε φορώντας κάτι χρωματιστά ρουμπίνια και χτυπώντας τα δάχτυλα. Και, πράγματι, στην προηγούμενη ταινία το επέτυχε, μολονότι ένας άλλος θεός, της σκανδιναβικής μυθολογίας αυτός και χρώματος caucasian, είχε την ευκαιρία να τον σταματήσει κόβοντάς του το χέρι που φορούσε το γάντι με κοφτερό τσεκούρι, μα δεν το σκέφτηκε”.
UPDATE: Πήγα. Ωραία ήτανε. Συμπεράσματα, ιδέες και συμβάντα από το ταξίδι θα δημοσιεύω για πολύ καιρό. Να μια πρώτη καταγραφή.
—
Η Ελληνική Αστυνομία έχει μια σελίδα στο ίντερνετ μέσα από την οποία διαθέτει στο κοινό στατιστικά στοιχεία. Διάφορα στατιστικά στοιχεία. Μεταξύ άλλων, έχει και αναλυτικούς πίνακες για τα εγκλήματα που γίνονται στη χώρα, όπως τα καταγράφουν οι αρμόδιες υπηρεσίες της. Έχει επίσης και εκθέσεις της Eurostat. Γενικά, πολύ υλικό. Αν έχετε απορίες για την εγκληματικότητα στην Ελλάδα, μπορείτε να ανατρέξετε σε αυτά τα στοιχεία. Αν, ας πούμε, θέλετε να δείτε πόσες ληστείες γίνονταν στην Αττική τα τελευταία χρόνια, μπορείτε να αναζητήσετε τα συγκεκριμένα στοιχεία στους αντίστοιχους πίνακες. Υπάρχουν. Η αξιοπιστία αυτών των αριθμών δεν μου είναι γνωστή, αλλά αυτά είναι τα μόνα επίσημα νούμερα που είναι διαθέσιμα. Υποθέτω ότι αν δεν σας αρέσουν, μπορείτε να την αμφισβητήσετε. Ό,τι θέλετε μπορείτε να κάνετε. Επίσης, αν βαριέστε να κατεβάζετε τα μεμονωμένα εξελόφυλλα, μπορείτε να κατεβάσετε αυτό εδώ, όπου έχω συγκεντρώσει πολύ βιαστικά τα στοιχεία για την Αττική. Ελπίζω να μην έχει γίνει λάθος στο copy/paste. Αν έχει γίνει, είναι εύκολο να το βρει κανείς -έτσι είναι όταν υπάρχουν διαθέσιμα ανοιχτά δεδομένα.
Κοιτάζοντας τα στοιχεία μπορεί να βρει κανείς εκπληκτικά πράγματα. Ή μάλλον, λάθος λέξη χρησιμοποίησα. Όχι εκπληκτικά. Εντελώς αναμενόμενα.
Λοιπόν, ξεκινώ από το τέλος λέγοντάς σας το εξής: το τελευταίο μου βιβλίο, μια μικρή αστυνομική νουβέλα γραμμένη στην αγγλική γλώσσα, κυκλοφορεί σε e-Book στο Amazon. Η ιστορία αφορά μία ιδιωτική ντετέκτιβ που αναλαμβάνει μια φαινομενικά απλή υπόθεση: ένας ηλικιωμένος άνδρας της ζητά να εντοπίσει την χαμένη κόρη του, και να της παραδόσει ένα μικρό μαύρο κουτί. Η υπόθεση, όμως, δεν είναι και τόσο απλή τελικά. Η αναζήτηση θα αποκαλύψει αναπάντεχα μυστικά από το παρελθόν και της ίδιας της ντετέκτιβ. Η νουβέλα λέγεται “Lost and Found“. Κοστίζει $3 στο αμερικάνικο Amazon (είναι διαθέσιμο και στο εγγλέζικο, αν προτιμάτε. Να, εδώ από κάτω ένα μικρό δείγμα από την αρχή. Ελπίζω να σας αρέσει.
Τώρα όμως θέλω να σας γράψω μερικά περισσότερα λόγια για το πώς γράφτηκε. Γιατί είναι μία ιστορία ασυνήθιστη και κατά τη γνώμη μου ενδιαφέρουσα.
Σήμερα είναι μια δύσκολη ημέρα.
Το Πορτοκαλί Όνειδος αναλαμβάνει τον έλεγχο της μεγαλύτερης οικονομικής και στρατιωτικής δύναμης στην ιστορία και ξαφνικά η ιστορία μοιάζει πολύ πιθανό να φτάνει σε κάποιας μορφής τέλος.
Πώς περνάς αυτή τη μέρα; Πώς αντέχεις για να μην βουλιάξεις στην κατάθλιψη και τη μιζέρα; Προτείνω διάφορες μεθόδους αλλού, αλλά εδώ έχω να προτείνω επιπλέον και το εξής: Βιβλία.
Γεια σας, πώς είστε; Ναι, κι εγώ.
Τις επόμενες ημέρες και ώρες (και χρόνια -αν έχουμε χρόνια) θα ασχολούμαστε με τις συνέπειες άλλης μιας αναπάντεχης και μέχρι πρόσφατα αδιανότητης λαϊκής εντολής. Μετά τα δημοψηφίσματα και την άνοδο λαϊκιστών δημαγωγών ακόμα και σε παραδοσιακές δημοκρατικές χώρες, η ισχυρότερη δημοκρατία του κόσμου επέλεξε για Πρόεδρο έναν αποκρουστικό και χυδαίο ακροδεξιό ρατσιστή, σεξιστή και ψεύτη παρουσιαστή ριάλιτι.
Όλοι, υποθέτω, διαβάζουμε αναλύσεις και νέα αυτή την ιστορική μέρα. Όπως κάθε τέτοια μέρα. Εγώ από τις 3:30 το πρωί, της 9ης Νοεμβρίου 2016 παρακολούθησα αποσβολωμένος την ανατροπή όλων των προβλέψεων.
Εδώ από κάτω θα συγκεντρώνω ό,τι γράφω στα social media ή αλλού για το θέμα, για να τα έχω κάπου μαζεμένα. Θα είναι κάτι σαν σημειώσεις, ιδέες, σκέψεις και talking points. Επιπλέον, θα ρίχνω εδώ και τα πιο ενδιαφέροντα λινξ που θα εντοπίζω.
Τα πράγματα έχουν πάνω-κάτω, κάπως απλοποιημένα, αλλά περίπου, ως εξής: Η Γαλλία βάζει φόρο στα κέρδη των επιχειρήσεων 33,3%. H …
Καθώς στη Βουλή συζητάνε το αν θα συσταθεί εξεταστική επιτροπή για την καταστροφική “διαπραγμάτευση” του 2015, που έφερε την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής, ήθελα να σας επισημάνω κάτι ενδιαφέρον που επιβεβαίωσα τις προάλλες, το οποίο είναι μικρό και ασήμαντο, αλλά απολύτως ενδεικτικό ενός πολύ συγκεκριμένου πράγματος επίσης μικρού και ασήμαντου. Γενικά δεν είναι πολύ σημαντικό το θέμα αυτό. Οφείλω να σας προειδοποιήσω γι’ αυτό. Αλλά το πόσα ασήμαντα πράγματα βρίσκω αξιοσημείωτα το ξέρετε, πια. Είναι πολλά.
Πριν από λίγες εβδομάδες, το λοιπόν, έγινε το εξής:
[field id=”1″]
Κυκλοφόρησε στα σόσιαλ μύδια μια εικόνα από το τελευταίο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, αυτό με τον τίτλο τον παρμένο από το Θουκυδίδη, στο οποίο, από ό,τι φαινόταν στο απόσπασμα, έλεγε ότι ο Χέλμουτ Κολ, μαζί με τον Μιτεράν, “θα στριφογύριζε στον τάφο του”. Πράγμα δύσκολο, καθώς ο Χέλμουτ Κολ ζει ακόμα -είναι 93 86 χρονών. Είναι ένα ομολογουμένως χοντρό λάθος, ειδικά για κάποιον που γράφει ένα βιβλίο στο οποίο εμφανίζεται ως ειδήμων της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είχε ενδιαφέρον, όμως, το πώς απάντησε ο ίδιος ο Βαρουφάκης στην κυκλοφορία της εικόνας. Έγραψε το εξής: